1. Al maestro de coro. Maskil de los hijos de Coré

1. Magistro chori. Filiorum Core. Maskil.

2. Oh Dios, hemos oído con nuestros oídos, nos han contado nuestros padres la obra que en sus días hiciste, en los días antiguos, con tu propia mano.

2. Deus, auribus nostris audivimus; patres nostri annuntiaverunt nobis opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis.

3. Expulsaste naciones y los plantaste a ellos, exterminaste pueblos para hacerlos crecer.

3. Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos, afflixisti populos et dilatasti eos.

4. No fue su espada la que conquistó la tierra, ni su brazo el que los hizo vencedores; fue tu diestra y tu brazo y la luz de tu rostro, porque tú los amabas.

4. Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos; sed dextera tua et brachium tuum et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis.

5. Eras tú, rey mío y Dios mío, quien lograba las victorias de Jacob.

5. Tu es rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Iacob.

6. Gracias a ti derrotábamos a nuestros enemigos, por tu nombre aplastábamos a nuestros agresores.

6. In te inimicos nostros proiecimus, et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. -

7. No ponía en el arco yo mi confianza, ni mi espada me daba la victoria;

7. Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me.

8. eras tú el que nos daba la victoria contra los enemigos y cubrías de vergüenza a nuestros adversarios.

8. Tu autem salvasti nos de affligentibus nos et odientes nos confudisti.

9. Cantábamos en todo tiempo tu alabanza celebrando tu nombre sin cesar.

9. In Deo gloriabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum.

10. Pero ahora nos rechazas y nos cubres de vergüenza, no sales ya con nuestras tropas;

10. Nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris.

11. nos haces retroceder ante nuestros adversarios, y nuestros enemigos nos saquean a su gusto;

11. Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris; et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi.

12. nos entregas como ovejas para el matadero, y nos has dispersado entre los pueblos.

12. Dedisti nos tamquam oves ad vescendum et in gentibus dispersisti nos.

13. Has vendido a tu pueblo a bajo precio, no has ganado nada con su venta;

13. Vendidisti populum tuum sine lucro nec ditior factus es in commutatione eorum.

14. nos has hecho la burla de nuestros convecinos, la irrisión y el escarnio de nuestros circundantes;

14. Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.

15. nos has hecho el chiste de las gentes, nos hacen burla las naciones.

15. Posuisti nos similitudinem in gentibus, commotionem capitis in populis.

16. Todo el día tengo ante mí mi afrenta y la vergüenza cubre mi semblante,

16. Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me

17. bajo los gritos de insultos y blasfemias, frente a un enemigo ávido de venganza.

17. a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et ultoris.

18. Todo esto nos llegó sin haberte olvidado, sin haber traicionado tu alianza,

18. Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te et inique non egimus in testamentum tuum.

19. sin haber vuelto atrás el corazón, sin haber desviado los pies de tu camino;

19. Et non recessit retro cor nostrum, nec declinaverunt gressus nostri a via tua;

20. nos has aplastado en cubil de chacales y nos has cubierto con las sombras de la muerte.

20. sed humiliasti nos in loco vulpium et operuisti nos umbra mortis.

21. Si hubiéramos olvidado el nombre de nuestro Dios o alzado nuestras manos hacia un dios extranjero,

21. Si obliti fuerimus nomen Dei nostri et si expanderimus manus nostras ad deum alienum,

22. ¿no se hubiera dado cuenta Dios, él, que del corazón conoce los secretos?

22. nonne Deus requiret ista? Ipse enim novit abscondita cordis.

23. Por tu causa nos asesinan sin cesar, nos tratan como ovejas para el matadero.

23. Quoniam propter te mortificamur tota die, aestimati sumus sicut oves occisionis.

24. Despierta ya. ¿Por qué duermes, Señor? Levántate, no nos rechaces para siempre.

24. Evigila, quare obdormis, Domine? Exsurge et ne repellas in finem.

25. ¿Por qué ocultas tu rostro y olvidas nuestra desgracia y opresión?

25. Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?

26. Nuestra alma está hundida en el polvo y nuestro vientre se arrastra por el suelo.

26. Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra, conglutinatus est in terra venter noster. Exsurge, Domine, adiuva nos et redime nos propter misericordiam tuam.





“Subamos sem nos cansarmos, sob a celeste vista do Salvador. Distanciemo-nos das afeições terrenas. Despojemo-nos do homem velho e vistamo-nos do homem novo. Aspiremos à felicidade que nos está reservada.” São Padre Pio de Pietrelcina