1. Cántico. Salmo de Asaf

1. Canticum. PSALMUS. Asaph.

2. Oh Dios, sal de tu silencio, no te quedes inmóvil y callado;

2. Deus, ne quiescas, ne taceas neque compescaris, Deus,

3. mira cómo tus enemigos se alborotan y tus adversarios levantan la cabeza;

3. quoniam ecce inimici tui fremuerunt, et, qui oderunt te, extulerunt caput.

4. traman un complot contra tu pueblo, conspiran contra tus protegidos.

4. Adversus populum tuum malignaverunt consilium et cogitaverunt adversus eos, quos abscondisti tibi.

5. Dicen: "Venid, borrémoslos de las naciones, que no se vuelva a mencionar el nombre de Israel".

5. Dixerunt: “Venite, et disperdamus eos de gente, et non memoretur nomen Israel ultra!”.

6. Como un solo hombre todos han conspirado y se han aliado contra ti:

6. Quoniam cogitaverunt unanimiter, adversum te testamentum statuerunt:

7. las gentes de Edón, los ismaelitas, Moab y los hijos de Agar,

7. tabernacula Idumaeorum et Ismaelitae, Moab et Agareni,

8. Gebal, Ammón, Amalec, Filistea y los habitantes de Tiro;

8. Gebal et Ammon et Amalec, Philistaea cum habitantibus Tyrum.

9. hasta los asirios se han unido con ellos y son el brazo fuerte de los hijos de Lot.

9. Etenim Assur sociabatur cum illis; facti sunt in adiutorium filiis Lot.

10. Trátalos como a Madián y como a Sísara, como a Yabín en el torrente Quisón,

10. Fac illis sicut Madian et Sisarae, sicut Iabin in torrente Cison.

11. que fueron aniquilados en Endor, y pararon en estiércol de la tierra.

11. Disperierunt in Endor, facti sunt ut stercus super terram.

12. Trata a sus jefes como a Oreb y Zeb, y a todos sus caudillos como a Zebá y Salmaná.

12. Pone duces eorum sicut Oreb et Zeb et Zebee et Salmana, omnes principes eorum,

13. Ellos habían dicho: "Adueñémonos de los campos de Dios".

13. qui dixerunt: “Hereditate possideamus pascua Dei!”.

14. Oh Dios mío, hazlos polvo en remolino, como la paja al viento;

14. Deus meus, pone illos ut rotam et sicut stipulam ante ventum.

15. como el fuego que devora la selva, como la llama que abrasa las montañas,

15. Sicut ignis, qui comburit silvam, et sicut flamma devorans montes,

16. persíguelos así con tu tormenta, llénalos de terror con tu huracán.

16. ita persequeris illos in tempestate tua et in procella tua turbabis eos.

17. Cubre sus rostros de vergüenza para que busquen, oh Señor, tu rostro;

17. Imple facies eorum ignominia, et quaerent nomen tuum, Domine.

18. queden avergonzados y aterrados para siempre y perezcan con un final ignominioso,

18. Erubescant et conturbentur in saeculum saeculi et confundantur et pereant;

19. para que sepan que tú eres el Señor, tú solo, el altísimo sobre toda la tierra.

19. et cognoscant quia nomen tibi Dominus: tu solus Altissimus super omnem terram.





“O grau sublime da humildade é não só reconhecer a abnegação, mas amá-la.” São Padre Pio de Pietrelcina