1. Oración. De Moisés, hombre de Dios. Señor, tú has sido para nosotros un refugio de edad en edad.

1. Precatio. Moysis viri Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem.

2. Antes que los montes fuesen engendrados, antes que naciesen tierra y orbe, desde siempre hasta siempre tú eres Dios.

2. Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis, a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.

3. Tú al polvo reduces a los hombres, diciendo: «¡Tornad, hijos de Adán!»

3. Reducis hominem in pulverem; et dixisti: “Revertimini, filii hominum”.

4. Porque mil años a tus ojos son como el ayer, que ya pasó, como una vigilia de la noche.

4. Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna, quae praeteriit, et custodia in nocte.

5. Tú los sumerges en un sueño, a la mañana serán como hierba que brota;

5. Auferes eos, somnium erunt:

6. por la mañana brota y florece, por la tarde se amustia y se seca.

6. mane sicut herba succrescens, mane floret et crescit, vespere decidit et arescit.

7. Pues por tu cólera somos consumidos, por tu furor anonadados.

7. Quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus.

8. Has puesto nuestras culpas ante ti, a la luz de tu faz nuestras faltas secretas.

8. Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo, occulta nostra in illuminatione vultus tui.

9. Bajo tu enojo declinan todos nuestros días, como un suspiro consumimos nuestros años.

9. Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua, consumpsimus ut suspirium annos nostros.

10. Los años de nuestra vida son unos setenta, u ochenta, si hay vigor; mas son la mayor parte trabajo y vanidad, pues pasan presto y nosotros nos volamos.

10. Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni aut in valentibus octoginta anni, et maior pars eorum labor et dolor, quoniam cito transeunt, et avolamus.

11. ¿Quién conoce la fuerza de tu cólera, y, temiéndote, tu indignación?

11. Quis novit potestatem irae tuae et secundum timorem tuum indignationem tuam?

12. ¡Enseñanos a contar nuestros días, para que entre la sabiduría en nuestro corazón!

12. Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam.

13. ¡Vuelve, Yahveh! ¿Hasta cuándo? Ten piedad de tus siervos.

13. Convertere, Domine, usquequo? Et deprecabilis esto super servos tuos.

14. Sácianos de tu amor a la mañana, que exultemos y cantemos toda nuestra vida.

14. Reple nos mane misericordia tua, et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris.

15. Devuélvenos en gozo los días que nos humillaste, los años en que desdicha conocimos.

15. Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti, pro annis, quibus vidimus mala.

16. ¡Que se vea tu obra con tus siervos, y tu esplendor sobre sus hijos!

16. Appareat servis tuis opus tuum, et decor tuus filiis eorum.

17. ¡La dulzura del Señor sea con nosotros! ¡Confirma tú la acción de nuestras manos!

17. Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum confirma super nos et opus manuum nostrarum confirma.





“Tente percorrer com toda a simplicidade o caminho de Nosso Senhor e não se aflija inutilmente.” São Padre Pio de Pietrelcina