1. ¡Tributen a Yahvé, hijos de Dios, tributen a Yahvé gloria y poder!

1. psalmus cantici in dedicatione domus David

2. Devuelvan al Señor la gloria de su Nombre, adoren al Señor en solemne liturgia.

2. exaltabo te Domine quoniam suscepisti me nec delectasti inimicos meos super me

3. ¡Voz del Señor sobre las aguas! retumba el trueno del Dios de majestad: es el Señor, por encima del diluvio.

3. Domine Deus meus clamavi ad te et sanasti me

4. Voz del Señor, llena de fuerza, voz del Señor, voz esplendorosa.

4. Domine eduxisti ab inferno animam meam salvasti me a descendentibus in lacum

5. Voz del Señor: ¡ha partido los cedros! El Señor derriba los cedros del Líbano.

5. psallite Domino sancti ejus et confitemini memoriæ sanctitatis ejus

6. Hace saltar como un novillo al Líbano, y al monte Sarón como búfalo joven.

6. quoniam ira in indignatione ejus et vita in voluntate ejus ad vesperum demorabitur fletus et ad matutinum lætitia

7. Voz del Señor: ¡se ha tallado relámpagos!

7. ego autem dixi in abundantia mea non movebor in æternum

8. Voz del Señor que sacude el desierto; estremece el Señor el desierto de Cadés.

8. Domine in voluntate tua præstitisti decori meo virtutem avertisti faciem tuam et factus sum conturbatus

9. Voz del Señor: ¡ha doblegado encinas y ha arrancado la corteza de los bosques! En su templo resuena una sola voz: ¡Gloria!

9. ad te Domine clamabo et ad Deum meum deprecabor

10. El Señor dominaba el diluvio, el Señor se ha sentado como rey y por siempre.

10. quæ utilitas in sanguine meo dum descendo in corruptionem numquid confitebitur tibi pulvis aut adnuntiabit veritatem tuam

11. El Señor dará fuerza a su pueblo, dará a su pueblo bendiciones de paz.

11. audivit Dominus et misertus est mei Dominus factus est adiutor meus

12.

12. convertisti planctum meum in gaudium mihi conscidisti saccum meum et circumdedisti me lætitia

13.

13. ut cantet tibi gloria mea et non conpungar Domine Deus meus in æternum confitebor tibi





“A pessoa que nunca medita é como alguém que nunca se olha no espelho e, assim, não se cuida e sai desarrumada. A pessoa que medita e dirige seus pensamentos a Deus, que é o espelho de sua alma, procura conhecer seus defeitos, tenta corrigi-los, modera seus impulsos e põe em ordem sua consciência.” São Padre Pio de Pietrelcina