1. Poema que David cantó al Señor con motivo del benjaminita Cus

1. Lamentatio David, quam cantavit Domino propter Chus Beniaminitam.

2. Señor, Dios mío, tú eres mi refugio, sálvame de mis perseguidores, sálvame;

2. Domine Deus meus, in te speravi; salvum me fac ex omnibus persequentibus me et libera me,

3. no sea que, como leones, me desgarren, me despedacen sin que haya quien me libre.

3. ne quando rapiat ut leo animam meam discerpens, dum non est qui salvum faciat.

4. Señor, Dios mío, si algo de esto hice: si en mis manos existe la injusticia,

4. Domine Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis,

5. si he devuelto a mi amigo mal por bien, si me puse a favor del opresor injusto,

5. si reddidi retribuenti mihi mala et exspoliavi inimicum meum dimittens inanem,

6. que el enemigo me persiga y que me alcance, que me estrelle vivo contra el suelo y esparza mis entrañas en el polvo.

6. persequatur inimicus animam meam et comprehendat et conculcet in terra vitam meam et gloriam meam in pulverem deducat.

7. Señor, levántate con ira, reprime la furia de mis opresores, ponte de mi parte, tú que has ordenado hacer justicia.

7. Exsurge, Domine, in ira tua et exaltare contra indignationem inimicorum meorum et exsurge, Deus meus, in iudicio, quod mandasti.

8. Que la asamblea de los pueblos se reúna en torno a ti y presídela tú desde tu trono.

8. Et synagoga populorum circumdabit te, et super hanc in altum regredere:

9. El Señor juzga a las naciones. Júzgame, Señor, conforme a mi justicia y según mi inocencia.

9. Dominus iudicat populos. Iudica me, Domine, secundum iustitiam meam et secundum innocentiam meam, quae est in me.

10. Pon fin a la perfidia de los criminales y afianza al justo, tú que escrutas el corazón y las entrañas, el Dios que hace justicia.

10. Consumatur nequitia peccatorum; et iustum confirma: scrutans corda et renes Deus iustus.

11. Es Dios el escudo que me cubre, el que salva los corazones rectos.

11. Adiutorium meum apud Deum, qui salvos facit rectos corde.

12. Dios es un juez justo, un Dios que castiga el delito en todo tiempo.

12. Deus iudex iustus, fortis, irascens per singulos dies.

13. Si no se convierten, él afila su espada, tensa su arco y lo ajusta;

13. Nonne iterum gladium suum exacuit, arcum suum tetendit et paravit illum?

14. prepara armas mortíferas, dispone sus flechas incendiarias.

14. Et paravit sibi vasa mortis, sagittas suas ardentes effecit.

15. Ved cómo el malvado engendra el crimen, concibe el engaño y da a luz la mentira.

15. Ecce parturiit iniustitiam, concepit dolorem et peperit iniquitatem;

16. Cava una fosa bien profunda y cae en la fosa que él mismo excavó;

16. lacum aperuit et effodit eum et incidit in foveam, quam fecit.

17. su crimen cae sobre su cabeza y su violencia sobre su propia cerviz.

17. Convertetur dolor eius in caput eius, et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.

18. Alabaré al Señor por su justicia, ensalzaré el nombre del altísimo.

18. Confitebor Domino secundum iustitiam eius et psallam nomini Domini Altissimi.





“De todos os que vierem pedir meu auxílio, nunca perderei nenhum!” São Padre Pio de Pietrelcina