1. Sofar de Naamat tomó la palabra y dijo:

1. Respondens autem Sophar Naamathites dixit:

2. Al hablador, ¿no se le contestará? Por hablar mucho, ¿tendrás tú la razón?

2. “Numquid illi, qui multa loquitur, non et respondetur? Aut vir verbosus iustificabitur?

3. Tu palabrería, ¿hará guardar silencio a los demás? ¿Acaso te burlarás sin que nadie responda?

3. Vaniloquium tuum viros tacere faciet, et, cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis?

4. Tú has dicho: «Es pura mi conducta y soy irreprochable a los ojos de Dios.

4. Dixisti enim: “Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo”.

5. ¡Ojalá hablara Dios, ojalá te viniera a contestar

5. Atque utinam Deus ipse loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi,

6. y te revelara los secretos de la Sabiduría, que desconciertan a los más entendidos!; Comprenderías que él te pide cuenta de tu falta.

6. ut ostenderet tibi secreta sapientiae et arcana consilia eius, et intellegeres quod multo minora quaerat a te, quam meretur iniquitas tua.

7. ¿Pretendes sondear lo profundo de Dios, elevarte hasta la perfección del Omnipotente?

7. Forsitan vestigia Dei comprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem reperies?

8. Es más alta que los cielos, ¿qué harás? Más profunda que el infierno, ¿cómo la conocerás?

8. Excelsior caelo est, et quid facies? Profundior inferno, et quid cognosces?

9. Su amplitud es más extensa que la tierra, y más ancha que el mar.

9. Longior terra mensura eius et latior mari.

10. Si él quiere pasar, si cierra el paso, ssi toma algo, ¿quién se lo impedirá?

10. Si subverterit vel concluserit et coarctaverit, quis contradicet ei?

11. Porque él reconoció a los que son falsos, ¡vió el pecado, lo entendió!

11. Ipse enim novit hominum vanitatem; et videns iniquitatem nonne considerat?

12. Así el insensato se hace cuerdo como se amansa el pollino salvaje.

12. Sed et vir vacuus cordatus fit, et homo tamquam pullum onagri nascitur.

13. Pon la mano, pues, en tu corazón y tiende tus manos hacia él,

13. Tu autem, si cor tuum firmaveris et expanderis ad eum manus tuas,

14. aleja la maldad que hay en tus manos y no dejes que la injusticia habite en tus tiendas,

14. si iniquitatem, quae est in manu tua, abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia,

15. entonces levantarás tu frente limpia, te sentirás firme y sin temor.

15. tunc levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis.

16. Se te olvidarán tus penas y su recuerdo será como de aguas que pasaron.

16. Miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum, quae praeterierunt, recordaberis.

17. La vida será para ti más resplendeciente que el medodía., en que los rincones mismos son todavía mañanas.

17. Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam, et, cum te caligine tectum putaveris, orieris ut lucifer.

18. Vivirás seguro, lleno de esperanza, serás protegido y te acostarás tranquilo.

18. Et habebis fiduciam, proposita tibi spe, et defossus securus dormies.

19. Cuando te acuestes, no te molestarán y muchos te vendrán a adular.

19. Requiesces, et non erit qui te exterreat; et deprecabuntur faciem tuam plurimi.

20. En cambiose nublará la vista de los malvados, y no tendrán posibilidad alguna de escapar; su única esperanza es la muerte.»

20. Oculi autem impiorum deficient, et effugium peribit ab eis; et spes illorum exhalatio animae”.





“Façamos o bem, enquanto temos tempo à nossa disposição. Assim, daremos glória ao nosso Pai celeste, santificaremos nós mesmos e daremos bom exemplo aos outros.” São Padre Pio de Pietrelcina