1. Del maestro de coro... Yedutún. De Asaf. Salmo.

1. Magistro chori. Secundum Idithun. Asaph. PSALMUS.

2. Mi voz hacia Dios: yo clamo, mi voz hacia Dios: él me escucha.

2. Voce mea ad Dominum clamavi; voce mea ad Deum, et intendit mihi.

3. En el día de mi angustia voy buscando al Señor, por la noche tiendo mi mano sin descanso, mi alma el consuelo rehúsa.

3. In die tribulationis meae Deum exquisivi, manus meae nocte expansae sunt et non fatigantur. Renuit consolari anima mea;

4. De Dios me acuerdo y gimo, medito, y mi espíritu desmaya.

4. memor sum Dei et ingemisco, exerceor, et deficit spiritus meus.

5. Los párpados de mis ojos tú retienes, turbado estoy, no puedo hablar;

5. Vigiles tenuisti palpebras oculi mei; turbatus sum et non sum locutus.

6. pienso en los días de antaño, de los años antiguos

6. Cogitavi dies antiquos et annos aeternos in mente habui.

7. me acuerdo; en mi corazón musito por la noche, medito y mi espíritu inquiere:

7. Meditatus sum nocte cum corde meo et exercitabar et scobebam spiritum meum.

8. ¿Acaso por los siglos desechará el Señor, no volverá a ser propicio?

8. Numquid in aeternum proiciet Deus, aut non apponet, ut complacitior sit adhuc?

9. ¿Se ha agotado para siempre su amor? ¿Se acabó la Palabra para todas las edades?

9. Aut deficiet in finem misericordia sua, cessabit verbum a generatione in generationem?

10. ¿Se habrá olvidado Dios de ser clemente, o habrá cerrado de ira sus entrañas?

10. Aut obliviscetur misereri Deus, aut continebit in ira sua misericordias suas?

11. Y digo: «Este es mi penar: que se ha cambiado la diestra del Altísimo.»

11. Et dixi: “Hoc vulnus meum: mutatio dexterae Excelsi”.

12. Me acuerdo de las gestas de Yahveh, sí, recuerdo tus antiguas maravillas,

12. Memor ero operum Domini, memor ero ab initio mirabilium tuorum.

13. medito en toda tu obra, en tus hazañas reflexiono.

13. Et meditabor in omnibus operibus tuis et in adinventionibus tuis exercebor.

14. ¡Oh Dios, santos son tus caminos! ¿Qué dios hay grande como Dios?

14. Deus, in sancto via tua; quis deus magnus sicut Deus noster?

15. Tú, el Dios que obras maravillas, manifestate tu poder entre los pueblos;

15. Tu es Deus, qui facis mirabilia, notam fecisti in populis virtutem tuam.

16. con tu brazo a tu pueblo rescataste, a los hijos de Jacob y de José. Pausa .

16. Redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Iacob et Ioseph.

17. Viéronte, oh Dios, las aguas, las aguas te vieron y temblaron, también se estremecieron los abismos.

17. Viderunt te aquae, Deus, viderunt te aquae et doluerunt; etenim commotae sunt abyssi.

18. Las nubes derramaron sus aguas, su voz tronaron los nublados, también cruzaban tus saetas.

18. Effuderunt aquas nubila, vocem dederunt nubes, etenim sagittae tuae transeunt.

19. ¡Voz de tu trueno en torbellino! Tus relámpagos alumbraban el orbe, la tierra se estremecía y retemblaba.

19. Vox tonitrui tui in rota; illuxerunt coruscationes tuae orbi terrae, commota est et contremuit terra.

20. Por el mar iba tu camino, por las muchas aguas tu sendero, y no se descubrieron tus pisadas.

20. In mari via tua, et semitae tuae in aquis multis; et vestigia tua non cognoscuntur.

21. Tú guiaste a tu pueblo cual rebaño por la mano de Moisés y de Aarón.

21. Deduxisti sicut oves populum tuum in manu Moysi et Aaron.





“O amor tudo esquece, tudo perdoa, sem reservas.” São Padre Pio de Pietrelcina