Księga Psalmów, 51
19. Moją ofiarą, Boże, duch skruszony, nie gardzisz, Boże, sercem pokornym i skruszonym.
19. Moją ofiarą, Boże, duch skruszony, nie gardzisz, Boże, sercem pokornym i skruszonym.
Psalm 51 jest pokutnym psalmem przypisanym królowi Dawida po grzechu z Batszebą. W Psalmie Dawid wzywa do miłosierdzia i przebaczenia Bogu, rozpoznając Jego winę i prosząc Pana, aby stworzył w Nim czyste serce. Wersety związane z tematami omówionymi w Psalmie 51 to:
1 Królowie 15:5: „Bo Dawid zrobił to, co było prosto przed Panem i nie odbiegł od wszystkiego, co dowodził mu każdego dnia swojego życia, ale w przypadku Uriah, hiteum”. Ten werset pokazuje historię Dawida jako człowieka, który zawsze starał się robić to, co było proste w oczach Boga, ale który wpadł w grzech i musiał prosić o przebaczenie.
Izajasza 1:18: „Przyjdź, i powiedzmy Pana; nawet jeśli twoje grzechy są jak szkarłatne, staną się białe jak śnieg; nawet jeśli są czerwone jak Carmesim, staną się jak tam”. Ten werset pokazuje, że Bóg jest gotów wybaczyć i umyć wszystkie nasze grzechy, czyniąc nas ponownie.
Przysłów 28:13: „Które obejmuje twoje przestępstwa, nigdy się nie powiadomi; ale to, co wyznaje ich i pozostawi miłosierdzie”. Ten werset pokazuje, że spowiedź jest ważnym krokiem w osiągnięciu przebaczenia Boga.
1 Jana 1:9: „Jeśli wyznajemy nasze grzechy, jest on wierny i po prostu wybaczyć nam nasze grzechy i oczyścić nas z wszelkiej niesprawiedliwości”. Ten werset wzmacnia znaczenie spowiedzi i pokazuje wierność Boga, aby nam wybaczyć.
Rzymian 3:23-24: „Albowiem wszyscy zgrzeszyli i pozbawieni, są chwały Bożej; być uzasadnione swobodą łaską, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie”. Ten werset podkreśla naszą grzeszną naturę i pokazuje, że uzasadnienie i przebaczenie przychodzą przez łaskę Boga przez Chrystusa.
“A mansidão reprime a ira.” São Padre Pio de Pietrelcina
