1. A ti, Señor, me acojo, no quede yo nunca defraudado: ¡tú que eres justo, ponme a salvo!

1. Magistro chori. PSALMUS. David.

2. Inclina tu oído hacia mí, date prisa en librarme. Sé para mí una roca de refugio, el recinto amurallado que me salve.

2. In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum; in iustitia tua libera me.

3. Porque tú eres mi roca y mi fortaleza; por tu nombre me guías y diriges.

3. Inclina ad me aurem tuam, accelera, ut eruas me. Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum me facias.

4. Sácame de la red que me han tendido, porque eres tú mi refugio.

4. Quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu et propter nomen tuum deduces me et pasces me.

5. En tus manos encomiendo mi espíritu, y tú, Señor, Dios fiel, me librarás.

5. Educes me de laqueo, quem absconderunt mihi, quoniam tu es fortitudo mea.

6. Aborreces a los que adoran ídolos vanos, pero yo confío en el Señor.

6. In manus tuas commendo spiritum meum; redemisti me, Domine, Deus veritatis.

7. Gozaré y me alegraré de tu bondad porque has mirado mi aflicción y comprendido la angustia de mi alma;

7. Odisti observantes vanitates supervacuas, ego autem in Domino speravi.

8. no me dejaste en manos del enemigo, me has hecho caminar a campo abierto.

8. Exsultabo et laetabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam; agnovisti necessitates animae meae

9. Ten piedad de mí, Señor, pues estoy angustiado; mis ojos languidecen de tristeza.

9. nec conclusisti me in manibus inimici; statuisti in loco spatioso pedes meos.

10. Mi vida se consume en la aflicción y mis años entre gemidos; mi fuerza desfallece entre tanto dolor y mis huesos se deshacen.

10. Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; conturbatus est in maerore oculus meus, anima mea et venter meus.

11. Mi enemigo se alegra, mis vecinos se horrorizan, y se espantan de mí mis conocidos: si me ven en la calle, se alejan de mí.

11. Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus; infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea contabuerunt.

12. Se olvidaron de mí, como de un muerto, soy como un objeto inservible.

12. Apud omnes inimicos meos factus sum opprobrium et vicinis meis valde et timor notis meis: qui videbant me foras, fugiebant a me.

13. Oigo los cuchicheos de la gente, y se asoma el terror por todas partes. Se unieron todos en mi contra, tramaron arrebatarme la vida.

13. Oblivioni a corde datus sum tamquam mortuus; factus sum tamquam vas perditum.

14. Pero yo, Señor, confío en ti, yo dije: Tú eres mi Dios.

14. Quoniam audivi vituperationem multorum: horror in circuitu; in eo dum convenirent simul adversum me, auferre animam meam consiliati sunt.

15. Mi porvenir está en tus manos, líbrame de los enemigos que me persiguen.

15. Ego autem in te speravi, Domine; dixi: “Deus meus es tu,

16. Que sobre tu servidor brille tu rostro, sálvame por tu amor.

16. in manibus tuis sortes meae”. Eripe me de manu inimicorum meorum et a persequentibus me;

17. A ti clamé, Señor, no sea confundido; confundidos sean los impíos, lánzalos a la mansión del silencio.

17. illustra faciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericordia tua.

18. Enmudece los labios embusteros, que hablan insolencias contra el justo con orgullo y desprecio.

18. Domine, non confundar, quoniam invocavi te; erubescant impii et obmutescant in inferno.

19. Qué bondad tan grande, Señor, es la que reservas para los que te temen. Se la brindas a los que en ti esperan, a la vista de los hijos de los hombres.

19. Muta fiant labia dolosa, quae loquuntur adversus iustum proterva in superbia et in abusione.

20. En secreto, junto a ti los escondes, lejos de las intrigas de los hombres; los mantienes ocultos en tu carpa, y los guardas de las querellas.

20. Quam magna multitudo dulcedinis tuae, Domine, quam abscondisti timentibus te. Perfecisti eis, qui sperant in te, in conspectu filiorum hominum.

21. Bendito sea el Señor, su gracia hizo maravillas para mí: Mi corazón es como una ciudad fuerte.

21. Abscondes eos in abscondito faciei tuae a conturbatione hominum; proteges eos in tabernaculo a contradictione linguarum.

22. Yo decía en mi desconcierto: "Me ha arrojado de su presencia". Pero tú oías la voz de mi plegaria cuando clamaba a ti.

22. Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.

23. Amen al Señor todos sus fieles, pues él guarda a los que le son leales, pero les devolverá el doble a los soberbios.

23. Ego autem dixi in trepidatione mea: “Praecisus sum a conspectu oculorum tuorum”. Verumtamen exaudisti vocem orationis meae, dum clamarem ad te.

24. Fortalezcan su corazón, sean valientes, todos los que esperan en el Señor.

24. Diligite Dominum, omnes sancti eius: fideles conservat Dominus et retribuit abundanter facientibus superbiam.

25.

25. Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes, qui speratis in Domino.





“Quem te agita e te atormenta é o demônio.Quem te consola é Deus”! São Padre Pio de Pietrelcina