1. Salmo de David. Conmemorativo

1. PSALMUS. David. Ad commemorandum.

2. Señor, no me castigues cuando estés airado, no me reprendas cuando estés enfurecido;

2. Domine, ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me,

3. pues tus flechas se han clavado en mí, ha caído sobre mí tu mano;

3. quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi, et descendit super me manus tua.

4. todo mi cuerpo está enfermo, debido a tu furor; no tengo hueso sano, debido a mi maldad;

4. Non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae, non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.

5. mis delitos sobrepasan mi cabeza, me aplastan como un peso insoportable;

5. Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum et sicut onus grave gravant me nimis. -

6. mis heridas apestan y supuran, debido a mi locura;

6. Putruerunt et corrupti sunt livores mei a facie insipientiae meae.

7. cabizbajo, totalmente abrumado, todo el día ando triste;

7. Inclinatus sum et incurvatus nimis; tota die contristatus ingrediebar.

8. las espaldas me arden, no hay en mi cuerpo nada sano;

8. Quoniam lumbi mei impleti sunt ardoribus, et non est sanitas in carne mea.

9. agotado, totalmente deshecho, el gemir de mi corazón se hace un rugido.

9. Afflictus sum et humiliatus sum nimis, rugiebam a gemitu cordis mei.

10. Señor, tú conoces todos mis deseos, mis gemidos no son ningún secreto para ti;

10. Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.

11. el corazón me palpita, las fuerzas me abandonan, hasta la luz de mis ojos he perdido.

11. Palpitavit cor meum, dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.

12. Mis compañeros, mis amigos se alejan de mis llagas; hasta mis familiares se mantienen a distancia;

12. Amici mei et proximi mei procul a plaga mea steterunt, et propinqui mei de longe steterunt.

13. los que buscan mi vida me tienden asechanzas, los que quieren mi ruina anuncian desventuras, andan tramando engaños todo el día.

13. Et laqueos posuerunt, qui quaerebant animam meam; et, qui requirebant mala mihi, locuti sunt insidias et dolos tota die meditabantur.

14. Pero yo me hago el sordo y no oigo nada, me hago el mudo y no abro la boca;

14. Ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum;

15. me he hecho como un hombre que no oye ni tiene réplica en sus labios.

15. et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones.

16. Pues tú eres, Señor, en quien espero, tú me responderás, Señor, Dios mío;

16. Quoniam in te, Domine, speravi, tu exaudies, Domine Deus meus.

17. me digo: "Que no se rían de mí, que cuando yo tropiece no se burlen de mí".

17. Quia dixi: “Ne quando supergaudeant mihi; dum commoventur pedes mei, magnificantur super me”.

18. Ya estoy a punto de caer, el dolor no me deja ni un momento.

18. Quoniam ego in lapsum paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.

19. Yo reconozco mis delitos, me angustian mis pecados.

19. Quoniam iniquitatem meam annuntiabo et sollicitus sum de peccato meo.

20. Muchos y poderosos son mis enemigos, muchos los que me odian sin motivo;

20. Inimici autem mei vivunt et confirmati sunt; et multiplicati sunt, qui oderunt me inique.

21. me devuelven mal por bien, me atacan porque siempre busco el bien.

21. Retribuentes mala pro bonis detrahebant mihi, pro eo quod sequebar bonitatem.

22. Señor, no me abandones; Dios mío, no te quedes lejos;

22. Ne derelinquas me, Domine; Deus meus, ne discesseris a me.

23. ven corriendo a socorrerme, Señor, salvador mío.

23. Festina in adiutorium meum, Domine, salus mea.





“O Santo Sacrifício da Missa é o sufrágio mais eficaz, que ultrapassa todas as orações, as boas obras e as penitências. Infalivelmente produz seu efeito para vantagem das almas por sua virtude própria e imediata.” São Padre Pio de Pietrelcina