1. Mi alma siente asco de mi vida; quiero dar libre curso a mis lamentos, derramaré la amargura de mi alma.

1. Taedet animam meam vitae meae; dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animae meae.

2. Diré a Dios: ¡No me condenes! Hazme saber de qué me acusas.

2. Dicam Deo: Noli me condemnare, indica mihi cur me ita iudices.

3. ¿Acaso vas a mostrarte violento, a despreciar la obra de tus manos y secundar el plan de los inicuos?

3. Numquid bonum tibi videtur, si opprimas me et calumnieris me, opus manuum tuarum, et super consilium impiorum arrideas?

4. ¿Tienes ojos de carne? ¿Ves como ve un hombre?

4. Numquid oculi carnei tibi sunt, aut, sicut videt homo, et tu videbis?

5. ¿Son tus días los días de un mortal, tus años como los días de un hombre,

5. Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora,

6. para que andes rebuscando mis culpas, indagando mi pecado?

6. ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris,

7. Sabes muy bien que yo no soy culpable y que nadie me puede salvar de tus manos.

7. cum scias quia nihil impium fecerim, et sit nemo, qui de manu tua possit eruere?

8. Tus manos me han plasmado, me han formado; ¡y ahora, de pronto, me quieres destruir!

8. Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me totum in circuitu; et sic repente praecipitas me?

9. Recuerda que me amasaste como arcilla, y que al polvo me has de devolver.

9. Memento, quaeso, quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me.

10. ¿No me derramaste como leche y me coagulaste como la cuajada?

10. Nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti?

11. De piel y de carne me vestiste, y me tejiste de huesos y de nervios.

11. Pelle et carnibus vestisti me; ossibus et nervis compegisti me.

12. Vida y benevolencia me otorgaste, y tu solicitud guardó mi espíritu.

12. Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.

13. Pero en tu corazón guardabas otras cosas, bien sé que te reservabas esto.

13. Licet haec celes in corde tuo, tamen scio haec in animo tuo versari.

14. Si peco, me vigilas y no pasas por alto falta alguna.

14. Si peccaverim, observas me et ab iniquitate mea mundum me esse non pateris.

15. Si soy culpable, ¡desgraciado de mí! Si inocente, no oso levantar la cabeza, saturado de ignominia, ebrio de aflicción.

15. Et si impius fuero, vae mihi est; et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria.

16. Si me levanto, como a un león me das caza, y vuelves a invadirme con tu espanto.

16. Si superbia extollar, quasi catulum leonis capies me et iterum mirabilem te exhibebis in me.

17. Renuevas tus ataques, redoblas tu ira contra mí, y sin cesar me atacan tus tropas de refresco.

17. Instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me, et poenae militant in me.

18. Oh, ¿por qué me hiciste salir de las entrañas? Hubiera muerto y no me hubiera visto ojo alguno.

18. Quare de vulva eduxisti me? Qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret!

19. Sería como si no hubiera existido, llevado desde el vientre a la tumba.

19. Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum.

20. ¿No son bien breves los días de mi vida? Deja, pues, que goce un poco de consuelo

20. Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? Dimitte ergo me, ut refrigerem paululum dolorem meum,

21. antes que me vaya para no volver más, a la región de las tinieblas y de negras sombras,

21. antequam vadam, et non revertar, ad terram tenebrarum et umbrae mortis,

22. lugar de oscuridad y caos, donde la misma claridad es cual noche cerrada.

22. terram caliginis et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat”.





"Tente percorrer com toda a simplicidade o caminho de Nosso Senhor e não se aflija inutilmente.” São Padre Pio de Pietrelcina