1. Esperaba, esperaba al Señor, él se inclinó hacia mí y escuchó mi clamor,

1. Magistro chori. David. PSALMUS.

2. me sacó de la fosa fatal del barro del pantano; puso mis pies sobre roca y aseguró mis pasos.

2. Exspectans exspectavi Dominum, et intendit mihi.

3. Puso en mi boca un cántico nuevo, de alabanza a nuestro Dios. Muchos al verlo temerán y pondrán su confianza en el Señor.

3. Et exaudivit clamorem meum et eduxit me de lacu miseriae et de luto faecis; et statuit super petram pedes meos et firmavit gressus meos.

4. Feliz el hombre que cuenta con el Señor, que no escucha a los cínicos ni se pierde en sus mentiras.

4. Et immisit in os meum canticum novum, carmen Deo nostro. Videbunt multi et timebunt et sperabunt in Domino.

5. ¡Cuántas maravillas has hecho, Señor, mi Dios, cuántos proyectos en favor nuestro! Nadie se te puede comparar. Yo quisiera publicarlas y contarlas, pero son demasiado para enumerarlas.

5. Beatus vir, qui posuit Dominum spem suam et non respexit superbos et declinantes in mendacium.

6. No quisiste sacrificios ni ofrendas- lo dijiste y penetró en mis oídos- no pediste holocaustos ni víctimas.

6. Multa fecisti tu, Domine Deus meus, mirabilia tua, et cogitationes tuas pro nobis: non est qui similis sit tibi. Si nuntiare et eloqui voluero, multiplicabuntur super numerum.

7. Entonces dije: "Aquí estoy, de mi está escrito en el rollo del Libro.

7. Sacrificium et oblationem noluisti, aures autem fodisti mihi. Holocaustum et pro peccato non postulasti,

8. He elegido, mi Dios, hacer tu voluntad, y tu Ley está en el fondo de mi ser".

8. tunc dixi: “Ecce venio. In volumine libri scriptum est de me.

9. Publiqué tu camino en la gran asamblea, no me callé, Señor, tú bien lo sabes.

9. Facere voluntatem tuam, Deus meus, volui; et lex tua in praecordiis meis”.

10. No encerré tus decretos en el fondo de mi corazón: proclamé tu fidelidad y tu socorro. No oculté tu amor y tu verdad en la gran asamblea.

10. Annuntiavi iustitiam tuam in ecclesia magna; ecce labia mea non prohibebo, Domine, tu scisti.

11. ¡Tú, Señor, no me niegues tu ternura, que tu amor y tu verdad me guarden siempre!

11. Iustitiam tuam non abscondi in corde meo, veritatem tuam et salutare tuum dixi. Non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam ab ecclesia magna.

12. Me rodean desgracias incontables, mis culpas recaen sobre mí y no hay salida, son más que los cabellos de mi cabeza y me falla el corazón.

12. Tu autem, Domine, ne prohibeas miserationes tuas a me; misericordia tua et veritas tua semper suscipiant me,

13. Dígnate liberarme, Señor, Señor, ven pronto a socorrerme.

13. quoniam circumdederunt me mala, quorum non est numerus; comprehenderunt me iniquitates meae, et non potui videre. Multiplicatae sunt super capillos capitis mei, et cor meum dereliquit me.

14. ¡Queden avergonzados y humillados todos los que atentan contra mi vida; que retrocedan confundidos los que se alegran con mi desgracia!

14. Complaceat tibi, Domine, ut eruas me; Domine, ad adiuvandum me festina.

15. Que se escondan de vergüenza los que dicen: "¡Esta vez lo pillamos!"

15. Confundantur et revereantur simul, qui quaerunt animam meam, ut auferant eam. Avertantur retrorsum et erubescant, qui volunt mihi mala.

16. Pero que en ti se alegren y regocijen todos los que te buscan, y que repitan siempre: "¡Dios es grande!" los que desean tu salvación.

16. Obstupescant propter confusionem suam, qui dicunt mihi: “Euge, euge”.

17. ¡Piensa en mí, oh Dios, en mí que soy un pobre y desdichado! ¡No te demores, mi Dios, pues tú eres mi socorro y salvación!

17. Exsultent et laetentur in te omnes quaerentes te; et dicant semper: “Magnificetur Dominus”, qui diligunt salutare tuum.

18.

18. Ego autem egenus et pauper sum; Dominus sollicitus est mei. Adiutor meus et liberator meus tu es; Deus meus, ne tardaveris.





“Não nos preocupemos quando Deus põe à prova a nossa fidelidade. Confiemo-nos à Sua vontade; é o que podemos fazer. Deus nos libertará, consolará e enorajará.” São Padre Pio de Pietrelcina