1. Psalm Dawidowy. Gdy przebywał na Pustyni Judzkiej.

2. Boże, Ty Boże mój, Ciebie szukam; Ciebie pragnie moja dusza, za Tobą tęskni moje ciało, jak ziemia zeschła, spragniona bez wody.

3. W świątyni tak się wpatruję w Ciebie, bym ujrzał Twoją potęgę i chwałę.

4. Skoro łaska Twoja lepsza jest od życia, moje wargi będą Cię sławić.

5. Tak błogosławię Cię w moim życiu: wzniosę ręce w imię Twoje.

6. Dusza moja się syci niby sadłem i tłustością, radosnymi okrzykami warg moje usta Cię chwalą,

7. gdy wspominam Cię na moim posłaniu i myślę o Tobie podczas moich czuwań.

8. Bo stałeś się dla mnie pomocą i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie:

9. do Ciebie lgnie moja dusza, prawica Twoja mnie wspiera.

10. A ci, którzy szukają zguby mojej duszy, niech zejdą w głębiny ziemi.

11. Niech będą wydani pod miecze i staną się łupem szakali.

12. A król niech się raduje w Bogu, niech chlubi się każdy, który nań przysięga, tak niech się zamkną usta mówiących kłamliwie.





“É doce o viver e o penar para trazer benefícios aos irmãos e para tantas almas que, vertiginosamente, desejam se justificar no mal, a despeito do Bem Supremo.” São Padre Pio de Pietrelcina