1. La ciudad que fundó en los montes santos,

1. wdh yalmou toiV uioiV kore eiV to teloV uper maeleq tou apokriqhnai sunesewV aiman tw israhlith

2. las puertas de Sión, ama el Señor más que todas las moradas de Jacob.

2. kurie o qeoV thV swthriaV mou hmeraV ekekraxa kai en nukti enantion sou

3. De ti se dicen cosas admirables, ciudad de Dios.

3. eiselqatw enwpion sou h proseuch mou klinon to ouV sou eiV thn dehsin mou kurie

4. Hablamos entre amigos de Egipto y Babilonia, luego, de Tiro, Filistea y Etiopía: tal y cual han nacido aquí o allá.

4. oti eplhsqh kakwn h yuch mou kai h zwh mou tw adh hggisen

5. Mas de Sión se dirá: "Es la madre, porque en ella todos han nacido y quien la fundó es el Altísimo".

5. proselogisqhn meta twn katabainontwn eiV lakkon egenhqhn wV anqrwpoV abohqhtoV en nekroiV eleuqeroV

6. El Señor inscribe a los pueblos en el registro: "Este en ella nació, éste también".

6. wsei traumatiai errimmenoi kaqeudonteV en tafw wn ouk emnhsqhV eti kai autoi ek thV ceiroV sou apwsqhsan

7. Mientras tanto en ti todos se alegran con cantos y con bailes.

7. eqento me en lakkw katwtatw en skoteinoiV kai en skia qanatou

8.

8. ep' eme epesthricqh o qumoV sou kai pantaV touV metewrismouV sou ep' eme ephgageV diayalma

9.

9. emakrunaV touV gnwstouV mou ap' emou eqento me bdelugma eautoiV paredoqhn kai ouk exeporeuomhn

10.

10. oi ofqalmoi mou hsqenhsan apo ptwceiaV ekekraxa proV se kurie olhn thn hmeran diepetasa proV se taV ceiraV mou

11.

11. mh toiV nekroiV poihseiV qaumasia h iatroi anasthsousin kai exomologhsontai soi

12.

12. mh dihghsetai tiV en tafw to eleoV sou kai thn alhqeian sou en th apwleia

13.

13. mh gnwsqhsetai en tw skotei ta qaumasia sou kai h dikaiosunh sou en gh epilelhsmenh

14.

14. kagw proV se kurie ekekraxa kai to prwi h proseuch mou profqasei se

15.

15. ina ti kurie apwqeiV thn yuchn mou apostrefeiV to proswpon sou ap' emou

16.

16. ptwcoV eimi egw kai en kopoiV ek neothtoV mou uywqeiV de etapeinwqhn kai exhporhqhn

17.

17. ep' eme dihlqon ai orgai sou kai oi foberismoi sou exetaraxan me

18.

18. ekuklwsan me wV udwr olhn thn hmeran periescon me ama

19.

19. emakrunaV ap' emou filon kai plhsion kai touV gnwstouV mou apo talaipwriaV





“Não queremos aceitar o fato de que o sofrimento é necessário para nossa alma e de que a cruz deve ser o nosso pão cotidiano. Assim como o corpo precisa ser nutrido, também a alma precisa da cruz, dia a dia, para purificá-la e desapegá-la das coisas terrenas. Não queremos entender que Deus não quer e não pode salvar-nos nem santificar-nos sem a cruz. Quanto mais Ele chama uma alma a Si, mais a santifica por meio da cruz.” São Padre Pio de Pietrelcina