1. Señor, escucha mis palabras, y a mi queja pon atención.

1. eiV to teloV uper thV klhronomoushV yalmoV tw dauid

2. Presta oído a mi clamor, ¡oh mi rey y mi Dios! Pues a ti te imploro, Señor.

2. ta rhmata mou enwtisai kurie suneV thV kraughV mou

3. Desde la mañana oyes mi voz. Desde la mañana te hago promesas y me quedo a la espera.

3. prosceV th fwnh thV dehsewV mou o basileuV mou kai o qeoV mou oti proV se proseuxomai kurie

4. Tú no eres un Dios al que le gusta la maldad, ni el malvado tiene en ti acogida.

4. to prwi eisakoush thV fwnhV mou to prwi parasthsomai soi kai epoyomai

5. Los insensatos no aguantan tu mirada, detestas a los que obran la maldad.

5. oti ouci qeoV qelwn anomian su ei oude paroikhsei soi ponhreuomenoV

6. A los que hablan mentiras los destruyes: Odia el Señor a violentos y embusteros.

6. ou diamenousin paranomoi katenanti twn ofqalmwn sou emishsaV pantaV touV ergazomenouV thn anomian

7. Pero yo por tu inmensa bondad puedo entrar en tu casa; frente a tu santo templo me prosterno con toda reverencia.

7. apoleiV pantaV touV lalountaV to yeudoV andra aimatwn kai dolion bdelussetai kurioV

8. Señor, tú que eres justo, guíame: Frente a los que me espían abre ante mí un camino llano.

8. egw de en tw plhqei tou eleouV sou eiseleusomai eiV ton oikon sou proskunhsw proV naon agion sou en fobw sou

9. Pues nada de sincero hay en su boca y sólo crímenes hay en su interior. Para halagar tienen buena lengua, mas su garganta se abre para tragar.

9. kurie odhghson me en th dikaiosunh sou eneka twn ecqrwn mou kateuqunon enwpion mou thn odon sou

10. Castígalos, oh Dios, como culpables, haz que fracasen sus intrigas; échalos por sus crímenes sin cuento, ya que contra ti se han rebelado.

10. oti ouk estin en tw stomati autwn alhqeia h kardia autwn mataia tafoV anewgmenoV o larugx autwn taiV glwssaiV autwn edoliousan

11. Que se alegren cuantos a ti se acogen, que estén de fiesta los que tú proteges, y te celebren los que aman tu nombre.

11. krinon autouV o qeoV apopesatwsan apo twn diabouliwn autwn kata to plhqoV twn asebeiwn autwn exwson autouV oti parepikranan se kurie

12. Pues tú, Señor, bendices al justo y como un escudo lo cubre tu favor.

12. kai eufranqhtwsan panteV oi elpizonteV epi se eiV aiwna agalliasontai kai kataskhnwseiV en autoiV kai kauchsontai en soi panteV oi agapwnteV to onoma sou

13.

13. oti su euloghseiV dikaion kurie wV oplw eudokiaV estefanwsaV hmaV





“O temor e a confiança devem dar as mãos e proceder como irmãos. Se nos damos conta de que temos muito temor devemos recorrer à confiança. Se confiamos excessivamente devemos ter um pouco de temor”. São Padre Pio de Pietrelcina