1. Señor, Dios mío, en ti yo me refugio, líbrame de mis perseguidores, sálvame.

1. Lamentatio David, quam cantavit Domino propter Chus Beniaminitam.

2. No sea que me atrape como un león, y me arrastre sin que nadie me salve.

2. Domine Deus meus, in te speravi; salvum me fac ex omnibus persequentibus me et libera me,

3. Señor Dios mío, si he actuado mal, si ha manchado mis manos la maldad,

3. ne quando rapiat ut leo animam meam discerpens, dum non est qui salvum faciat.

4. si he devuelto mal por bien, o despojado sin razón a mi contrario,

4. Domine Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis,

5. que mi enemigo me persiga y me alcance, que aplaste mi persona contra el suelo y esparza por el polvo mis entrañas.

5. si reddidi retribuenti mihi mala et exspoliavi inimicum meum dimittens inanem,

6. Enójate, Señor, y ponte de pie, haz frente al furor de mis opresores. Despiértate, oh Dios, para abrir el juicio.

6. persequatur inimicus animam meam et comprehendat et conculcet in terra vitam meam et gloriam meam in pulverem deducat.

7. Que la asamblea de las naciones te rodee, y presídela tú, desde lo alto.

7. Exsurge, Domine, in ira tua et exaltare contra indignationem inimicorum meorum et exsurge, Deus meus, in iudicio, quod mandasti.

8. Tú que juzgas a las naciones, proclama, Señor, mi rectitud y reconoce mi inocencia.

8. Et synagoga populorum circumdabit te, et super hanc in altum regredere:

9. Pon fin a la maldad y a los malvados, y fortalece tú al justo, pues las mentes y los corazones tú sondeas, tú que eres un Dios justo.

9. Dominus iudicat populos. Iudica me, Domine, secundum iustitiam meam et secundum innocentiam meam, quae est in me.

10. Dios es el escudo que me cubre, él, que salva a los de recto corazón.

10. Consumatur nequitia peccatorum; et iustum confirma: scrutans corda et renes Deus iustus.

11. Dios es un juez justo, atento siempre para castigar. Arrepiéntanse, o tengan cuidado:

11. Adiutorium meum apud Deum, qui salvos facit rectos corde.

12. El Señor tiene su espada afilada, su arco tenso y la flecha apuntando.

12. Deus iudex iustus, fortis, irascens per singulos dies.

13. Tiene en su mano, siempre preparadas, armas mortíferas y flechas encendidas.

13. Nonne iterum gladium suum exacuit, arcum suum tetendit et paravit illum?

14. Miren al hombre preñado de malicia: Concibe la desgracia y da a luz el fracaso

14. Et paravit sibi vasa mortis, sagittas suas ardentes effecit.

15. Cava una fosa y la hace profunda, pero en la trampa que ha hecho caerá.

15. Ecce parturiit iniustitiam, concepit dolorem et peperit iniquitatem;

16. Su maldad le recae en la cabeza y le rebota en la cara su violencia.

16. lacum aperuit et effodit eum et incidit in foveam, quam fecit.

17. Yo alabaré al Señor por su justicia y cantaré al Nombre del Altísimo.

17. Convertetur dolor eius in caput eius, et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.

18.

18. Confitebor Domino secundum iustitiam eius et psallam nomini Domini Altissimi.





“No juízo final daremos contas a Deus até de uma palavra inútil que tenhamos dito.” São Padre Pio de Pietrelcina