1. ¡Ay de aquellos que dictan leyes de iniquidad! ¡Ay de los que publican decretos de opresión;

1. væ qui condunt leges iniquas et scribentes iniustitiam scripserunt

2. que niegan la justicia a los débiles y quitan su derecho a los pobres de mi pueblo; que hacen de las viudas su presa y de los huérfanos su botín!

2. ut opprimerent in judicio pauperes et vim facerent causæ humilium populi mei ut essent viduæ præda eorum et pupillos diriperent

3. ¿Qué vais a hacer el día de la invasión y de la catástrofe que se acerca de lejos? ¿A quién acudiréis para lograr socorro? ¿Dónde dejaréis vuestras riquezas?

3. quid facietis in die visitationis et calamitatis de longe venientis ad cujus fugietis auxilium et ubi derelinquetis gloriam vestram

4. No queda más que doblegarse entre los prisioneros o sucumbir con los muertos. Y con todo no ha amainado su cólera, su brazo aún está extendido.

4. ne incurvemini sub vinculo et cum interfectis cadatis super omnibus his non est aversus furor ejus sed adhuc manus ejus extenta

5. ¡Ay de Asiria, vara de mi cólera, bastón que blande mi furor!

5. væ Assur virga furoris mei et baculus ipse in manu eorum indignatio mea

6. Yo la enviaba contra una nación malvada; la mandaba contra un pueblo que me ha irritado, para robarlo, saquearlo y pisotearlo como el lodo de las calles.

6. ad gentem fallacem mittam eum et contra populum furoris mei mandabo illi ut auferat spolia et diripiat prædam et ponat illum in conculcationem quasi lutum platearum

7. Pero él no piensa así, no son los designios de su corazón; sólo sueña con destruir y arrasar muchas naciones.

7. ipse autem non sic arbitrabitur et cor ejus non ita æstimabit sed ad conterendum erit cor ejus et ad internicionem gentium non paucarum

8. Pues dice: ¿No son reyes mis jefes?

8. dicet enim

9. ¿No es Calne como Cárquemis, Jamat igual que Arpad y Samaría como Damasco?

9. numquid non principes mei simul reges sunt numquid non ut Charchamis sic Chalanno et ut Arfad sic Emath numquid non ut Damascus sic Samaria

10. Como mi mano ha herido los reinos de los ídolos, más repletos de imágenes que Jerusalén y Samaría;

10. quomodo invenit manus mea regna idoli sic et simulacra eorum de Hierusalem et de Samaria

11. lo mismo que hice con Samaría y sus ídolos, ¿no podré hacerlo con Jerusalén y sus imágenes?

11. numquid non sicut feci Samariæ et idolis ejus sic faciam Hierusalem et simulacris ejus

12. Cuando el Señor haya concluido toda su obra en el monte Sión y en Jerusalén, castigará la altivez del corazón del rey de Asiria y la arrogancia de sus ojos altaneros.

12. et erit cum impleverit Dominus cuncta opera sua in monte Sion et in Hierusalem visitabo super fructum magnifici cordis regis Assur et super gloriam altitudinis oculorum ejus

13. Porque dice: Con la fuerza de mi mano he hecho esto; con mi saber, porque soy inteligente. He reducido las fronteras de los pueblos, he saqueado sus tesoros, he aplastado como un valiente a sus habitantes.

13. dixit enim in fortitudine manus meæ feci et in sapientia mea intellexi et abstuli terminos populorum et principes eorum deprædatus sum et detraxi quasi potens in sublime residentes

14. Mi mano ha cogido, como un nido, las riquezas de los pueblos; como se toman huevos abandonados, he atrapado toda la tierra sin que moviera nadie las alas, abriera el pico y piara.

14. et invenit quasi nidum manus mea fortitudinem populorum et sicut colliguntur ova quæ derelicta sunt sic universam terram ego congregavi et non fuit qui moveret pinnam et aperiret os et ganniret

15. ¿Presume acaso el hacha contra quien la maneja? ¿Se envanece la sierra contra aquel que la mueve? ¡Como si el palo mandase a quien lo alza o el bastón impulsara a aquel que no es madera!

15. numquid gloriabitur securis contra eum qui secat in ea aut exaltabitur serra contra eum a quo trahitur quomodo si elevetur virga contra levantem se et exaltetur baculus qui utique lignum est

16. Por eso el Señor Dios omnipotente enviará flaqueza a sus guerreros, y bajo su ejército potente encenderá un fuego lo mismo que un incendio.

16. propter hoc mittet Dominator Deus exercituum in pinguibus ejus tenuitatem et subtus gloriam ejus succensa ardebit quasi conbustio ignis

17. La luz de Israel se hará un fuego y su Santo una llama que prenderá y devorará sus abrojos y sus cardos en un día.

17. et erit lumen Israël in igne et Sanctus ejus in flamma et succendetur et devorabitur spina ejus et vepres in die una

18. Sus espléndidos bosques, sus jardines arrasará, savia y tronco, y serán como un enfermo que se apaga.

18. et gloria saltus ejus et Carmeli ejus ab anima usque ad carnem consumetur et erit terrore profugus

19. El residuo de los árboles del bosque será fácil de numerar; un niño lo podría contar.

19. et reliquiæ ligni saltus ejus pro paucitate numerabuntur et puer scribet eos

20. Sucederá aquel día que el resto de Israel y los supervivientes de la casa de Jacob dejarán de apoyarse en quien los hiere, y se apoyarán con lealtad en el Señor, el Santo de Israel.

20. et erit in die illa non adiciet residuum Israël et hii qui fugerint de domo Jacob inniti super eo qui percutit eos sed innitetur super Dominum Sanctum Israël in veritate

21. Un resto tornará, el resto de Jacob, al Dios fuerte.

21. reliquiæ convertentur reliquiæ inquam Jacob ad Deum fortem

22. Pues aunque fuera tu pueblo, oh Israel, como la arena del mar, sólo un resto volverá. La destrucción está decretada como plenitud de la justicia.

22. si enim fuerit populus tuus Israël quasi harena maris reliquiæ convertentur ex eo consummatio adbreviata inundabit justitiam

23. El Señor Dios todopoderoso llevará a cabo en todo el país el exterminio decidido.

23. consummationem enim et adbreviationem Dominus Deus exercituum faciet in medio omnis terræ

24. Por eso dice el Señor Dios omnipotente: No temas a Asiria, pueblo mío que habitas en Sión, cuando te hiere con la vara y alza el bastón contra ti, como lo hacía Egipto.

24. propter hoc hæc dicit Dominus Deus exercituum noli timere populus meus habitator Sion ab Assur in virga percutiet te et baculum suum levabit super te in via Ægypti

25. Tan sólo un poco más, un momento, y acabará mi ira, y mi furor los aniquilará.

25. adhuc enim paululum modicumque et consummabitur indignatio et furor meus super scelus eorum

26. El Señor todopoderoso blandirá contra él el azote, como cuando hirió a Madián en la roca de Horeb; y alzará su bastón sobre el mar, como otras veces sobre Egipto.

26. et suscitabit super eum Dominus exercituum flagellum juxta plagam Madian in petra Oreb et virgam suam super mare et levabit eam in via Ægypti

27. El día aquel te quitará su carga de tu hombro, su yugo dejará de pesar sobre tu cuello. Se acerca por el lado de Rimón,

27. et erit in die illa auferetur onus ejus de umero tuo et jugum ejus de collo tuo et conputrescet jugum a facie olei

28. avanza contra Ayat, atraviesa Migrón, deja su bagaje en Micmás.

28. veniet in Ajath transibit in Magron apud Machmas commendabit vasa sua

29. Atraviesan el desfiladero, pasan la noche en Guibeá, Ramá se sobresalta, Guibeá de Saúl se da a la fuga.

29. transierunt cursim Gabee sedes nostra obstipuit Rama Gabaath Saulis fugit

30. ¡Lanza tus gritos, hija de Galín; escúchalos, Lais; respóndele, Anatot!

30. hinni voce tua filia Gallim adtende Laisa paupercula Anathoth

31. Madmená se da a la huida; escapan los habitantes de Guebín.

31. migravit Medemena habitatores Gebim confortamini

32. Hoy mismo estará en Nob; alzará ya su mano contra el monte de la hija de Sión, contra la colina de Jerusalén.

32. adhuc dies est ut in Nob stetur agitabit manum suam super montem filiæ Sion collem Hierusalem

33. Ved ya al Señor Dios omnipotente desgajando el ramaje con terrible violencia; caen los más altos, los más altivos son talados.

33. ecce Dominator Dominus exercituum confringet lagunculam in terrore et excelsi statura succidentur et sublimes humiliabuntur

34. Se rinde al hierro la espesura del bosque, cae bajo el hacha el Líbano.

34. et subvertentur condensa saltus ferro et Libanus cum excelsis cadet





“A mansidão reprime a ira.” São Padre Pio de Pietrelcina