1. De David Oh Señor, acusa a mis acusadores, ataca a los que me atacan;

1. David. Iudica, Domine, iudicantes me; impugna impugnantes me.

2. toma tu escudo y tu armadura y ven a socorrerme;

2. Apprehende clipeum et scutum et exsurge in adiutorium mihi.

3. blande la lanza y cierra el paso a mis perseguidores; dime: "Yo soy tu salvación".

3. Effunde frameam et securim adversus eos, qui persequuntur me. Dic animae meae: “Salus tua ego sum”.

4. Queden confundidos y deshonrados los que buscan mi vida, retrocedan cubiertos de vergüenza los que maquinan mi desgracia;

4. Confundantur et revereantur quaerentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.

5. sean como paja al viento acosados por el ángel del Señor;

5. Fiant tamquam pulvis ante ventum, et angelus Domini impellens eos;

6. su camino sea oscuro y deslizante, perseguidos por el ángel del Señor.

6. fiat via illorum tenebrae et lubricum, et angelus Domini persequens eos.

7. Pues sin motivo me han tendido su red, sin motivo han cavado una fosa para mí;

7. Quoniam gratis absconderunt mihi laqueum suum, gratis foderunt foveam animae meae.

8. que les sobrevenga de improviso la ruina, que la red que ellos tendieron los atrape y caigan en la fosa que cavaron.

8. Veniat illi calamitas, quam ignorat, et captio, quam abscondit, apprehendat eum, et in eandem calamitatem ipse cadat.

9. Entonces me alegraré en el Señor por haberme salvado;

9. Anima autem mea exsultabit in Domino et delectabitur super salutari suo.

10. todo mi ser dirá: "Señor, no hay nadie como tú, que libras al pobre y al indigente de sus explotadores".

10. Omnia ossa mea dicent: “Domine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum eius, egenum et pauperem a diripientibus eum”.

11. Testigos de cargo se presentan y me preguntan de lo que no sé nada;

11. Surgentes testes iniqui, quae ignorabam, interrogabant me;

12. me devuelven mal por bien, me encuentro desolado.

12. retribuebant mihi mala pro bonis, desolatio est animae meae.

13. Mas yo, cuando estaban enfermos, vestía de sayal, maceraba mi cuerpo con ayunos y estaba siempre orando interiormente.

13. Ego autem, cum infirmarentur, induebar cilicio, humiliabam in ieiunio animam meam; et oratio mea in sinu meo convertebatur.

14. Como por un amigo o un hermano iba y venía cabizbajo y triste, como el que está en luto por la propia madre.

14. Quasi pro proximo et quasi pro fratre meo ambulabam, quasi lugens matrem contristatus incurvabar.

15. Mas cuando yo tropiezo se juntan y se ríen, se juntan contra mí; me golpean a traición, me laceran sin cesar,

15. Cum autem vacillarem, laetati sunt et convenerunt; convenerunt contra me percutientes, et ignoravi.

16. me atacan y de mí se burlan, rechinando sus dientes contra mí.

16. Diripuerunt et non desistebant; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione, frenduerunt super me dentibus suis.

17. Señor, ¿hasta cuándo verás esto? Rescata mi vida de estas fieras rugientes, mi único bien, de estos leones;

17. Domine, quamdiu aspicies? Restitue animam meam a malignitate eorum, a leonibus unicam meam.

18. yo te daré gracias en la gran asamblea, te alabaré ante el pueblo entero.

18. Confitebor tibi in ecclesia magna, in populo multo laudabo te.

19. Que no se rían de mí mis crueles enemigos ni se guiñen el ojo los que me odian sin razón;

19. Non supergaudeant mihi inimici mei mendaces, qui oderunt me gratis et annuunt oculis.

20. no hablan nunca de paz y levantan calumnia a los que quieren la paz;

20. Etenim non pacifice loquebantur et contra mansuetos terrae dolos cogitabant.

21. abren sus fauces y dicen: "Ja, ja, con nuestros ojos lo hemos visto".

21. Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: “Euge, euge, viderunt oculi nostri”. -

22. Tú lo has visto, Señor, no te calles; Señor, no te alejes de mí;

22. Vidisti, Domine, ne sileas; Domine, ne discedas a me.

23. despierta, levántate, Señor mío y Dios mío, defiende mi derecho y mi causa;

23. Exsurge et evigila ad iudicium meum, Deus meus et Dominus meus, ad causam meam.

24. júzgame tú conforme a tu justicia, Señor, Dios mío, que no se rían de mí;

24. Iudica me secundum iustitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.

25. que no puedan pensar: "Esto es lo que queríamos", que no puedan decir: "Nos lo hemos comido".

25. Non dicant in cordibus suis: “Euge animae nostrae”; nec dicant: “Devoravimus eum”.

26. Que todos a una se queden rojos de vergüenza, todos los que se alegran de mis males; que se cubran de vergüenza y de deshonra los que se consideran superiores a mí.

26. Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia, qui magna loquuntur super me

27. Que griten de alegría los que quieren que se me haga justicia y digan sin cesar: "Grande es el Señor, que ha querido el bienestar de su siervo";

27. Exsultent et laetentur, qui volunt iustitiam meam, et dicant semper: “Magnificetur Dominus, qui vult pacem servi sui”.

28. mi lengua anunciará entonces tu justicia y proclamará tu alabanza todo el día.

28. Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, tota die laudem tuam.





“O verdadeiro servo de Deus é aquele que usa a caridade para com seu próximo, que está decidido a fazer a vontade de Deus a todo custo, que vive em profunda humildade e simplicidade”. São Padre Pio de Pietrelcina