1. Lo escuchamos, oh Dios, con nuestros oídos y nos lo transmitieron nuestros padres: las hazañas que en su época tú hiciste, con tu propia mano, en otros tiempos.

1. Magistro chori. Filiorum Core. Maskil.

2. Para implantarlos, expulsaste a naciones y para extenderlos, maltraste a pueblos.

2. Deus, auribus nostris audivimus; patres nostri annuntiaverunt nobis opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis.

3. No conquistó al país su propia espada, ni su brazo los hizo vencedores, sino que fueron tu diestra y tu brazo y la luz de tu rostro, porque los amabas.

3. Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos, afflixisti populos et dilatasti eos.

4. Tú, mi rey y mi Dios es quien decide las victorias de Jacob.

4. Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos; sed dextera tua et brachium tuum et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis.

5. Por ti hundimos a nuestros adversarios y en tu nombre pisamos a nuestros agresores.

5. Tu es rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Iacob.

6. No es mi arco en quien yo confío, ni es mi espada quien me da la victoria;

6. In te inimicos nostros proiecimus, et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. -

7. mas por ti vencemos a nuestros adversarios, tú dejas en vergüenza a los que nos odian.

7. Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me.

8. A Dios cada día celebramos y sin cesar alabamos tu nombre.

8. Tu autem salvasti nos de affligentibus nos et odientes nos confudisti.

9. Ahora, en cambio, nos rechazas y humillas y no sales al frente de nuestras tropas.

9. In Deo gloriabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum.

10. Nos haces ceder ante el adversario y los que nos odian saquean a gusto.

10. Nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris.

11. Nos entregas como ovejas a la matanza, y nos dispersas en medio de las naciones.

11. Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris; et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi.

12. Vendes a tu pueblo por un precio irrisorio y no ganas nada con tu negocio.

12. Dedisti nos tamquam oves ad vescendum et in gentibus dispersisti nos.

13. Nos haces el escarnio de nuestros vecinos, todos en derredor se burlan y se ríen.

13. Vendidisti populum tuum sine lucro nec ditior factus es in commutatione eorum.

14. Servimos de escarmiento a las naciones, y los pueblos menean la cabeza.

14. Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.

15. Tengo siempre delante mi deshonra y enrojece mi rostro la vergüenza

15. Posuisti nos similitudinem in gentibus, commotionem capitis in populis.

16. al oír los insultos y blasfemias, al ver el odio y la venganza.

16. Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me

17. Todo esto nos pasó sin que nosotros te olvidáramos o rompiéramos tu alianza.

17. a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et ultoris.

18. No se dio vuelta nuestro corazón ni dejaron tu senda nuestros pasos.

18. Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te et inique non egimus in testamentum tuum.

19. Pero nos aplastaste en el desierto, y nos cubrió la sombra de la muerte.

19. Et non recessit retro cor nostrum, nec declinaverunt gressus nostri a via tua;

20. Si hubiéramos olvidado el nombre de nuestro Dios tendiendo las manos hacia un dios extranjero,

20. sed humiliasti nos in loco vulpium et operuisti nos umbra mortis.

21. ¿no es cierto que Dios lo hubiera visto, el que conoce los secretos del corazón?

21. Si obliti fuerimus nomen Dei nostri et si expanderimus manus nostras ad deum alienum,

22. Por tu causa nos matan a cada rato, y nos vemos como ovejas ante el cuchillo.

22. nonne Deus requiret ista? Ipse enim novit abscondita cordis.

23. Despiértate, ¿por qué duermes, Señor? ¡Levántate y ven a socorrernos!

23. Quoniam propter te mortificamur tota die, aestimati sumus sicut oves occisionis.

24. ¿Por qué escondes tu cara? ¿olvidas nuestra opresión, nuestra miseria?

24. Evigila, quare obdormis, Domine? Exsurge et ne repellas in finem.

25. Nos arrastramos por el polvo y a la tierra se pega nuestro vientre.

25. Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?

26. ¡Levántate, Señor, y socórrenos, acuérdate de tu bondad y líbranos!

26. Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra, conglutinatus est in terra venter noster. Exsurge, Domine, adiuva nos et redime nos propter misericordiam tuam.





“É preciso amar, amar e nada mais”. São Padre Pio de Pietrelcina