1. Bendice al Señor, alma mía, alabe todo mi ser su santo Nombre.

1. David. Benedic, anima mea, Domino, et omnia, quae intra me sunt, nomini sancto eius.

2. Bendice, alma mía, al Señor, y no olvides ninguno de sus beneficios.

2. Benedic, anima mea, Domino et noli oblivisci omnes retributiones eius.

3. El perdona todas tus ofensas y te cura de todas tus dolencias.

3. Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis, qui sanat omnes infirmitates tuas;

4. El rescata tu vida de la tumba, te corona de amor y de ternura.

4. qui redimit de interitu vitam tuam, qui coronat te in misericordia et miserationibus;

5. El colma de dicha tu existencia y como el águila se renueva tu juventud.

5. qui replet in bonis aetatem tuam: renovabitur ut aquilae iuventus tua.

6. El Señor obra en justicia y a los oprimidos les da lo que es debido.

6. Faciens iustitias Dominus et iudicium omnibus iniuriam patientibus.

7. Reveló sus caminos a Moisés y a los hijos de Israel sus proezas.

7. Notas fecit vias suas Moysi, filiis Israel adinventiones suas. -

8. El Señor es ternura y compasión, lento a la cólera y lleno de amor;

8. Miserator et misericors Dominus, longanimis et multae misericordiae.

9. si se querella, no es para siempre, si guarda rencor, es sólo por un rato.

9. Non in perpetuum contendet neque in aeternum irascetur.

10. No nos trata según nuestros pecados ni nos paga según nuestras ofensas.

10. Non secundum peccata nostra fecit nobis neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.

11. Cuanto se alzan los cielos sobre la tierra tan alto es su amor con los que le temen.

11. Quoniam, quantum exaltatur caelum a terra, praevaluit misericordia eius super timentes eum;

12. Como el oriente está lejos del occidente así aleja de nosotros nuestras culpas.

12. quantum distat ortus ab occidente, longe fecit a nobis iniquitates nostras.

13. Como la ternura de un padre con sus hijos es la ternura del Señor con los que le temen.

13. Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se.

14. El sabe de qué fuimos formados, se recuerda que sólo somos polvo.

14. Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum, recordatus est quoniam pulvis sumus.

15. El hombre: sus días son como la hierba, él florece como la flor del campo;

15. Homo: sicut fenum dies eius, tamquam flos agri sic efflorebit.

16. un soplo pasa sobre él, y ya no existe y nunca más se sabrá dónde estuvo.

16. Spirat ventus in illum, et non subsistet, et non cognoscet eum amplius locus eius.

17. Pero el amor del Señor con los que le temen es desde siempre y para siempre; defenderá a los hijos de sus hijos,

17. Misericordia autem Domini ab aeterno et usque in aeternum super timentes eum; et iustitia illius in filios filiorum,

18. de aquellos que guardan su alianza y se acuerdan de cumplir sus ordenanzas.

18. in eos, qui servant testamentum eius et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.

19. El Señor ha fijado su trono en los cielos y su realeza todo lo domina.

19. Dominus in caelo paravit sedem suam, et regnum ipsius omnibus dominabitur.

20. Bendigan al Señor todos sus ángeles, héroes poderosos, que ejecutan sus órdenes apenas oyen el sonido de su palabra.

20. Benedicite Domino, omnes angeli eius, potentes virtute, facientes verbum illius in audiendo vocem sermonum eius.

21. Bendigan al Señor todos sus ejércitos, sus servidores, para hacer su voluntad.

21. Benedicite Domino, omnes virtutes eius, ministri eius, qui facitis voluntatem eius.

22. Bendigan al Señor todas sus obras, en todos los lugares de su dominio. ¡Bendice, alma mía, al Señor!

22. Benedicite Domino, omnia opera eius, in omni loco dominationis eius. Benedic, anima mea, Domino.





“Diante de Deus ajoelhe-se sempre.” São Padre Pio de Pietrelcina