Ewangelia Łukasza, 20
1. Pewnego dnia, kiedy nauczał lud w świątyni i głosił Dobrą Nowinę, podeszli arcykapłani i uczeni w Piśmie wraz ze starszymi
1. et factum est in una dierum docente illo populum in templo et evangelizante convenerunt principes sacerdotum et scribæ cum senioribus
2. i zapytali Go: Powiedz nam, jakim prawem to czynisz albo kto Ci dał tę władzę?
2. et ajunt dicentes ad illum dic nobis in qua potestate hæc facis aut quis est qui dedit tibi hanc potestatem
3. Odpowiedział im: Ja też zadam wam pytanie. Powiedzcie Mi:
3. respondens autem dixit ad illos interrogabo vos et ego verbum respondete mihi
4. Czy chrzest Janowy pochodził z nieba, czy też od ludzi?
4. baptismum Johannis de cælo erat an ex hominibus
5. Oni zastanawiali się i mówili między sobą: Jeśli powiemy: z nieba, zarzuci nam: Dlaczego nie uwierzyliście mu?
5. at illi cogitabant inter se dicentes quia si dixerimus de cælo dicet quare ergo non credidistis illi
6. A jeśli powiemy: Od ludzi, cały lud nas ukamienuje, bo jest przekonany, że Jan był prorokiem.
6. si autem dixerimus ex hominibus plebs universa lapidabit nos certi sunt enim Johannem prophetam esse
7. Odpowiedzieli więc, że nie wiedzą, skąd pochodził.
7. et responderunt se nescire unde esset
8. Wtedy Jezus im rzekł: To i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.
8. et Jesus ait illis neque ego dico vobis in qua potestate hæc facio
9. I zaczął mówić do ludu tę przypowieść: Pewien człowiek założył winnicę, oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał na dłuższy czas.
9. cœpit autem dicere ad plebem parabolam hanc homo plantavit vineam et locavit eam colonis et ipse peregre fuit multis temporibus
10. W odpowiedniej porze wysłał sługę do rolników, aby mu oddali jego część z plonu winnicy. Lecz rolnicy obili go i odesłali z niczym.
10. et in tempore misit ad cultores servum ut de fructu vineæ darent illi qui cæsum dimiserunt eum inanem
11. Ponownie posłał drugiego sługę. Lecz i tego obili, znieważyli i odesłali z niczym.
11. et addidit alterum servum mittere illi autem hunc quoque cædentes et adficientes contumelia dimiserunt inanem
12. Posłał jeszcze trzeciego; tego również pobili do krwi i wyrzucili.
12. et addidit tertium mittere qui et illum vulnerantes ejecerunt
13. Wówczas rzekł pan winnicy: Co mam począć? Poślę mojego syna ukochanego, chyba go uszanują.
13. dixit autem dominus vineæ quid faciam mittam filium meum dilectum forsitan cum hunc viderint verebuntur
14. Lecz rolnicy, zobaczywszy go, naradzali się między sobą mówiąc: To jest dziedzic, zabijmy go, a dziedzictwo stanie się nasze.
14. quem cum vidissent coloni cogitaverunt inter se dicentes hic est heres occidamus illum ut nostra fiat hereditas
15. I wyrzuciwszy go z winnicy, zabili. Co więc uczyni z nimi właściciel winnicy?
15. et ejectum illum extra vineam occiderunt quid ergo faciet illis dominus vineæ
16. Przyjdzie i wytraci tych rolników, a winnicę da innym. Gdy to usłyszeli, zawołali: Nie, nigdy!
16. veniet et perdet colonos istos et dabit vineam aliis quo audito dixerunt illi absit
17. On zaś spojrzał na nich i rzekł: Cóż więc znaczy to słowo Pisma: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła?
17. ille autem aspiciens eos ait quid est ergo hoc quod scriptum est lapidem quem reprobaverunt ædificantes hic factus est in caput anguli
18. Każdy, kto upadnie na ten kamień, rozbije się, a na kogo on spadnie, zmiażdży go.
18. omnis qui ceciderit supra illum lapidem conquassabitur supra quem autem ceciderit comminuet illum
19. W tej samej godzinie uczeni w Piśmie i arcykapłani chcieli koniecznie dostać Go w swoje ręce, lecz bali się ludu. Zrozumieli bowiem, że przeciwko nim skierował tę przypowieść.
19. et quærebant principes sacerdotum et scribæ mittere in illum manus illa hora et timuerunt populum cognoverunt enim quod ad ipsos dixerit similitudinem istam
20. Śledzili Go więc i nasłali na Niego szpiegów. Ci udawali pobożnych i mieli podchwycić Go w mowie, aby Go wydać zwierzchności i władzy namiestnika.
20. et observantes miserunt insidiatores qui se justos simularent ut caperent eum in sermone et traderent illum principatui et potestati præsidis
21. Zapytali Go więc: Nauczycielu, wiemy, że słusznie mówisz i uczysz, i nie masz względu na osobę, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz.
21. et interrogaverunt illum dicentes magister scimus quia recte dicis et doces et non accipis personam sed in veritate viam Dei doces
22. Czy wolno nam płacić podatek Cezarowi, czy nie?
22. licet nobis dare tributum Cæsari an non
23. On przejrzał ich podstęp i rzekł do nich:
23. considerans autem dolum illorum dixit ad eos quid me temptatis
24. Pokażcie Mi denara. Czyj nosi obraz i napis? Odpowiedzieli: Cezara.
24. ostendite mihi denarium cujus habet imaginem et inscriptionem respondentes dixerunt Cæsaris
25. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.
25. et ait illis reddite ergo quæ Cæsaris sunt Cæsari et quæ Dei sunt Deo
26. I nie mogli podchwycić Go w żadnym słowie wobec ludu. Zmieszani Jego odpowiedzią, zamilkli.
26. et non potuerunt verbum ejus reprehendere coram plebe et mirati in responso ejus tacuerunt
27. Wówczas podeszło do Niego kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go
27. accesserunt autem quidam Sadducæorum qui negant esse resurrectionem et interrogaverunt eum
28. w ten sposób: Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: Jeśli umrze czyjś brat, który miał żonę, a był bezdzietny, niech jego brat weźmie wdowę i niech wzbudzi potomstwo swemu bratu.
28. dicentes magister Moses scripsit nobis si frater alicujus mortuus fuerit habens uxorem et hic sine filiis fuerit ut accipiat eam frater ejus uxorem et suscitet semen fratri suo
29. Otóż było siedmiu braci. Pierwszy wziął żonę i umarł bezdzietnie.
29. septem ergo fratres erant et primus accepit uxorem et mortuus est sine filiis
30. Wziął ją drugi,
30. et sequens accepit illam et ipse mortuus est sine filio
31. a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci.
31. et tertius accepit illam similiter et omnes septem et non reliquerunt semen et mortui sunt
32. W końcu umarła ta kobieta.
32. novissima omnium mortua est et mulier
33. Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie żoną? Wszyscy siedmiu bowiem mieli ją za żonę.
33. in resurrectione ergo cujus eorum erit uxor siquidem septem habuerunt eam uxorem
34. Jezus im odpowiedział: Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą.
34. et ait illis Jesus filii sæculi hujus nubunt et traduntur ad nuptias
35. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić.
35. illi autem qui digni habebuntur sæculo illo et resurrectione ex mortuis neque nubunt neque ducunt uxores
36. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania.
36. neque enim ultra mori poterunt æquales enim angelis sunt et filii sunt Dei cum sint filii resurrectionis
37. A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa "O krzaku", gdy Pana nazywa Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba.
37. quia vero resurgant mortui et Moses ostendit secus rubum sicut dicit Dominum Deum Abraham et Deum Isaac et Deum Jacob
38. Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla niego żyją.
38. Deus autem non est mortuorum sed vivorum omnes enim vivunt ei
39. Na to rzekli niektórzy z uczonych w Piśmie: Nauczycielu, dobrześ powiedział,
39. respondentes autem quidam scribarum dixerunt magister bene dixisti
40. bo już o nic nie śmieli Go pytać.
40. et amplius non audebant eum quicquam interrogare
41. Natomiast On rzekł do nich: Jak można twierdzić, że Mesjasz jest synem Dawida?
41. dixit autem ad illos quomodo dicunt Christum Filium David esse
42. Przecież sam Dawid mówi w Księdze Psalmów: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej,
42. et ipse David dicit in libro Psalmorum dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis
43. aż położę nieprzyjaciół Twoich jako podnóżek pod Twoje stopy.
43. donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
44. Dawid nazywa Go Panem: jak zatem może On być [tylko] jego synem?
44. David ergo Dominum illum vocat et quomodo filius ejus est
45. Gdy cały lud się przysłuchiwał, rzekł do swoich uczniów:
45. audiente autem omni populo dixit discipulis suis
46. Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy z upodobaniem chodzą w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach.
46. adtendite a scribis qui volunt ambulare in stolis et amant salutationes in foro et primas cathedras in synagogis et primos discubitus in conviviis
47. Objadają oni domy wdów i dla pozoru długo się modlą. Ci tym surowszy dostaną wyrok.
47. qui devorant domos viduarum simulantes longam orationem hii accipient damnationem majorem
