1. viri fratres et patres audite quam ad vos nunc reddo rationem

1. «Fratelli e padri, ascoltate la mia difesa davanti a voi».

2. cum audissent autem quia hebræa lingua loquitur ad illos magis præstiterunt silentium

2. Quando sentirono che parlava loro in lingua ebraica, fecero silenzio ancora di più.

3. et dixit ego sum vir judæus natus Tarso Ciliciæ nutritus autem in ista civitate secus pedes Gamalihel eruditus juxta veritatem paternæ legis æmulator legis sicut et vos omnes estis hodie

3. Ed egli continuò: «Io sono un Giudeo, nato a Tarso di Cilicia, ma cresciuto in questa città, formato alla scuola di Gamaliele nelle più rigide norme della legge paterna, pieno di zelo per Dio, come oggi siete tutti voi.

4. qui hanc viam persecutus sum usque ad mortem alligans et tradens in custodias viros ac mulieres

4. Io perseguitai a morte questa nuova dottrina, arrestando e gettando in prigione uomini e donne,

5. sicut princeps sacerdotum testimonium mihi reddit et omnes majores natu a quibus et epistulas accipiens ad fratres Damascum pergebam ut adducerem inde vinctos in Hierusalem uti punirentur

5. come può darmi testimonianza il sommo sacerdote e tutto il collegio degli anziani. Da loro ricevetti lettere per i nostri fratelli di Damasco e partii per condurre anche quelli di là come prigionieri a Gerusalemme, per essere puniti.

6. factum est autem eunte me et adpropinquante Damasco media die subito de cælo circumfulsit me lux copiosa

6. Mentre ero in viaggio e mi avvicinavo a Damasco, verso mezzogiorno, all'improvviso una gran luce dal cielo rifulse attorno a me;

7. et decidens in terram audivi vocem dicentem mihi Saule Saule quid me persequeris

7. caddi a terra e sentii una voce che mi diceva: Saulo, Saulo, perché mi perseguiti?

8. ego autem respondi quis es Domine dixitque ad me ego sum Jesus Nazarenus quem tu persequeris

8. Risposi: Chi sei, o Signore? Mi disse: Io sono Gesù il Nazareno, che tu perseguiti.

9. et qui mecum erant lumen quidem viderunt vocem autem non audierunt ejus qui loquebatur mecum

9. Quelli che erano con me videro la luce, ma non udirono colui che mi parlava.

10. et dixi quid faciam Domine Dominus autem dixit ad me surgens vade Damascum et ibi tibi dicetur de omnibus quæ te oporteat facere

10. Io dissi allora: Che devo fare, Signore? E il Signore mi disse: Alzati e prosegui verso Damasco; là sarai informato di tutto ciò che è stabilito che tu faccia.

11. et cum non viderem præ claritate luminis illius ad manum deductus a comitibus veni Damascum

11. E poiché non ci vedevo più, a causa del fulgore di quella luce, guidato per mano dai miei compagni, giunsi a Damasco.

12. Ananias autem quidam vir secundum legem testimonium habens ab omnibus habitantibus Judæis

12. Un certo Anania, un devoto osservante della legge e in buona reputazione presso tutti i Giudei colà residenti,

13. veniens ad me et adstans dixit mihi Saule frater respice et ego eadem hora respexi in eum

13. venne da me, mi si accostò e disse: Saulo, fratello, torna a vedere! E in quell'istante io guardai verso di lui e riebbi la vista.

14. at ille dixit Deus patrum nostrorum præordinavit te ut cognosceres voluntatem ejus et videres Justum et audires vocem ex ore ejus

14. Egli soggiunse: Il Dio dei nostri padri ti ha predestinato a conoscere la sua volontà, a vedere il Giusto e ad ascoltare una parola dalla sua stessa bocca,

15. quia eris testis illius ad omnes homines eorum quæ vidisti et audisti

15. perché gli sarai testimone davanti a tutti gli uomini delle cose che hai visto e udito.

16. et nunc quid moraris exsurge baptizare et ablue peccata tua invocato nomine ipsius

16. E ora perché aspetti? Alzati, ricevi il battesimo e lavati dai tuoi peccati, invocando il suo nome.

17. factum est autem revertenti mihi in Hierusalem et oranti in templo fieri me in stupore mentis

17. Dopo il mio ritorno a Gerusalemme, mentre pregavo nel tempio, fui rapito in estasi

18. et videre illum dicentem mihi festina et exi velociter ex Hierusalem quoniam non recipient testimonium tuum de me

18. e vidi Lui che mi diceva: Affrettati ed esci presto da Gerusalemme, perché non accetteranno la tua testimonianza su di me.

19. et ego dixi Domine ipsi sciunt quia ego eram concludens in carcerem et cædens per synagogas eos qui credebant in te

19. E io dissi: Signore, essi sanno che facevo imprigionare e percuotere nella sinagoga quelli che credevano in te;

20. et cum funderetur sanguis Stephani testis tui ego adstabam et consentiebam et custodiebam vestimenta interficientium illum

20. quando si versava il sangue di Stefano, tuo testimone, anch'io ero presente e approvavo e custodivo i vestiti di quelli che lo uccidevano.

21. et dixit ad me vade quoniam ego in nationes longe mittam te

21. Allora mi disse: Và, perché io ti manderò lontano, tra i pagani».

22. audiebant autem eum usque ad hoc verbum et levaverunt vocem suam dicentes tolle de terra ejusmodi non enim fas est eum vivere

22. Fino a queste parole erano stati ad ascoltarlo, ma allora alzarono la voce gridando: «Toglilo di mezzo; non deve più vivere!».

23. vociferantibus autem eis et proicientibus vestimenta sua et pulverem jactantibus in ærem

23. E poiché continuavano a urlare, a gettar via i mantelli e a lanciar polvere in aria,

24. jussit tribunus induci eum in castra et flagellis cædi et torqueri eum ut sciret propter quam causam sic adclamarent ei

24. il tribuno ordinò di portarlo nella fortezza, prescrivendo di interrogarlo a colpi di flagello al fine di sapere per quale motivo gli gridavano contro in tal modo.

25. et cum adstrinxissent eum loris dixit adstanti sibi centurioni Paulus si hominem romanum et indemnatum licet vobis flagellare

25. Ma quando l'ebbero legato con le cinghie, Paolo disse al centurione che gli stava accanto: «Potete voi flagellare un cittadino romano, non ancora giudicato?».

26. quo audito centurio accessit ad tribunum et nuntiavit dicens quid acturus es hic enim homo civis romanus est

26. Udito ciò, il centurione corse a riferire al tribuno: «Che cosa stai per fare? Quell'uomo è un romano!».

27. accedens autem tribunus dixit illi dic mihi tu Romanus es at ille dixit etiam

27. Allora il tribuno si recò da Paolo e gli domandò: «Dimmi, tu sei cittadino romano?». Rispose: «Sì».

28. et respondit tribunus ego multa summa civitatem hanc consecutus sum et Paulus ait ego autem et natus sum

28. Replicò il tribuno: «Io questa cittadinanza l'ho acquistata a caro prezzo». Paolo disse: «Io, invece, lo sono di nascita!».

29. protinus ergo discesserunt ab illo qui eum torturi erant tribunus quoque timuit postquam rescivit quia civis romanus esset et quia alligasset eum

29. E subito si allontanarono da lui quelli che dovevano interrogarlo. Anche il tribuno ebbe paura, rendendosi conto che Paolo era cittadino romano e che lui lo aveva messo in catene.

30. postera autem die volens scire diligentius qua ex causa accusaretur a Judæis solvit eum et jussit sacerdotes convenire et omne concilium et producens Paulum statuit inter illos

30. Il giorno seguente, volendo conoscere la realtà dei fatti, cioè il motivo per cui veniva accusato dai Giudei, gli fece togliere le catene e ordinò che si riunissero i sommi sacerdoti e tutto il sinedrio; vi fece condurre Paolo e lo presentò davanti a loro.





“O grau sublime da humildade é não só reconhecer a abnegação, mas amá-la.” São Padre Pio de Pietrelcina