1. Sofar, de Namat, tomó la palabra y dijo:

1. Respondens autem Sophar Naamathites dixit:

2. ¿Quedará sin respuesta el charlatán? Por ser locuaz, ¿va a tener razón?

2. “Numquid illi, qui multa loquitur, non et respondetur? Aut vir verbosus iustificabitur?

3. ¿Tu palabrería hará callar a los demás? ¿Te mofarás sin que nadie te confunda?

3. Vaniloquium tuum viros tacere faciet, et, cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis?

4. Tú dices: "Mi conducta es pura, ante tus ojos soy irreprochable".

4. Dixisti enim: “Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo”.

5. Pero, ¡ay, si Dios hablase, si abriese los labios para responderte,

5. Atque utinam Deus ipse loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi,

6. si te revelase los secretos de la sabiduría, que desbaratan toda sagacidad! Sabrías entonces que Dios calla incluso parte de tus pecados.

6. ut ostenderet tibi secreta sapientiae et arcana consilia eius, et intellegeres quod multo minora quaerat a te, quam meretur iniquitas tua.

7. ¿Pretendes tú escrutar el misterio de Dios, igualar la perfección del todopoderoso?

7. Forsitan vestigia Dei comprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem reperies?

8. Más alta es que los cielos; ¿qué harás tú? Más honda que el abismo, ¿qué puedes tú saber?

8. Excelsior caelo est, et quid facies? Profundior inferno, et quid cognosces?

9. Más larga que la tierra y más ancha que el mar.

9. Longior terra mensura eius et latior mari.

10. Si él se presenta, encarcela y cita a juicio, ¿quién le hará desistir?

10. Si subverterit vel concluserit et coarctaverit, quis contradicet ei?

11. Porque él distingue a los hombres perversos y ve la iniquidad sin esfuerzo.

11. Ipse enim novit hominum vanitatem; et videns iniquitatem nonne considerat?

12. Así el insensato se hará cuerdo, cuando un asno salvaje se vuelva hombre.

12. Sed et vir vacuus cordatus fit, et homo tamquam pullum onagri nascitur.

13. Pero si tú ordenas tu corazón y tiendes tus manos hacia él,

13. Tu autem, si cor tuum firmaveris et expanderis ad eum manus tuas,

14. si apartas el mal que hay en tus manos y no albergas en tu tienda la injusticia,

14. si iniquitatem, quae est in manu tua, abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia,

15. entonces alzarás tu rostro limpio, te sentirás firme y sin temor;

15. tunc levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis.

16. te olvidarás entonces de la prueba, como agua pasada la recordarás.

16. Miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum, quae praeterierunt, recordaberis.

17. Más radiante que el mediodía será tu existencia, la misma oscuridad se trocará en aurora.

17. Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam, et, cum te caligine tectum putaveris, orieris ut lucifer.

18. Seguro vivirás, cargado de esperanza; bien protegido, habitarás tranquilo.

18. Et habebis fiduciam, proposita tibi spe, et defossus securus dormies.

19. Cuando te acuestes, nadie te turbará, y buscarán muchos tu favor.

19. Requiesces, et non erit qui te exterreat; et deprecabuntur faciem tuam plurimi.

20. En cambio se abatirán los ojos de los malvados, les fallará todo refugio; su esperanza será su postrer aliento.

20. Oculi autem impiorum deficient, et effugium peribit ab eis; et spes illorum exhalatio animae”.





“Todas as graças que pedimos no nome de Jesus são concedidas pelo Pai eterno.” São Padre Pio de Pietrelcina