Ewangelia Łukasza, 7
1. Gdy Jezus dokończył wszystkich tych mów do ludu, który się przysłuchiwał, wszedł do Kafarnaum.
1. cum autem implesset omnia verba sua in aures plebis intravit Capharnaum
2. Sługa pewnego setnika, szczególnie przez niego ceniony, chorował i bliski był śmierci.
2. centurionis autem cujusdam servus male habens erat moriturus qui illi erat pretiosus
3. Skoro setnik posłyszał o Jezusie, wysłał do Niego starszyznę żydowską z prośbą, żeby przyszedł i uzdrowił mu sługę.
3. et cum audisset de Jesu misit ad eum seniores Judæorum rogans eum ut veniret et salvaret servum ejus
4. Ci zjawili się u Jezusa i prosili Go usilnie: Godzien jest, żebyś mu to wyświadczył - mówili -
4. at illi cum venissent ad Jesum rogabant eum sollicite dicentes ei quia dignus est ut hoc illi præstes
5. miłuje bowiem nasz naród i sam zbudował nam synagogę.
5. diligit enim gentem nostram et synagogam ipse ædificavit nobis
6. Jezus przeto wybrał się z nimi. A gdy był już niedaleko domu, setnik wysłał do Niego przyjaciół z prośbą: Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój.
6. Jesus autem ibat cum illis et cum jam non longe esset a domo misit ad eum centurio amicos dicens Domine noli vexari non enim dignus sum ut sub tectum meum intres
7. I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa będzie uzdrowiony.
7. propter quod et me ipsum non sum dignum arbitratus ut venirem ad te sed dic verbo et sanabitur puer meus
8. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: Idź! - a idzie; drugiemu: Chodź! - a przychodzi; a mojemu słudze: Zrób to! - a robi.
8. nam et ego homo sum sub potestate constitutus habens sub me milites et dico huic vade et vadit et alio veni et venit et servo meo fac hoc et facit
9. Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i zwracając się do tłumu, który szedł za Nim, rzekł: Powiadam wam: Tak wielkiej wiary nie znalazłem nawet w Izraelu.
9. quo audito Jesus miratus est et conversus sequentibus se turbis dixit amen dico vobis nec in Israël tantam fidem inveni
10. A gdy wysłani wrócili do domu, zastali sługę zdrowego.
10. et reversi qui missi fuerant domum invenerunt servum qui languerat sanum
11. Wkrótce potem udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a szli z Nim Jego uczniowie i tłum wielki.
11. et factum est deinceps ibat in civitatem quæ vocatur Naim et ibant cum illo discipuli ejus et turba copiosa
12. Gdy zbliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego - jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory tłum z miasta.
12. cum autem adpropinquaret portæ civitatis et ecce defunctus efferebatur filius unicus matri suæ et hæc vidua erat et turba civitatis multa cum illa
13. Na jej widok Pan użalił się nad nią i rzekł do niej: Nie płacz!
13. quam cum vidisset Dominus misericordia motus super ea dixit illi noli flere
14. Potem przystąpił, dotknął się mar - a ci, którzy je nieśli, stanęli - i rzekł: Młodzieńcze, tobie mówię wstań!
14. et accessit et tetigit loculum hii autem qui portabant steterunt et ait adulescens tibi dico surge
15. Zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce.
15. et resedit qui erat mortuus et cœpit loqui et dedit illum matri suæ
16. A wszystkich ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: Wielki prorok powstał wśród nas, i Bóg łaskawie nawiedził lud swój.
16. accepit autem omnes timor et magnificabant Deum dicentes quia propheta magnus surrexit in nobis et quia Deus visitavit plebem suam
17. I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.
17. et exiit hic sermo in universam Judæam de eo et omnem circa regionem
18. O tym wszystkim donieśli Janowi jego uczniowie. Wtedy Jan przywołał do siebie dwóch spośród swoich uczniów
18. et nuntiaverunt Johanni discipuli ejus de omnibus his
19. i posłał ich do Pana z zapytaniem: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?
19. et convocavit duos de discipulis suis Johannes et misit ad Dominum dicens tu es qui venturus es an alium expectamus
20. Gdy ludzie ci zjawili się u Jezusa, rzekli: Jan Chrzciciel przysyła nas do Ciebie z zapytaniem: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?
20. cum autem venissent ad eum viri dixerunt Johannes Baptista misit nos ad te dicens tu es qui venturus es an alium expectamus
21. W tym właśnie czasie wielu uzdrowił z chorób, dolegliwości i [uwolnił] od złych duchów; oraz wielu niewidomych obdarzył wzrokiem.
21. in ipsa autem hora curavit multos a languoribus et plagis et spiritibus malis et cæcis multis donavit visum
22. Odpowiedział im więc: Idźcie i donieście Janowi to, coście widzieli i słyszeli: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą; umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię.
22. et respondens dixit illis euntes nuntiate Johanni quæ vidistis et audistis quia cæci vident claudi ambulant leprosi mundantur surdi audiunt mortui resurgunt pauperes evangelizantur
23. A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi.
23. et beatus est quicumque non fuerit scandalizatus in me
24. Gdy wysłannicy Jana odeszli, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze?
24. et cum discessissent nuntii Johannis cœpit dicere de Johanne ad turbas quid existis in desertum videre harundinem vento moveri
25. Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w pałacach królewskich przebywają ci, którzy noszą okazałe stroje i żyją w zbytkach.
25. sed quid existis videre hominem mollibus vestimentis indutum ecce qui in veste pretiosa sunt et deliciis in domibus regum sunt
26. Ale coście wyszli zobaczyć? Proroka? Tak, mówię wam, nawet więcej niż proroka.
26. sed quid existis videre prophetam utique dico vobis et plus quam prophetam
27. On jest tym, o którym napisano: Oto posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę.
27. hic est de quo scriptum est ecce mitto angelum meum ante faciem tuam qui præparabit viam tuam ante te
28. Powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie ma większego od Jana. Lecz najmniejszy w królestwie Bożym większy jest niż on.
28. dico enim vobis major inter natos mulierum propheta Johanne Baptista nemo est qui autem minor est in regno Dei major est illo
29. I cały lud, który Go słuchał, nawet celnicy przyznawali słuszność Bogu, przyjmując chrzest Janowy.
29. et omnis populus audiens et publicani justificaverunt Deum baptizati baptismo Johannis
30. Faryzeusze zaś i uczeni w Prawie udaremnili zamiar Boży względem siebie, nie przyjmując chrztu od niego.
30. Pharisæi autem et legis periti consilium Dei spreverunt in semet ipsos non baptizati ab eo
31. Z kim więc mam porównać ludzi tego pokolenia? Do kogo są podobni?
31. cui ergo similes dicam homines generationis hujus et cui similes sunt
32. Podobni są do dzieci, które przebywają na rynku i głośno przymawiają jedne drugim: Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie płakali.
32. similes sunt pueris sedentibus in foro et loquentibus ad invicem et dicentibus cantavimus vobis tibiis et non saltastis lamentavimus et non plorastis
33. Przyszedł bowiem Jan Chrzciciel: nie jadł chleba i nie pił wina; a wy mówicie: Zły duch go opętał.
33. venit enim Johannes Baptista neque manducans panem neque bibens vinum et dicitis dæmonium habet
34. Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije; a wy mówicie: Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników.
34. venit Filius hominis manducans et bibens et dicitis ecce homo devorator et bibens vinum amicus publicanorum et peccatorum
35. A jednak wszystkie dzieci mądrości przyznały jej słuszność.
35. et justificata est sapientia ab omnibus filiis suis
36. Jeden z faryzeuszów zaprosił Go do siebie na posiłek. Wszedł więc do domu faryzeusza i zajął miejsce za stołem.
36. rogabat autem illum quidam de Pharisæis ut manducaret cum illo et ingressus domum Pharisæi discubuit
37. A oto kobieta, która prowadziła w mieście życie grzeszne, dowiedziawszy się, że jest gościem w domu faryzeusza, przyniosła flakonik alabastrowy olejku,
37. et ecce mulier quæ erat in civitate peccatrix ut cognovit quod accubuit in domo Pharisæi adtulit alabastrum unguenti
38. i stanąwszy z tyłu u nóg Jego, płacząc, zaczęła łzami oblewać Jego nogi i włosami swej głowy je wycierać. Potem całowała Jego stopy i namaszczała je olejkiem.
38. et stans retro secus pedes ejus lacrimis cœpit rigare pedes ejus et capillis capitis sui tergebat et osculabatur pedes ejus et unguento unguebat
39. Widząc to faryzeusz, który Go zaprosił, mówił sam do siebie: Gdyby On był prorokiem, wiedziałby, co za jedna i jaka jest ta kobieta, która się Go dotyka, że jest grzesznicą.
39. videns autem Pharisæus qui vocaverat eum ait intra se dicens hic si esset propheta sciret utique quæ et qualis mulier quæ tangit eum quia peccatrix est
40. Na to Jezus rzekł do niego: Szymonie, mam ci coś powiedzieć. On rzekł: Powiedz, Nauczycielu!
40. et respondens Jesus dixit ad illum Simon habeo tibi aliquid dicere at ille ait magister dic
41. Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników. Jeden winien mu był pięćset denarów, a drugi pięćdziesiąt.
41. duo debitores erant cuidam feneratori unus debebat denarios quingentos alius quinquaginta
42. Gdy nie mieli z czego oddać, darował obydwom. Który więc z nich będzie go bardziej miłował?
42. non habentibus illis unde redderent donavit utrisque quis ergo eum plus diliget
43. Szymon odpowiedział: Sądzę, że ten, któremu więcej darował. On mu rzekł: Słusznie osądziłeś.
43. respondens Simon dixit æstimo quia is cui plus donavit at ille dixit ei recte judicasti
44. Potem zwrócił się do kobiety i rzekł Szymonowi: Widzisz tę kobietę? Wszedłem do twego domu, a nie podałeś Mi wody do nóg; ona zaś łzami oblała Mi stopy i swymi włosami je otarła.
44. et conversus ad mulierem dixit Simoni vides hanc mulierem intravi in domum tuam aquam pedibus meis non dedisti hæc autem lacrimis rigavit pedes meos et capillis suis tersit
45. Nie dałeś Mi pocałunku; a ona, odkąd wszedłem, nie przestaje całować nóg moich.
45. osculum mihi non dedisti hæc autem ex quo intravit non cessavit osculari pedes meos
46. Głowy nie namaściłeś Mi oliwą; ona zaś olejkiem namaściła moje nogi.
46. oleo caput meum non unxisti hæc autem unguento unxit pedes meos
47. Dlatego powiadam ci: Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała. A ten, komu mało się odpuszcza, mało miłuje.
47. propter quod dico tibi remittentur ei peccata multa quoniam dilexit multum cui autem minus dimittitur minus diligit
48. Do niej zaś rzekł: Twoje grzechy są odpuszczone.
48. dixit autem ad illam remittuntur tibi peccata
49. Na to współbiesiadnicy zaczęli mówić sami do siebie: Któż On jest, że nawet grzechy odpuszcza?
49. et cœperunt qui simul accumbebant dicere intra se quis est hic qui etiam peccata dimittit
50. On zaś rzekł do kobiety: Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!
50. dixit autem ad mulierem fides tua te salvam fecit vade in pace
