1. Visión que Isaías, hijo de Amós, tuvo acerca de Judá y Jerusalén en los días de Ozías. Jotán, Acaz y Ezequías, reyes de Judá.

1. visio Isajæ filii Amos quam vidit super Judam et Hierusalem in diebus Oziæ Joatham Ahaz Ezechiæ regum Juda

2. Escuchad, cielos; presta, tierra, oído, porque habla el Señor: He alimentado, he hecho crecer hijos, y ellos se han sublevado contra mí.

2. audite cæli et auribus percipe terra quoniam Dominus locutus est filios enutrivi et exaltavi ipsi autem spreverunt me

3. Conoce el buey a su señor y el asno el pesebre de su amo. Israel, en cambio, no conoce; mi pueblo no comprende.

3. cognovit bos possessorem suum et asinus præsepe domini sui Israël non cognovit populus meus non intellexit

4. ¡Ay, nación pecadora, pueblo cargado de crímenes, ralea de malvados, hijos perversos! Han abandonado al Señor, han despreciado al Santo de Israel, le han vuelto la espalda.

4. væ genti peccatrici populo gravi iniquitate semini nequam filiis sceleratis dereliquerunt Dominum blasphemaverunt Sanctum Israël abalienati sunt retrorsum

5. ¿Para qué golpearos todavía, si os seguís rebelando? Enferma está toda la cabeza, el corazón entero dolorido.

5. super quo percutiam vos ultra addentes prævaricationem omne caput languidum et omne cor mærens

6. Desde la planta del pie hasta la cabeza no hay en él nada sano: heridas, contusiones, llagas vivas, no curadas, ni vendadas, ni suavizadas con aceite.

6. a planta pedis usque ad verticem non est in eo sanitas vulnus et livor et plaga tumens non est circumligata nec curata medicamine neque fota oleo

7. Vuestro país es un desierto; vuestras ciudades, pasto del fuego; vuestro suelo, ante vuestros mismos ojos, extranjeros lo devoran; es una desolación, como las ruinas de Sodoma.

7. terra vestra deserta civitates vestræ succensæ igni regionem vestram coram vobis alieni devorant et desolabitur sicut in vastitate hostili

8. La hija de Sión ha quedado como una choza en una viña, como un tugurio en melonar, como ciudad sitiada.

8. et derelinquetur filia Sion ut umbraculum in vinea et sicut tugurium in cucumerario sicut civitas quæ vastatur

9. Si el Señor todopoderoso no nos hubiera dejado un residuo, seríamos como Sodoma, iguales a Gomorra.

9. nisi Dominus exercituum reliquisset nobis semen quasi Sodoma fuissemus et quasi Gomorra similes essemus

10. ¡Escuchad la palabra del Señor, jefes de Sodoma; prestad oído a la ley de nuestro Dios, pueblo de Gomorra!

10. audite verbum Domini principes Sodomorum percipite auribus legem Dei nostri populus Gomorræ

11. ¿Qué me importa la multitud de vuestros sacrificios? -dice el Señor-. Estoy harto de holocaustos de carneros y de grasas de becerros; la sangre de novillos, de corderos y de machos cabríos me hastía.

11. quo mihi multitudinem victimarum vestrarum dicit Dominus plenus sum holocausta arietum et adipem pingujum et sanguinem vitulorum et agnorum et hircorum nolui

12. Cuando venís a presentaros ante mí, ¿quién pide esto de vosotros? Dejad de hollar mis atrios

12. cum veneritis ante conspectum meum quis quæsivit hæc de manibus vestris ut ambularetis in atriis meis

13. para traerme ofrendas vanas; me causa horror su incienso. Novilunios, sábados, asambleas..., ¡ya no soporto más sacrificios ni fiestas!

13. ne adferatis ultra sacrificium frustra incensum abominatio est mihi neomeniam et sabbatum et festivitates alias non feram iniqui sunt cœtus vestri

14. Vuestros novilunios, vuestras solemnidades me son aborrecibles: se me han vuelto un peso, y estoy harto de aguantarlas.

14. kalendas vestras et sollemnitates vestras odivit anima mea facta sunt mihi molesta laboravi sustinens

15. Cuando extendéis las manos, aparto mis ojos de vosotros; aunque multipliquéis vuestras plegarias, no las escucho. Vuestras manos están llenas de sangre.

15. et cum extenderitis manus vestras avertam oculos meos a vobis et cum multiplicaveritis orationem non audiam manus vestræ sanguine plenæ sunt

16. Lavaos, purificaos, alejad vuestras malas acciones de mis ojos; dejad de hacer el mal.

16. lavamini mundi estote auferte malum cogitationum vestrarum ab oculis meis quiescite agere perverse

17. Aprended a hacer el bien, buscad lo que es justo, socorred al oprimido, haced justicia al huérfano, defended a la viuda.

17. discite benefacere quærite judicium subvenite oppresso judicate pupillo defendite viduam

18. Venid, pues, y discutamos, dice el Señor. Aunque vuestros pecados sean como la grana, blanquearán como la nieve; si fueren rojos cual la púrpura, se volverán como la lana.

18. et venite et arguite me dicit Dominus si fuerint peccata vestra ut coccinum quasi nix dealbabuntur et si fuerint rubra quasi vermiculus velut lana erunt

19. Si sois sumisos y obedientes, comeréis los frutos del país;

19. si volueritis et audieritis bona terræ comedetis

20. pero si resistís y os rebeláis, seréis devorados por la espada. Lo ha dicho el Señor.

20. quod si nolueritis et me provocaveritis ad iracundiam gladius devorabit vos quia os Domini locutum est

21. ¡Cómo se ha prostituido la ciudad fiel, Sión, tan llena de justicia! Moraba en ella el derecho; ¡ahora, en cambio, asesinos!

21. quomodo facta est meretrix civitas fidelis plena judicii justitia habitavit in ea nunc autem homicidæ

22. Tu plata se ha convertido en escoria, tu vino está mezclado con agua.

22. argentum tuum versum est in scoriam vinum tuum mixtum est aqua

23. Tus jefes son unos rebeldes, compinches de ladrones; todos hambrean recompensas y van detrás de los regalos; no hacen justicia al huérfano, ni atienden la causa de la viuda.

23. principes tui infideles socii furum omnes diligunt munera sequuntur retributiones pupillo non judicant et causa viduæ non ingreditur ad eos

24. Por eso dice el Señor todopoderoso, el Fuerte de Israel: ¡Ah, yo me vengaré de mis adversarios, daré cuenta de mis enemigos!

24. propter hoc ait Dominus exercituum Fortis Israël heu consolabor super hostibus meis et vindicabor de inimicis meis

25. Volveré mi mano contra ti, fundiré tus escorias y apartaré tu plomo.

25. et convertam manum meam ad te et excoquam ad purum scoriam tuam et auferam omne stagnum tuum

26. Haré a tus jueces como eran y a tus consejeros como antes. En adelante se te llamará: ciudad de la justicia, ciudad fiel.

26. et restituam judices tuos ut fuerunt prius et consiliarios tuos sicut antiquitus post hæc vocaberis civitas justi urbs fidelis

27. Sión será redimida con el derecho, y sus convertidos con la justicia.

27. Sion in judicio redimetur et reducent eam in justitia

28. Los rebeldes y los pecadores serán a una destrozados, y aquellos que se alejen del Señor perecerán.

28. et conteret scelestos et peccatores simul et qui dereliquerunt Dominum consumentur

29. ¡Oh, sí, tendréis vergüenza de los terebintos en que ahora os deleitáis, y os sonrojaréis de los jardines que tanto os gustan!

29. confundentur enim ab idolis quibus sacrificaverunt et erubescetis super hortis quos elegeratis

30. Pues quedaréis igual que un terebinto de hojas marchitas, lo mismo que un jardín que ya no tiene agua.

30. cum fueritis velut quercus defluentibus foliis et velut hortus absque aqua

31. El hombre fuerte se hará estopa, y su obra una chispa; arderán los dos juntos, y no habrá quien lo extinga.

31. et erit fortitudo vestra ut favilla stuppæ et opus vestrum quasi scintilla et succendetur utrumque simul et non erit qui extinguat





“Pense em Jesus flagelado por amor a você, e ofereça com generosidade um sacrifício a Ele”. São Padre Pio de Pietrelcina