1. Señor, escucha mi plegaria, que mis gritos lleguen hasta ti.

1. Preces afflicti, qui defessus angorem suum ante Dominum profundit.

2. No me escondas tu cara en el día de mi desgracia, vuelve tus oídos hacia mí el día que te invoco, apresúrate en responderme.

2. Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.

3. Pues mis días se esfuman, mis huesos se consumen como brasas;

3. Non abscondas faciem tuam a me; in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.

4. como hierba segada, mi corazón se seca y hasta me olvido de comer mi pan;

4. Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.

5. con lo fuerte de mis sollozos, a través de la piel se ven mis huesos.

5. Percussum est ut fenum et aruit cor meum, etenim oblitus sum comedere panem meum.

6. Me parezco al pelícano del desierto, soy como la lechuza de las ruinas.

6. A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae.

7. Paso en vela gimiendo como un pájaro solo en un tejado.

7. Similis factus sum pellicano solitudinis, factus sum sicut nycticorax in ruinis.

8. Todo el día me insultan mis enemigos, los que me adulan maldicen de mí.

8. Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto.

9. El pan que como es la ceniza, mezclo mi bebida con mis lágrimas;

9. Tota die exprobrabant mihi inimici mei, exardescentes in me per me iurabant.

10. debido a tu cólera y a tu furor pues me arrancaste y me tiraste al suelo.

10. Quia cinerem tamquam panem manducabam et potum meum cum fletu miscebam,

11. Mis días son como la sombra que declina, y yo me voy secando como el pasto.

11. a facie irae et increpationis tuae, quia elevans allisisti me.

12. Mas tú, Señor, reinas para siempre, y te invocan por todas las edades.

12. Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fenum arui.

13. Tú te levantarás, enternecido por Sión, pues ya es tiempo que de ellas te apiades, ya ha llegado la hora;

13. Tu autem, Domine, in aeternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.

14. tus siervos se encariñan con sus piedras y sienten pena al ver sus escombros.

14. Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi eius, quia venit tempus,

15. Entonces los pueblos respetarán tu nombre, y todos los reyes de la tierra, tu gloria;

15. quoniam placuerunt servis tuis lapides eius, et pulveris eius miserentur.

16. cuando el Señor reconstruya a Sión y se manifieste en su gloria,

16. Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam,

17. cuando atienda la oración del despojado y no se haga sordo a su plegaria.

17. quia aedificavit Dominus Sion et apparuit in gloria sua.

18. Escríbanlo para la nueva generación: un pueblo recreado alabará al Señor.

18. Respexit in orationem inopum et non sprevit precem eorum.

19. Pues se inclinó de lo alto de su santuario, desde los cielos miró el Señor a la tierra

19. Scribantur haec pro generatione altera, et populus, qui creabitur, laudabit Dominum.

20. para escuchar el gemido del cautivo y liberar a los condenados a muerte,

20. Quia prospexit de excelso sanctuario suo, Dominus de caelo in terram aspexit,

21. para que resuene en Sión el nombre del Señor y su alabanza, en Jerusalén.

21. ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios mortis;

22. Se reunirán entonces los pueblos y los reinos para adorar al Señor.

22. ut annuntient in Sion nomen Domini et laudem eius in Ierusalem,

23. Agotó mi fuerza en el camino, y ha abreviado mis días,

23. cum congregati fuerint populi in unum et regna, ut serviant Domino.

24. pero yo digo: Dios mío, no me arranques a mitad de mis días, siendo que tus años corren de edad en edad.

24. Humiliavit in via virtutem meam, abbreviavit dies meos. Dicam: “Deus meus,

25. Hace tiempo que fundaste la tierra, y los cielos son la obra de tus manos;

25. ne auferas me in dimidio dierum meorum; in generationem et generationem sunt anni tui.

26. ellos perecerán, pero tú permaneces, todos se gastan como la ropa, los cambias como un vestido, y se mudan,

26. Initio terram fundasti; et opera manuum tuarum sunt caeli.

27. pero tú eres el mismo, tus años no se acaban.

27. Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent, et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur.

28. Los hijos de tus siervos vivirán en ella y su raza siempre te servirá.

28. Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.

29.

29. Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in conspectu tuo firmabitur”.





“Que Maria sempre enfeite sua alma com as flores e o perfume de novas virtudes e coloque a mão materna sobre sua cabeça. Fique sempre e cada vez mais perto de nossa Mãe celeste, pois ela é o mar que deve ser atravessado para se atingir as praias do esplendor eterno no reino do amanhecer.” São Padre Pio de Pietrelcina