1. Señor, escucha mi plegaria, que mis gritos lleguen hasta ti.

1. tw dauid eulogei h yuch mou ton kurion kai panta ta entoV mou to onoma to agion autou

2. No me escondas tu cara en el día de mi desgracia, vuelve tus oídos hacia mí el día que te invoco, apresúrate en responderme.

2. eulogei h yuch mou ton kurion kai mh epilanqanou pasaV taV antapodoseiV autou

3. Pues mis días se esfuman, mis huesos se consumen como brasas;

3. ton euilateuonta pasaiV taiV anomiaiV sou ton iwmenon pasaV taV nosouV sou

4. como hierba segada, mi corazón se seca y hasta me olvido de comer mi pan;

4. ton lutroumenon ek fqoraV thn zwhn sou ton stefanounta se en eleei kai oiktirmoiV

5. con lo fuerte de mis sollozos, a través de la piel se ven mis huesos.

5. ton empiplwnta en agaqoiV thn epiqumian sou anakainisqhsetai wV aetou h neothV sou

6. Me parezco al pelícano del desierto, soy como la lechuza de las ruinas.

6. poiwn elehmosunaV o kurioV kai krima pasi toiV adikoumenoiV

7. Paso en vela gimiendo como un pájaro solo en un tejado.

7. egnwrisen taV odouV autou tw mwush toiV uioiV israhl ta qelhmata autou

8. Todo el día me insultan mis enemigos, los que me adulan maldicen de mí.

8. oiktirmwn kai elehmwn o kurioV makroqumoV kai polueleoV

9. El pan que como es la ceniza, mezclo mi bebida con mis lágrimas;

9. ouk eiV teloV orgisqhsetai oude eiV ton aiwna mhniei

10. debido a tu cólera y a tu furor pues me arrancaste y me tiraste al suelo.

10. ou kata taV amartiaV hmwn epoihsen hmin oude kata taV anomiaV hmwn antapedwken hmin

11. Mis días son como la sombra que declina, y yo me voy secando como el pasto.

11. oti kata to uyoV tou ouranou apo thV ghV ekrataiwsen kurioV to eleoV autou epi touV foboumenouV auton

12. Mas tú, Señor, reinas para siempre, y te invocan por todas las edades.

12. kaq' oson apecousin anatolai apo dusmwn emakrunen af' hmwn taV anomiaV hmwn

13. Tú te levantarás, enternecido por Sión, pues ya es tiempo que de ellas te apiades, ya ha llegado la hora;

13. kaqwV oiktirei pathr uiouV oiktirhsen kurioV touV foboumenouV auton

14. tus siervos se encariñan con sus piedras y sienten pena al ver sus escombros.

14. oti autoV egnw to plasma hmwn mnhsqhti oti couV esmen

15. Entonces los pueblos respetarán tu nombre, y todos los reyes de la tierra, tu gloria;

15. anqrwpoV wsei cortoV ai hmerai autou wsei anqoV tou agrou outwV exanqhsei

16. cuando el Señor reconstruya a Sión y se manifieste en su gloria,

16. oti pneuma dihlqen en autw kai ouc uparxei kai ouk epignwsetai eti ton topon autou

17. cuando atienda la oración del despojado y no se haga sordo a su plegaria.

17. to de eleoV tou kuriou apo tou aiwnoV kai ewV tou aiwnoV epi touV foboumenouV auton kai h dikaiosunh autou epi uiouV uiwn

18. Escríbanlo para la nueva generación: un pueblo recreado alabará al Señor.

18. toiV fulassousin thn diaqhkhn autou kai memnhmenoiV twn entolwn autou tou poihsai autaV

19. Pues se inclinó de lo alto de su santuario, desde los cielos miró el Señor a la tierra

19. kurioV en tw ouranw htoimasen ton qronon autou kai h basileia autou pantwn despozei

20. para escuchar el gemido del cautivo y liberar a los condenados a muerte,

20. eulogeite ton kurion panteV oi aggeloi autou dunatoi iscui poiounteV ton logon autou tou akousai thV fwnhV twn logwn autou

21. para que resuene en Sión el nombre del Señor y su alabanza, en Jerusalén.

21. eulogeite ton kurion pasai ai dunameiV autou leitourgoi autou poiounteV to qelhma autou

22. Se reunirán entonces los pueblos y los reinos para adorar al Señor.

22. eulogeite ton kurion panta ta erga autou en panti topw thV despoteiaV autou eulogei h yuch mou ton kurion





“Todas as pessoas que escolhem a melhor parte (viver em Cristo) devem passar pelas dores de Cristo; algumas mais, algumas menos…” São Padre Pio de Pietrelcina