1. Había en el país de Us un hombre llamado Job; era un varón perfecto que temía a Dios y se alejaba del mal.

1. anqrwpoV tiV hn en cwra th ausitidi w onoma iwb kai hn o anqrwpoV ekeinoV alhqinoV amemptoV dikaioV qeosebhV apecomenoV apo pantoV ponhrou pragmatoV

2. Tuvo siete hijos y tres hijas.

2. egenonto de autw uioi epta kai qugatereV treiV

3. Tenía muchos servidores y poseía siete mil ovejas, tres mil camellos, quinientas yuntas de bueyes y quinientas burras. Este hombre era el más famoso entre todos los hijos de oriente.

3. kai hn ta kthnh autou probata eptakiscilia kamhloi trisciliai zeugh bown pentakosia onoi qhleiai nomadeV pentakosiai kai uphresia pollh sfodra kai erga megala hn autw epi thV ghV kai hn o anqrwpoV ekeinoV eugenhV twn af' hliou anatolwn

4. Sus hijos acostumbraban a celebrar banquetes por turno, en casa de cada uno de ellos, e invitaban también a sus tres hermanas a comer y beber con ellos.

4. sumporeuomenoi de oi uioi autou proV allhlouV epoiousan poton kaq' ekasthn hmeran sumparalambanonteV ama kai taV treiV adelfaV autwn esqiein kai pinein met' autwn

5. Una vez terminados los días de esos banquetes, Job los mandaba a llamar para purificarlos; se levantaba muy temprano y ofrecía sacrificios por cada uno de ellos, pues decía: «Puede que mis hijos hayan pecado y ofendido a Dios en su corazón.» Así hacía Job.

5. kai wV an sunetelesqhsan ai hmerai tou potou apestellen iwb kai ekaqarizen autouV anistamenoV to prwi kai proseferen peri autwn qusiaV kata ton ariqmon autwn kai moscon ena peri amartiaV peri twn yucwn autwn elegen gar iwb mhpote oi uioi mou en th dianoia autwn kaka enenohsan proV qeon outwV oun epoiei iwb pasaV taV hmeraV

6. Un día, cuando los hijos de Dios vinieron a presentarse ante Yavé, apareció también entre ellos Satán.

6. kai wV egeneto h hmera auth kai idou hlqon oi aggeloi tou qeou parasthnai enwpion tou kuriou kai o diaboloV hlqen met' autwn

7. Yavé dijo a Satán: «¿De dónde vienes?» Satán respondió: «Vengo de la tierra, donde anduve dando mis vueltas.»

7. kai eipen o kurioV tw diabolw poqen paragegonaV kai apokriqeiV o diaboloV tw kuriw eipen perielqwn thn ghn kai emperipathsaV thn up' ouranon pareimi

8. Yavé dijo a Satán: «¿No te has fijado en mi servidor Job? No hay nadie como él en la tierra. Es un hombre bueno y honrado, que teme a Dios y se aparta del mal.»

8. kai eipen autw o kurioV prosesceV th dianoia sou kata tou paidoV mou iwb oti ouk estin kat' auton twn epi thV ghV anqrwpoV amemptoV alhqinoV qeosebhV apecomenoV apo pantoV ponhrou pragmatoV

9. Satán respondió: «¿Acaso Job teme a Dios sin interés?

9. apekriqh de o diaboloV kai eipen enantion tou kuriou mh dwrean sebetai iwb ton qeon

10. ¿No lo has rodeado de un cerco de protección a él, a su familia y a todo cuanto tiene? Has bendecido el trabajo de sus manos y sus rebaños hormiguean por el país.

10. ou su periefraxaV ta exw autou kai ta esw thV oikiaV autou kai ta exw pantwn twn ontwn autw kuklw ta erga twn ceirwn autou euloghsaV kai ta kthnh autou polla epoihsaV epi thV ghV

11. Pero extiende tu mano y toca sus pertenencias. Verás si no te maldice en tu propia cara.»

11. alla aposteilon thn ceira sou kai ayai pantwn wn ecei ei mhn eiV proswpon se euloghsei

12. Entonces dijo Yavé a Satán: «Te doy poder sobre todo cuanto tiene, pero a él no lo toques.» Y Satán se retiró de la presencia de Yavé.

12. tote eipen o kurioV tw diabolw idou panta osa estin autw didwmi en th ceiri sou alla autou mh ayh kai exhlqen o diaboloV para tou kuriou

13. Un día los hijos y las hijas de Job estaban comiendo y bebiendo en casa del hermano mayor.

13. kai hn wV h hmera auth oi uioi iwb kai ai qugatereV autou epinon oinon en th oikia tou adelfou autwn tou presbuterou

14. Vino un mensajero y le dijo a Job: «Tus bueyes estaban arando y las burras pastando cerca de ellos.

14. kai idou aggeloV hlqen proV iwb kai eipen autw ta zeugh twn bown hrotria kai ai qhleiai onoi eboskonto ecomenai autwn

15. De repente aparecieron los sabeos y se los llevaron y a los servidores los pasaron a cuchillo. Sólo yo pude escapar para traerte la noticia.»

15. kai elqonteV oi aicmalwteuonteV hcmalwteusan autaV kai touV paidaV apekteinan en macairaiV swqeiV de egw monoV hlqon tou apaggeilai soi

16. Todavía estaba hablando, cuando llegó otro que dijo: «Cayó del cielo fuego de Dios y quemó completamente a las ovejas y sus pastores. Sólo escapé yo para anunciártelo.»

16. eti toutou lalountoV hlqen eteroV aggeloV kai eipen proV iwb pur epesen ek tou ouranou kai katekausen ta probata kai touV poimenaV katefagen omoiwV kai swqeiV egw monoV hlqon tou apaggeilai soi

17. Aún no terminaba de hablar, cuando entró un tercero, diciendo: «Los caldeos, divididos en tres grupos, se lanzaron sobre tus camellos, se los llevaron, dieron muerte a espada a tus mozos y sólo yo he escapado para anunciártelo.»

17. eti toutou lalountoV hlqen eteroV aggeloV kai eipen proV iwb oi ippeiV epoihsan hmin kefalaV treiV kai ekuklwsan taV kamhlouV kai hcmalwteusan autaV kai touV paidaV apekteinan en macairaiV eswqhn de egw monoV kai hlqon tou apaggeilai soi

18. Estaba éste contando lo sucedido cuando un último lo interrumpió, diciendo: «Tus hijos e hijas estaban comiendo y bebiendo vino en casa del mayor de ellos.

18. eti toutou lalountoV alloV aggeloV ercetai legwn tw iwb twn uiwn sou kai twn qugaterwn sou esqiontwn kai pinontwn para tw adelfw autwn tw presbuterw

19. De repente sopló un fuerte viento del desierto y sacudió las cuatro esquinas de la casa; ésta se derrumbó sobre los jóvenes y han muerto todos. Sólo yo pude escapar para traerte la noticia.»

19. exaifnhV pneuma mega ephlqen ek thV erhmou kai hyato twn tessarwn gwniwn thV oikiaV kai epesen h oikia epi ta paidia sou kai eteleuthsan eswqhn de egw monoV kai hlqon tou apaggeilai soi

20. Entonces Job se levantó y rasgó su manto. Luego se cortó el pelo al rape, se tiró al suelo y, echado en tierra,

20. outwV anastaV iwb dierrhxen ta imatia autou kai ekeirato thn komhn thV kefalhV autou kai peswn camai prosekunhsen kai eipen

21. empezó a decir: «Desnudo salí del seno de mi madre, desnudo allá volveré. Yavé me lo dio, Yavé me lo ha quitado, ¡que su nombre sea bendito!»

21. autoV gumnoV exhlqon ek koiliaV mhtroV mou gumnoV kai apeleusomai ekei o kurioV edwken o kurioV afeilato wV tw kuriw edoxen outwV kai egeneto eih to onoma kuriou euloghmenon

22. En todo esto no pecó Job ni dijo nada insensato en contra de Dios.

22. en toutoiV pasin toiV sumbebhkosin autw ouden hmarten iwb enantion tou kuriou kai ouk edwken afrosunhn tw qew





“Não queremos aceitar o fato de que o sofrimento é necessário para nossa alma e de que a cruz deve ser o nosso pão cotidiano. Assim como o corpo precisa ser nutrido, também a alma precisa da cruz, dia a dia, para purificá-la e desapegá-la das coisas terrenas. Não queremos entender que Deus não quer e não pode salvar-nos nem santificar-nos sem a cruz. Quanto mais Ele chama uma alma a Si, mais a santifica por meio da cruz.” São Padre Pio de Pietrelcina