Ewangelia Łukasza, 10
1. Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.
1. post hæc autem designavit Dominus et alios septuaginta duos et misit illos binos ante faciem suam in omnem civitatem et locum quo erat ipse venturus
2. Powiedział też do nich: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.
2. et dicebat illis messis quidem multa operarii autem pauci rogate ergo Dominum messis ut mittat operarios in messem
3. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki.
3. ite ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos
4. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie!
4. nolite portare sacculum neque peram neque calciamenta et neminem per viam salutaveritis
5. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi!
5. in quamcumque domum intraveritis primum dicite pax huic domui
6. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was.
6. et si ibi fuerit filius pacis requiescet super illam pax vestra sin autem ad vos revertetur
7. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu.
7. in eadem autem domo manete edentes et bibentes quæ apud illos sunt dignus enim est operarius mercede sua nolite transire de domo in domum
8. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą;
8. et in quamcumque civitatem intraveritis et susceperint vos manducate quæ adponuntur vobis
9. uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże.
9. et curate infirmos qui in illa sunt et dicite illis adpropinquavit in vos regnum Dei
10. Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie:
10. in quamcumque civitatem intraveritis et non receperint vos exeuntes in plateas ejus dicite
11. Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże.
11. etiam pulverem qui adhesit nobis de civitate vestra extergimus in vos tamen hoc scitote quia adpropinquavit regnum Dei
12. Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu.
12. dico vobis quia Sodomis in die illa remissius erit quam illi civitati
13. Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc w worze pokutnym i w popiele.
13. væ tibi Corazain væ tibi Bethsaida quia si in Tyro et Sidone factæ fuissent virtutes quæ in vobis factæ sunt olim in cilicio et cinere sedentes pæniterent
14. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam.
14. verumtamen Tyro et Sidoni remissius erit in judicio quam vobis
15. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do otchłani zejdziesz!
15. et tu Capharnaum usque in cælum exaltata usque ad infernum demergeris
16. Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał.
16. qui vos audit me audit et qui vos spernit me spernit qui autem me spernit spernit eum qui me misit
17. Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają.
17. reversi sunt autem septuaginta duo cum gaudio dicentes Domine etiam dæmonia subiciuntur nobis in nomine tuo
18. Wtedy rzekł do nich: Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica.
18. et ait illis videbam Satanan sicut fulgur de cælo cadentem
19. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi.
19. ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes et scorpiones et supra omnem virtutem inimici et nihil vobis nocebit
20. Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie.
20. verumtamen in hoc nolite gaudere quia spiritus vobis subiciuntur gaudete autem quod nomina vestra scripta sunt in cælis
21. W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
21. in ipsa hora exultavit Spiritu Sancto et dixit confiteor tibi Pater Domine cæli et terræ quod abscondisti hæc a sapientibus et prudentibus et revelasti ea parvulis etiam Pater quia sic placuit ante te
22. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.
22. omnia mihi tradita sunt a Patre meo et nemo scit qui sit Filius nisi Pater et qui sit Pater nisi Filius et cui voluerit Filius revelare
23. Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie.
23. et conversus ad discipulos suos dixit beati oculi qui vident quæ videtis
24. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli.
24. dico enim vobis quod multi prophetæ et reges voluerunt videre quæ vos videtis et non viderunt et audire quæ auditis et non audierunt
25. A oto powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Go na próbę, zapytał: Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?
25. et ecce quidam legis peritus surrexit temptans illum et dicens magister quid faciendo vitam æternam possidebo
26. Jezus mu odpowiedział: Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?
26. at ille dixit ad eum in lege quid scriptum est quomodo legis
27. On rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego.
27. ille respondens dixit diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex omnibus viribus tuis et ex omni mente tua et proximum tuum sicut te ipsum
28. Jezus rzekł do niego: Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył.
28. dixitque illi recte respondisti hoc fac et vives
29. Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: A kto jest moim bliźnim?
29. ille autem volens justificare se ipsum dixit ad Jesum et quis est meus proximus
30. Jezus nawiązując do tego, rzekł: Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli.
30. suscipiens autem Jesus dixit homo quidam descendebat ab Hierusalem in Hiericho et incidit in latrones qui etiam despoliaverunt eum et plagis inpositis abierunt semivivo relicto
31. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął.
31. accidit autem ut sacerdos quidam descenderet eadem via et viso illo præterivit
32. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął.
32. similiter et Levita cum esset secus locum et videret eum pertransiit
33. Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży, przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko:
33. Samaritanus autem quidam iter faciens venit secus eum et videns eum misericordia motus est
34. podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go.
34. et adpropians alligavit vulnera ejus infundens oleum et vinum et inponens illum in jumentum suum duxit in stabulum et curam ejus egit
35. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał.
35. et altera die protulit duos denarios et dedit stabulario et ait curam illius habe et quodcumque supererogaveris ego cum rediero reddam tibi
36. Któryż z tych trzech okazał się, według twego zdania, bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?
36. quis horum trium videtur tibi proximus fuisse illi qui incidit in latrones
37. On odpowiedział: Ten, który mu okazał miłosierdzie. Jezus mu rzekł: Idź, i ty czyń podobnie!
37. at ille dixit qui fecit misericordiam in illum et ait illi Jesus vade et tu fac similiter
38. W dalszej ich podróży przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu.
38. factum est autem dum irent et ipse intravit in quoddam castellum et mulier quædam Martha nomine excepit illum in domum suam
39. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie.
39. et huic erat soror nomine Maria quæ etiam sedens secus pedes Domini audiebat verbum illius
40. Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła.
40. Martha autem satagebat circa frequens ministerium quæ stetit et ait Domine non est tibi curæ quod soror mea reliquit me solam ministrare dic ergo illi ut me adiuvet
41. A Pan jej odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele,
41. et respondens dixit illi Dominus Martha Martha sollicita es et turbaris erga plurima
42. a potrzeba "mało albo" tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona.
42. porro unum est necessarium Maria optimam partem elegit quæ non auferetur ab ea
