Talált 88 Eredmények: qumou

  • kai pausetai ta kataloipa thV eirhnhV apo proswpou orghV qumou mou (Jeremias 32, 37)

  • ou mh apostrafh orgh qumou kuriou ewV poihsh kai ewV katasthsh egceirhma kardiaV autou ep' escatwn twn hmerwn gnwsesqe auta (Jeremias 37, 24)

  • ou proV umaV panteV oi paraporeuomenoi odon epistreyate kai idete ei estin algoV kata to algoV mou o egenhqh fqegxamenoV en emoi etapeinwsen me kurioV en hmera orghV qumou autou (Lamentações 1, 12)

  • suneklasen en orgh qumou autou pan keraV israhl apestreyen opisw dexian autou apo proswpou ecqrou kai anhyen en iakwb wV pur floga kai katefagen panta ta kuklw (Lamentações 2, 3)

  • egw anhr o blepwn ptwceian en rabdw qumou autou ep' eme (Lamentações 3, 1)

  • kai esh stenakth kai dhlaisth en toiV eqnesin toiV kuklw sou en tw poihsai me en soi krimata en ekdikhsei qumou mou egw kurioV lelalhka (Ezequiel 5, 15)

  • kai egw poihsw autoiV meta qumou ou feisetai o ofqalmoV mou oude mh elehsw (Ezequiel 8, 18)

  • dia touto tade legei kurioV kai rhxw pnohn exairousan meta qumou kai uetoV katakluzwn en orgh mou estai kai touV liqouV touV petrobolouV en qumw epaxw eiV sunteleian (Ezequiel 13, 13)

  • kai ekdikhsw se ekdikhsei moicalidoV kai ekceoushV aima kai qhsw se en aimati qumou kai zhlou (Ezequiel 16, 38)

  • kai dwsw ton zhlon mou en soi kai poihsousin meta sou en orgh qumou mukthra sou kai wta sou afelousin kai touV kataloipouV sou en romfaia katabalousin autoi uiouV sou kai qugateraV sou lhmyontai kai touV kataloipouV sou pur katafagetai (Ezequiel 23, 25)

  • dia touto tade legei kurioV kurioV ei mhn en puri qumou mou elalhsa epi ta loipa eqnh kai epi thn idoumaian pasan oti edwkan thn ghn mou eautoiV eiV katascesin met' eufrosunhV atimasanteV yucaV tou afanisai en pronomh (Ezequiel 36, 5)

  • tote naboucodonosor eplhsqh qumou kai h morfh tou proswpou autou hlloiwqh kai epetaxe kahnai thn kaminon eptaplasiwV par' o edei authn kahnai (Daniel 3, 19)


“A natureza humana também quer a sua parte. Até Maria, Mãe de Jesus, que sabia que por meio de Sua morte a humanidade seria redimida, chorou e sofreu – e como sofreu!” São Padre Pio de Pietrelcina