1. Oigan esto, pueblos todos, habitantes del mundo entero, escuchen:

1. Magistro chori. Filiorum Core. PSALMUS.

2. gente del pueblo y gente de apellido, ricos y pobres, todos en conjunto.

2. Audite haec, omnes gentes; auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem:

3. Mi boca va a decir sabiduría y lo que pienso sobre cosas hondas;

3. quique humiles et viri nobiles, simul in unum dives et pauper!

4. dejen que me concentre en un refrán, lo explicaré luego al son del arpa.

4. Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.

5. ¿Por qué temer en días de desgracia, cuando me cercan el mal y la traición

5. Inclinabo in parabolam aurem meam, aperiam in psalterio aenigma meum.

6. de los que en su fortuna se confían y hacen prevalecer su gran riqueza?

6. Cur timebo in diebus malis, cum iniquitas supplantantium circumdabit me?

7. Mas, comprada su vida nadie tiene, ni a Dios puede, con plata, sobornarlo,

7. Qui confidunt in virtute sua et in multitudine divitiarum suarum gloriantur.

8. pues es muy caro el precio de la vida.

8. Etenim seipsum non redimet homo; non dabit Deo propitiationem suam.

9. ¿Vivir piensa por siempre, o cree que no irá a la fosa un día?

9. Nimium est pretium redemptionis animae eius: ad ultimum deficiet,

10. Pues bien, verá que los sabios se mueren, que igual perecen el necio y el estúpido, y dejan para otros su riqueza.

10. ut vivat usque in finem nec videat interitum.

11. Sus tumbas son sus casas para siempre, por siglos y siglos, sus moradas, por más que su nombre a sus tierras hayan puesto.

11. Et videbit sapientes morientes; simul insipiens et stultus peribunt et relinquent alienis divitias suas.

12. El hombre en los honores no comprende, es igual que el ganado que se mata.

12. Sepulcra eorum domus illorum in aeternum; tabernacula eorum in progeniem et progeniem, etsi vocaverunt nominibus suis terras suas.

13. Hacia allá van los que en sí confían, ese será el fin de los que les gusta escucharse.

13. Et homo, cum sit in honore, non permanebit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis.

14. Abajo, cual rebaño la muerte los reúne, los pastorea y les impone su ley. Son como un espectro desvaído que a la mañana vuelve a su casa abajo.

14. Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis, et finis eorum, qui complacent in ore suo.

15. Pero a mí Dios me rescatará, y me sacará de las garras de la muerte.

15. Sicut oves in inferno positi sunt, mors depascet eos; descendent praecipites ad sepulcrum, et figura eorum erit in consumptionem: infernus habitaculum eorum.

16. No temas cuando el hombre se enriquece, cuando aumenta la fama de su casa.

16. Verumtamen Deus redimet animam meam, de manu inferi vere suscipiet me.

17. Nada podrá llevar él a su muerte, ni su riqueza podrá bajar con él.

17. Ne timueris, cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus eius,

18. Su alma, que siempre en vida bendecía: "Te alaban, porque te has tratado bien",

18. quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria eius.

19. irá a unirse con la raza de sus padres, que jamás volverán a ver la luz.

19. Cum animae suae in vita ipsius benedixerit: “Laudabunt te quod benefecisti tibi”,

20. El hombre en los honores no comprende, es igual que el ganado que se mata.

20. tamen introibit ad progeniem patrum suorum, qui in aeternum non videbunt lumen.

21.

21. Homo, cum in honore esset, non intellexit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis.





“Nas tentações, combata com coragem! Nas quedas, humilhe-se mas não desanime!” São Padre Pio de Pietrelcina