1. Señor, te llamo, ven a mí sin demora, oye mi voz cuando te grito.

1. PSALMUS. David. Domine, clamavi ad te, ad me festina; intende voci meae, cum clamo ad te.

2. ¡Suba a ti mi oración como el incienso, mis manos que a ti levanto sean como la ofrenda de la tarde!

2. Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo, elevatio manuum mearum ut sacrificium vespertinum. -

3. Pon, Señor, una guardia ante mi boca y vigila la puerta de mis labios.

3. Pone, Domine, custodiam ori meo et vigiliam ad ostium labiorum meorum.

4. Mi corazón no inclines a obras malas, que en negocios oscuros no me meta con los que hacen el mal. ¡No me dejes probar sus golosinas!

4. Non declines cor meum in verbum malitiae ad machinandas machinationes in impietate cum hominibus operantibus iniquitatem; et non comedam ex deliciis eorum.

5. Que el justo me golpee y me corrija y el óleo de los malos no luzca en mi cabeza. mi oración denunciará siempre sus crímenes.

5. Percutiat me iustus in misericordia et increpet me; oleum autem peccatoris non impinguet caput meum, quoniam adhuc et oratio mea in malitiis eorum.

6. Sus jefes fueron echados desde el peñón, comprendieron entonces que hablaba con bondad;

6. Deiecti in manus duras iudicum eorum, audient verba mea, quoniam suavia erant.

7. cuando la tierra se abrió a sus pies, sus huesos tapizaron la entrada del infierno.

7. Sicut frusta dolantis et dirumpentis in terra, dissipata sunt ossa eorum ad fauces inferni.

8. Adonai Señor, hacia ti vuelvo mis ojos, en ti me refugio, no expongas mi vida.

8. Quia ad te, Domine, Domine, oculi mei; ad te confugi, non effundas animam meam.

9. Protégeme del lazo que me han tendido, de las trampas de los que hacen el mal.

9. Custodi me a laqueo, quem statuerunt mihi, et a scandalis operantium iniquitatem.

10. Que en sus propias redes caigan los impíos mientras que sólo a mí se me abre paso.

10. Cadent in retiacula sua peccatores simul, ego autem ultra pertranseam.





“Queira o dulcíssimo Jesus conservar-nos na Sua graça e dar-nos a felicidade de sermos admitidos, quando Ele quiser, no eterno convívio…” São Padre Pio de Pietrelcina