Ewangelia Łukasza, 17

1. Rzekł znowu do swoich uczniów: Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą.

1. et ad discipulos suos ait inpossibile est ut non veniant scandala væ autem illi per quem veniunt

2. Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. Uważajcie na siebie.

2. utilius est illi si lapis molaris inponatur circa collum ejus et proiciatur in mare quam ut scandalizet unum de pusillis istis

3. Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu.

3. adtendite vobis si peccaverit frater tuus increpa illum et si pænitentiam egerit dimitte illi

4. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: żałuję tego, przebacz mu.

4. et si septies in die peccaverit in te et septies in die conversus fuerit ad te dicens pænitet me dimitte illi

5. Apostołowie prosili Pana: Przymnóż nam wiary.

5. et dixerunt apostoli Domino adauge nobis fidem

6. Pan rzekł: Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a byłaby wam posłuszna.

6. dixit autem Dominus si haberetis fidem sicut granum sinapis diceretis huic arbori moro eradicare et transplantare in mare et obœdiret vobis

7. Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: Pójdź i siądź do stołu?

7. quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem qui regresso de agro dicet illi statim transi recumbe

8. Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił?

8. et non dicet ei para quod cenem et præcinge te et ministra mihi donec manducem et bibam et post hæc tu manducabis et bibes

9. Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono?

9. numquid gratiam habet servo illi quia fecit quæ sibi imperaverat non puto

10. Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać.

10. sic et vos cum feceritis omnia quæ præcepta sunt vobis dicite servi inutiles sumus quod debuimus facere fecimus

11. Zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei.

11. et factum est dum iret in Hierusalem transiebat per mediam Samariam et Galilæam

12. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka

12. et cum ingrederetur quoddam castellum occurrerunt ei decem viri leprosi qui steterunt a longe

13. i głośno zawołali: Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami.

13. et levaverunt vocem dicentes Jesu præceptor miserere nostri

14. Na ich widok rzekł do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni.

14. quos ut vidit dixit ite ostendite vos sacerdotibus et factum est dum irent mundati sunt

15. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem,

15. unus autem ex illis ut vidit quia mundatus est regressus est cum magna voce magnificans Deum

16. upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin.

16. et cecidit in faciem ante pedes ejus gratias agens et hic erat Samaritanus

17. Jezus zaś rzekł: Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu?

17. respondens autem Jesus dixit nonne decem mundati sunt et novem ubi sunt

18. żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec.

18. non est inventus qui rediret et daret gloriam Deo nisi hic alienigena

19. Do niego zaś rzekł: Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła.

19. et ait illi surge vade quia fides tua te salvum fecit

20. Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie;

20. interrogatus autem a Pharisæis quando venit regnum Dei respondit eis et dixit non venit regnum Dei cum observatione

21. i nie powiedzą: Oto tu jest albo: Tam. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest.

21. neque dicent ecce hic aut ecce illic ecce enim regnum Dei intra vos est

22. Do uczniów zaś rzekł: Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie.

22. et ait ad discipulos venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis et non videbitis

23. Powiedzą wam: Oto tam lub: Oto tu. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi.

23. et dicent vobis ecce hic ecce illic nolite ire neque sectemini

24. Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.

24. nam sicut fulgur coruscans de sub cælo in ea quæ sub cælo sunt fulget ita erit Filius hominis in die sua

25. Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie.

25. primum autem oportet illum multa pati et reprobari a generatione hac

26. Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego:

26. et sicut factum est in diebus Nœ ita erit et in diebus Filii hominis

27. jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich.

27. edebant et bibebant uxores ducebant et dabantur ad nuptias usque in diem qua intravit Nœ in arcam et venit diluvium et perdidit omnes

28. Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali,

28. similiter sicut factum est in diebus Loth edebant et bibebant emebant et vendebant plantabant ædificabant

29. lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich;

29. qua die autem exiit Loth a Sodomis pluit ignem et sulphur de cælo et omnes perdidit

30. tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.

30. secundum hæc erit qua die Filius hominis revelabitur

31. W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie.

31. in illa hora qui fuerit in tecto et vasa ejus in domo ne descendat tollere illa et qui in agro similiter non redeat retro

32. Przypomnijcie sobie żonę Lota.

32. memores estote uxoris Loth

33. Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je.

33. quicumque quæsierit animam suam salvare perdet illam et qui perdiderit illam vivificabit eam

34. Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.

34. dico vobis illa nocte erunt duo in lecto uno unus adsumetur et alter relinquetur

35. Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona.

35. duæ erunt molentes in unum una adsumetur et altera relinquetur duo in agro unus adsumetur et alter relinquetur

36. Pytali Go: Gdzie, Panie?

36. respondentes dicunt illi ubi Domine

37. On im odpowiedział: Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy.

37. qui dixit eis ubicumque fuerit corpus illuc congregabuntur aquilæ