1. Elihú continuó hablando y dijo:

1. Igitur Eliu haec rursum locutus est:

2. ¿Crees tal vez que afianzas tu derecho, que ante Dios afirmas tu justicia,

2. “Numquid aequa tibi videtur tua cogitatio, ut diceres: “Iustificatio mea coram Deo”?

3. cuando dices: "¿Qué te importa? ¿Qué te hago a ti si peco?".

3. Dixisti enim: “Quid ad te? Vel quid tibi proderit, si ego peccavero?”.

4. Yo te daré respuesta, y al mismo tiempo a tus amigos.

4. Itaque ego respondebo sermonibus tuis et amicis tuis tecum.

5. Mira a los cielos y contempla, observa las nubes: ¡cuánto más altas son que tú!

5. Suspice caelum et intuere et contemplare nubes quod altiores te sint.

6. Si pecas, ¿qué le haces? Si multiplicas tus delitos, ¿en qué perjudicas?

6. Si peccaveris, quid facies ei? Et si multiplicatae fuerint iniquitates tuae, quid facies contra eum?

7. Si eres justo, ¿qué le das con ello? ¿Qué recibe él de tu mano?

7. Porro si iuste egeris, quid donabis ei? Aut quid de manu tua accipiet?

8. A un hombre igual que tú afecta tu maldad, a un hijo de hombre tu justicia.

8. Homini, qui similis tui est, nocebit impietas tua, et filium hominis adiuvabit iustitia tua.

9. Por la abundancia de opresión se gime, contra el brazo de los grandes se pide auxilio.

9. Propter multitudinem oppressorum clamabunt et eiulabunt propter vim brachii tyrannorum,

10. Mas no se dice: "¿Dónde está Dios mi hacedor, aquel que inspira cantos de júbilo en la noche,

10. sed nemo dixit: “Ubi est Deus, qui fecit me, qui dedit carmina in nocte,

11. el que nos hace más diestros que las bestias de la tierra, más sabios que los pájaros del cielo?".

11. qui docet nos super iumenta terrae et super volucres caeli erudit nos?”.

12. Entonces se grita, pero él no responde a causa del orgullo de los malos.

12. Ibi clamabunt, et non exaudiet, propter superbiam malorum.

13. Pero es vano decir que Dios no oye, que el todopoderoso de nada se da cuenta.

13. Etiam, frustra: non audiet Deus, et Omnipotens non intuebitur.

14. Mas tú dices que Dios no oye, que una causa está ante él, y esperas siempre;

14. Omnino cum dixeris: “Non considerat”, iudicium est coram illo, et exspectas eum.

15. o bien que su ira no castiga, que no se cuida para nada de la iniquidad.

15. Et nunc cum dicis: “Ira eius poenas non infert, nec ulciscitur scelus valde”,

16. Job, pues, abre inútilmente la boca y sin conocimiento multiplica las palabras.

16. Iob frustra aperit os suum et absque scientia verba multiplicat”.





“Peçamos a São José o dom da perseverança até o final”. São Padre Pio de Pietrelcina