1. tunc Jesus locutus est ad turbas et discipulos suos

1. Allora Gesù si rivolse alla folla e ai suoi discepoli dicendo:

2. dicens super cathedram Mosi sederunt scribæ et Pharisæi

2. «Sulla cattedra di Mosè si sono seduti gli scribi e i farisei.

3. omnia ergo quæcumque dixerint vobis servate et facite secundum opera vero eorum nolite facere dicunt enim et non faciunt

3. Quanto vi dicono, fatelo e osservatelo, ma non fate secondo le loro opere, perché dicono e non fanno.

4. alligant autem onera gravia et inportabilia et inponunt in umeros hominum digito autem suo nolunt ea movere

4. Legano infatti pesanti fardelli e li impongono sulle spalle della gente, ma loro non vogliono muoverli neppure con un dito.

5. omnia vero opera sua faciunt ut videantur ab hominibus dilatant enim phylacteria sua et magnificant fimbrias

5. Tutte le loro opere le fanno per essere ammirati dagli uomini: allargano i loro filattèri e allungano le frange;

6. amant autem primos recubitus in cenis et primas cathedras in synagogis

6. amano posti d'onore nei conviti, i primi seggi nelle sinagoghe

7. et salutationes in foro et vocari ab hominibus rabbi

7. e i saluti nelle piazze, come anche sentirsi chiamare "rabbì'' dalla gente.

8. vos autem nolite vocari rabbi unus enim est magister vester omnes autem vos fratres estis

8. Ma voi non fatevi chiamare "rabbì'', perché uno solo è il vostro maestro e voi siete tutti fratelli.

9. et patrem nolite vocare vobis super terram unus enim est Pater vester qui in cælis est

9. E non chiamate nessuno "padre" sulla terra, perché uno solo è il Padre vostro, quello del cielo.

10. nec vocemini magistri quia magister vester unus est Christus

10. E non fatevi chiamare "maestri", perché uno solo è il vostro Maestro, il Cristo.

11. qui major est vestrum erit minister vester

11. Il più grande tra voi sia vostro servo;

12. qui autem se exaltaverit humiliabitur et qui se humiliaverit exaltabitur

12. chi invece si innalzerà sarà abbassato e chi si abbasserà sarà innalzato.

13. væ autem vobis scribæ et Pharisæi hypocritæ quia clauditis regnum cælorum ante homines vos enim non intratis nec intrœuntes sinitis intrare

13. Guai a voi, scribi e farisei ipocriti, che chiudete il regno dei cieli davanti agli uomini; perché così voi non vi entrate, e non lasciate entrare nemmeno quelli che vogliono entrarci

14. []

14. ].

15. væ vobis scribæ et Pharisæi hypocritæ quia circuitis mare et aridam ut faciatis unum proselytum et cum fuerit factus facitis eum filium gehennæ duplo quam vos

15. Guai a voi, scribi e farisei ipocriti, che percorrete il mare e la terra per fare un solo proselito e, ottenutolo, lo rendete figlio della Geenna il doppio di voi.

16. væ vobis duces cæci qui dicitis quicumque juraverit per templum nihil est qui autem juraverit in aurum templi debet

16. Guai a voi, guide cieche, che dite: Se si giura per il tempio non vale, ma se si giura per l'oro del tempio si è obbligati.

17. stulti et cæci quid enim majus est aurum an templum quod sanctificat aurum

17. Stolti e ciechi: che cosa è più grande, l'oro o il tempio che rende sacro l'oro?

18. et quicumque juraverit in altari nihil est quicumque autem juraverit in dono quod est super illud debet

18. E dite ancora: Se si giura per l'altare non vale, ma se si giura per l'offerta che vi sta sopra, si resta obbligati.

19. cæci quid enim majus est donum an altare quod sanctificat donum

19. Ciechi! Che cosa è più grande, l'offerta o l'altare che rende sacra l'offerta?

20. qui ergo jurat in altare jurat in eo et in omnibus quæ super illud sunt

20. Ebbene, chi giura per l'altare, giura per l'altare e per quanto vi sta sopra;

21. et qui juraverit in templo jurat in illo et in eo qui inhabitat in ipso

21. e chi giura per il tempio, giura per il tempio e per Colui che l'abita.

22. et qui jurat in cælo jurat in throno Dei et in eo qui sedet super eum

22. E chi giura per il cielo, giura per il trono di Dio e per Colui che vi è assiso.

23. væ vobis scribæ et Pharisæi hypocritæ quia decimatis mentam et anethum et cyminum et reliquistis quæ graviora sunt legis judicium et misericordiam et fidem hæc oportuit facere et illa non omittere

23. Guai a voi, scribi e farisei ipocriti, che pagate la decima della menta, dell'anèto e del cumìno, e trasgredite le prescrizioni più gravi della legge: la giustizia, la misericordia e la fedeltà. Queste cose bisognava praticare, senza omettere quelle.

24. duces cæci excolantes culicem camelum autem gluttientes

24. Guide cieche, che filtrate il moscerino e ingoiate il cammello!

25. væ vobis scribæ et Pharisæi hypocritæ quia mundatis quod de foris est calicis et parapsidis intus autem pleni sunt rapina et inmunditia

25. Guai a voi, scribi e farisei ipocriti, che pulite l'esterno del bicchiere e del piatto mentre all'interno sono pieni di rapina e d'intemperanza.

26. Pharisæe cæce munda prius quod intus est calicis et parapsidis ut fiat et id quod de foris est mundum

26. Fariseo cieco, pulisci prima l'interno del bicchiere, perché anche l'esterno diventi netto!

27. væ vobis scribæ et Pharisæi hypocritæ quia similes estis sepulchris dealbatis quæ a foris parent hominibus speciosa intus vero plena sunt ossibus mortuorum et omni spurcitia

27. Guai a voi, scribi e farisei ipocriti, che rassomigliate a sepolcri imbiancati: essi all'esterno son belli a vedersi, ma dentro sono pieni di ossa di morti e di ogni putridume.

28. sic et vos a foris quidem paretis hominibus justi intus autem pleni estis hypocrisi et iniquitate

28. Così anche voi apparite giusti all'esterno davanti agli uomini, ma dentro siete pieni d'ipocrisia e d'iniquità.

29. væ vobis scribæ et Pharisæi hypocritæ quia ædificatis sepulchra prophetarum et ornatis monumenta justorum

29. Guai a voi, scribi e farisei ipocriti, che innalzate i sepolcri ai profeti e adornate le tombe dei giusti,

30. et dicitis si fuissemus in diebus patrum nostrorum non essemus socii eorum in sanguine prophetarum

30. e dite: Se fossimo vissuti al tempo dei nostri padri, non ci saremmo associati a loro per versare il sangue dei profeti;

31. itaque testimonio estis vobismet ipsis quia filii estis eorum qui prophetas occiderunt

31. e così testimoniate, contro voi stessi, di essere figli degli uccisori dei profeti.

32. et vos implete mensuram patrum vestrorum

32. Ebbene, colmate la misura dei vostri padri!

33. serpentes genimina viperarum quomodo fugietis a judicio gehennæ

33. Serpenti, razza di vipere, come potrete scampare dalla condanna della Geenna?

34. ideo ecce ego mitto ad vos prophetas et sapientes et scribas ex illis occidetis et crucifigetis et ex eis flagellabitis in synagogis vestris et persequemini de civitate in civitatem

34. Perciò ecco, io vi mando profeti, sapienti e scribi; di questi alcuni ne ucciderete e crocifiggerete, altri ne flagellerete nelle vostre sinagoghe e li perseguiterete di città in città;

35. ut veniat super vos omnis sanguis justus qui effusus est super terram a sanguine Abel justi usque ad sanguinem Zacchariæ filii Barachiæ quem occidistis inter templum et altare

35. perché ricada su di voi tutto il sangue innocente versato sopra la terra, dal sangue del giusto Abele fino al sangue di Zaccaria, figlio di Barachìa, che avete ucciso tra il santuario e l'altare.

36. amen dico vobis venient hæc omnia super generationem istam

36. In verità vi dico: tutte queste cose ricadranno su questa generazione.

37. Hierusalem Hierusalem quæ occidis prophetas et lapidas eos qui ad te missi sunt quotiens volui congregare filios tuos quemadmodum gallina congregat pullos suos sub alas et noluisti

37. Gerusalemme, Gerusalemme, che uccidi i profeti e lapidi quelli che ti sono inviati, quante volte ho voluto raccogliere i tuoi figli, come una gallina raccoglie i pulcini sotto le ali, e voi non avete voluto!

38. ecce relinquitur vobis domus vestra deserta

38. Ecco: la vostra casa vi sarà lasciata deserta!

39. dico enim vobis non me videbitis amodo donec dicatis benedictus qui venit in nomine Domini

39. Vi dico infatti che non mi vedrete più finché non direte: Benedetto colui che viene nel nome del Signore!».





“Não nos preocupemos quando Deus põe à prova a nossa fidelidade. Confiemo-nos à Sua vontade; é o que podemos fazer. Deus nos libertará, consolará e enorajará.” São Padre Pio de Pietrelcina