1. Oh Dios a quien alabo, no guardes silencio,

1. Magistro chori. David. PSALMUS. Deus laudis meae, ne tacueris,

2. pues la boca maligna y la boca impostora se abren contra mí. Me hablan con una lengua mentirosa,

2. quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est. Locuti sunt adversum me lingua dolosa

3. me rodean palabras de odio, me atacan sin motivo.

3. et sermonibus odii circumdederunt me et expugnaverunt me gratis.

4. ¡En pago a mi amistad me acusan y yo, tan solo oro!

4. Pro dilectione mea adversabantur mihi; ego autem orabam.

5. Me devuelven mal por bien y odio, por mi amistad.

5. Et posuerunt adversum me mala pro bonis et odium pro dilectione mea.

6. Haz que un hombre malo le pida cuentas, que el acusador se pare a su derecha.

6. Constitue super eum peccatorem, et adversarius stet a dextris eius.

7. ¡Que en el juicio resulte culpable, que consideren pecado su apelación!

7. Cum iudicatur, exeat condemnatus, et oratio eius fiat in peccatum.

8. ¡Que sus días le sean acortados y que otro se apodere de su cargo!

8. Fiant dies eius pauci, et ministerium eius accipiat alter.

9. ¡Que sus hijos queden huérfanos y su mujer, viuda!

9. Fiant filii eius orphani, et uxor eius vidua.

10. ¡Que un acreedor le quite todo y extraños se apoderen de lo que le ha costado!

10. Instabiles vagentur filii eius et mendicent et eiciantur de ruinis suis. -

11. ¡Que nadie le haga un favor, y nadie se compadezca de sus huérfanos!

11. Scrutetur fenerator omnem substantiam eius, et diripiant alieni labores eius.

12. ¡Que sea su descendencia exterminada y se borre su nombre en una generación!

12. Non sit qui praebeat illi misericordiam, nec sit qui misereatur pupillis eius.

13. ¡Que recuerde el Señor la culpa de sus padres, que no se borre el pecado de su madre,

13. Fiant nati eius in interitum, in generatione una deleatur nomen eorum.

14. que estén siempre presentes ante el Señor, que borre de la tierra su memoria!

14. In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini, et peccatum matris eius non deleatur.

15. Pues nunca se acordó de ser amable, persiguió al pobre y al desvalido, y hasta la muerte al hombre de triste corazón.

15. Fiant contra Dominum semper, et disperdat de terra memoriam eorum.

16. ¡Ya que amó la maldición, que con él se quede; no quiso a la bendición, que lo abandone!

16. Pro eo quod non est recordatus facere misericordiam et persecutus est hominem inopem et mendicum et compunctum corde, ut mortificaret.

17. Se puso la maldición como su ropa: que le penetre hasta el fondo como el agua y le cale como aceite hasta sus huesos.

17. Et dilexit maledictionem: et veniat ei; et noluit benedictionem: et elongetur ab eo.

18. Que sea como un manto que lo envuelva, un cinturón que lo apriete sin cesar.

18. Et induit maledictionem sicut vestimentum: et intret sicut aqua in interiora eius, et sicut oleum in ossa eius.

19. Así pague el Señor a mis acusadores y a los que hablan mal de mi persona!

19. Fiat ei sicut indumentum, quo operitur, et sicut zona, qua semper praecingitur.

20. Pero tú, Señor Adonai, actúa para mí en honor a tu nombre, sálvame, pues es tan bueno tu amor.

20. Haec retributio eorum, qui adversantur mihi apud Dominum, et qui loquuntur mala adversus animam meam.

21. Porque soy pobre y desdichado, herido está mi corazón dentro de mí,

21. Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, quia suavis est misericordia tua; libera me,

22. me voy como la sombra que declina, como langosta arrastrada por el viento.

22. quia egenus et pauper ego sum, et cor meum vulneratum est intra me.

23. De tanto ayuno flaquean mis rodillas y mi cuerpo, sin grasa, ha enflaquecido;

23. Sicut umbra, cum declinat, pertransii, excussus sum sicut locustae.

24. soy un pretexto para sus insultos, cuando me ven, menean la cabeza.

24. Genua mea infirmata sunt ieiunio, et caro mea contabuit absque oleo.

25. Señor, mi Dios, ayúdame, sálvame, tú que eres bueno:

25. Et ego factus sum opprobrium illis: viderunt me et moverunt capita sua.

26. y que sepan que allí está tu mano, que eres tú, Señor, quien hizo eso.

26. Adiuva me, Domine Deus meus, salvum me fac secundum misericordiam tuam.

27. Si ellos maldicen, tu bendecirás: mis adversarios serán confundidos y tu servidor se alegrará.

27. Et sciant quia manus tua haec: tu, Domine, hoc fecisti.

28. ¡Que se cubran de infamia mis acusadores, envueltos en su vergüenza como de un manto!

28. Maledicant illi, et tu benedicas; qui insurgunt in me, confundantur, servus autem tuus laetabitur.

29. Por mi boca al Señor doy muchas gracias y alabanzas en medio de la muchedumbre,

29. Induantur, qui detrahunt mihi, pudore et operiantur sicut diploide confusione sua.

30. pues se puso a la derecha del pobre para salvar su vida de sus jueces.

30. Confitebor Domino nimis in ore meo et in medio multorum laudabo eum,

31.

31. quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a iudicantibus animam eius.





“O medo excessivo nos faz agir sem amor, mas a confiança excessiva não nos deixa considerar o perigo que vamos enfrentar”. São Padre Pio de Pietrelcina