1. dicebat autem et ad discipulos suos homo quidam erat dives qui habebat vilicum et hic diffamatus est apud illum quasi dissipasset bona ipsius

1. Diceva anche ai discepoli: «C'era un uomo ricco che aveva un amministratore, e questi fu accusato dinanzi a lui di sperperare i suoi averi.

2. et vocavit illum et ait illi quid hoc audio de te redde rationem vilicationis tuæ jam enim non poteris vilicare

2. Lo chiamò e gli disse: Che è questo che sento dire di te? Rendi conto della tua amministrazione, perché non puoi più essere amministratore.

3. ait autem vilicus intra se quid faciam quia dominus meus aufert a me vilicationem fodere non valeo mendicare erubesco

3. L'amministratore disse tra sé: Che farò ora che il mio padrone mi toglie l'amministrazione? Zappare, non ho forza, mendicare, mi vergogno.

4. scio quid faciam ut cum amotus fuero a vilicatione recipiant me in domos suas

4. So io che cosa fare perché, quando sarò stato allontanato dall'amministrazione, ci sia qualcuno che mi accolga in casa sua.

5. convocatis itaque singulis debitoribus domini sui dicebat primo quantum debes domino meo

5. Chiamò uno per uno i debitori del padrone e disse al primo:

6. at ille dixit centum cados olei dixitque illi accipe cautionem tuam et sede cito scribe quinquaginta

6. Tu quanto devi al mio padrone? Quello rispose: Cento barili d'olio. Gli disse: Prendi la tua ricevuta, siediti e scrivi subito cinquanta.

7. deinde alio dixit tu vero quantum debes qui ait centum choros tritici ait illi accipe litteras tuas et scribe octoginta

7. Poi disse a un altro: Tu quanto devi? Rispose: Cento misure di grano. Gli disse: Prendi la tua ricevuta e scrivi ottanta.

8. et laudavit dominus vilicum iniquitatis quia prudenter fecisset quia filii hujus sæculi prudentiores filiis lucis in generatione sua sunt

8. Il padrone lodò quell'amministratore disonesto, perché aveva agito con scaltrezza. I figli di questo mondo, infatti, verso i loro pari sono più scaltri dei figli della luce.

9. et ego vobis dico facite vobis amicos de mamona iniquitatis ut cum defeceritis recipiant vos in æterna tabernacula

9. Ebbene, io vi dico: Procuratevi amici con la disonesta ricchezza, perché, quand'essa verrà a mancare, vi accolgano nelle dimore eterne.

10. qui fidelis est in minimo et in majori fidelis est et qui in modico iniquus est et in majori iniquus est

10. Chi è fedele nel poco, è fedele anche nel molto; e chi è disonesto nel poco, è disonesto anche nel molto.

11. si ergo in iniquo mamona fideles non fuistis quod verum est quis credet vobis

11. Se dunque non siete stati fedeli nella disonesta ricchezza, chi vi affiderà quella vera?

12. et si in alieno fideles non fuistis quod vestrum est quis dabit vobis

12. E se non siete stati fedeli nella ricchezza altrui, chi vi darà la vostra?

13. nemo servus potest duobus dominis servire aut enim unum odiet et alterum diliget aut uni adherebit et alterum contemnet non potestis Deo servire et mamonæ

13. Nessun servo può servire a due padroni: o odierà l'uno e amerà l'altro oppure si affezionerà all'uno e disprezzerà l'altro. Non potete servire a Dio e a mammona».

14. audiebant autem omnia hæc Pharisæi qui erant avari et deridebant illum

14. I farisei, che erano attaccati al denaro, ascoltavano tutte queste cose e si beffavano di lui.

15. et ait illis vos estis qui justificatis vos coram hominibus Deus autem novit corda vestra quia quod hominibus altum est abominatio est ante Deum

15. Egli disse: «Voi vi ritenete giusti davanti agli uomini, ma Dio conosce i vostri cuori: ciò che è esaltato fra gli uomini è cosa detestabile davanti a Dio.

16. lex et prophetæ usque ad Johannem ex eo regnum Dei evangelizatur et omnis in illud vim facit

16. La Legge e i Profeti fino a Giovanni; da allora in poi viene annunziato il regno di Dio e ognuno si sforza per entrarvi.

17. facilius est autem cælum et terram præterire quam de lege unum apicem cadere

17. E' più facile che abbiano fine il cielo e la terra, anziché cada un solo trattino della Legge.

18. omnis qui dimittit uxorem suam et ducit alteram mœchatur et qui dimissam a viro ducit mœchatur

18. Chiunque ripudia la propria moglie e ne sposa un'altra, commette adulterio; chi sposa una donna ripudiata dal marito, commette adulterio.

19. homo quidam erat dives et induebatur purpura et bysso et epulabatur cotidie splendide

19. C'era un uomo ricco, che vestiva di porpora e di bisso e tutti i giorni banchettava lautamente.

20. et erat quidam mendicus nomine Lazarus qui jacebat ad januam ejus ulceribus plenus

20. Un mendicante, di nome Lazzaro, giaceva alla sua porta, coperto di piaghe,

21. cupiens saturari de micis quæ cadebant de mensa divitis sed et canes veniebant et lingebant ulcera ejus

21. bramoso di sfamarsi di quello che cadeva dalla mensa del ricco. Perfino i cani venivano a leccare le sue piaghe.

22. factum est autem ut moreretur mendicus et portaretur ab angelis in sinum Abrahæ mortuus est autem et dives et sepultus est in inferno

22. Un giorno il povero morì e fu portato dagli angeli nel seno di Abramo. Morì anche il ricco e fu sepolto.

23. elevans oculos suos cum esset in tormentis videbat Abraham a longe et Lazarum in sinu ejus

23. Stando nell'inferno tra i tormenti, levò gli occhi e vide di lontano Abramo e Lazzaro accanto a lui.

24. et ipse clamans dixit pater Abraham miserere mei et mitte Lazarum ut intinguat extremum digiti sui in aqua ut refrigeret linguam meam quia crucior in hac flamma

24. Allora gridando disse: Padre Abramo, abbi pietà di me e manda Lazzaro a intingere nell'acqua la punta del dito e bagnarmi la lingua, perché questa fiamma mi tortura.

25. et dixit illi Abraham fili recordare quia recepisti bona in vita tua et Lazarus similiter mala nunc autem hic consolatur tu vero cruciaris

25. Ma Abramo rispose: Figlio, ricordati che hai ricevuto i tuoi beni durante la vita e Lazzaro parimenti i suoi mali; ora invece lui è consolato e tu sei in mezzo ai tormenti.

26. et in his omnibus inter nos et vos chasma magnum firmatum est ut hii qui volunt hinc transire ad vos non possint neque inde huc transmeare

26. Per di più, tra noi e voi è stabilito un grande abisso: coloro che di qui vogliono passare da voi non possono, né di costì si può attraversare fino a noi.

27. et ait rogo ergo te pater ut mittas eum in domum patris mei

27. E quegli replicò: Allora, padre, ti prego di mandarlo a casa di mio padre,

28. habeo enim quinque fratres ut testetur illis ne et ipsi veniant in locum hunc tormentorum

28. perché ho cinque fratelli. Li ammonisca, perché non vengano anch'essi in questo luogo di tormento.

29. et ait illi Abraham habent Mosen et prophetas audiant illos

29. Ma Abramo rispose: Hanno Mosè e i Profeti; ascoltino loro.

30. at ille dixit non pater Abraham sed si quis ex mortuis jerit ad eos pænitentiam agent

30. E lui: No, padre Abramo, ma se qualcuno dai morti andrà da loro, si ravvederanno.

31. ait autem illi si Mosen et prophetas non audiunt neque si quis ex mortuis resurrexerit credent

31. Abramo rispose: Se non ascoltano Mosè e i Profeti, neanche se uno risuscitasse dai morti saranno persuasi».





“Apóie-se, como faz Nossa Senhora, à cruz de Jesus e nunca lhe faltará conforto”. São Padre Pio de Pietrelcina