1. Elihú reanudó su discurso y dijo:

1. Pronuntians itaque Eliu etiam haec locutus est:

2. Vosotros, los sabios, escuchad mis palabras; vosotros, los doctos, prestadme oídos,

2. “Audite, sapientes, verba mea; et eruditi, auscultate me.

3. porque el oído discierne las palabras como el paladar saborea los manjares.

3. Auris enim verba probat, et guttur escas gustu diiudicat.

4. Debemos ponderar bien lo que es justo, examinar entre nosotros lo que es bueno.

4. Iudicium eligamus nobis et inter nos videamus quid sit melius.

5. Job ha dicho: "Yo soy justo, pero Dios me ha quitado mi derecho.

5. Quia dixit Iob: “Iustus sum, et Deus avertit iudicium meum;

6. Contra mi derecho estoy sufriendo; mi llaga es mortal, aunque yo no he pecado".

6. in iudicando enim me mendacium est, violenta sagitta mea absque ullo peccato”.

7. ¿Qué hombre hay como Job, que bebe el sarcasmo como agua,

7. Quis est vir, ut est Iob, qui bibit subsannationem quasi aquam,

8. que anda en compañía de malvados y camina con hombres criminales?

8. qui graditur una cum operantibus iniquitatem et ambulat cum viris impiis?

9. ¿No ha dicho él: "Nada aprovecha al hombre el buscar el agrado de Dios"?

9. Dixit enim: “Non prodest viro, etiamsi cum Deo familiariter agit”.

10. Por eso, escuchadme, hombres sensatos. ¡Lejos está de Dios la iniquidad, lejos del todopoderoso la injusticia!

10. Ideo, viri cordati, audite me: Absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.

11. Pues él paga al hombre con arreglo a sus obras, retribuye a cada cual conforme a su conducta.

11. Opus enim hominis reddet ei et iuxta vias singulorum restituet eis.

12. No, Dios no hace nunca el mal, el todopoderoso no retuerce el derecho.

12. Vere enim Deus non operatur malum, nec Omnipotens subvertet iudicium.

13. ¿Quién le ha dado el gobierno de la tierra? ¿Quién confió a su cuidado el universo?

13. Quis commisit ei terram suam, aut quis posuit totum orbem?

14. Si él retirara hacia sí su soplo, si retrajera a sí su aliento,

14. Si direxerit ad se cor suum, spiritum illius et halitum ad se trahat,

15. al instante perecería toda carne y el hombre al polvo volvería.

15. deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.

16. Si tienes inteligencia, escucha esto; presta oídos al son de mis palabras.

16. Si habes ergo intellectum, audi hoc et ausculta vocem eloquii mei:

17. ¿Puede acaso gobernar el que odia el derecho? ¿Al justo, al poderoso, vas a condenar?

17. Numquid, qui non amat iudicium, reget imperio? Num iustum magnum condemnabis,

18. A aquel que dice al rey: "¡Infame!"; "¡Criminales!" a los príncipes.

18. qui dicet regi: “Nequam!”, qui vocabit duces: “Impios!”,

19. Que no hace acepción de prepotentes ni considera al rico más que al pobre, porque son todos obra de sus manos.

19. qui non accipit personas principum nec cognovit opulentum, cum disceptaret contra pauperem? Opus enim manuum eius sunt universi.

20. En un instante mueren en medio de la noche, hiere él a los grandes y desaparecen, y depone al poderoso sin esfuerzo.

20. Subito morientur; et in media nocte turbabuntur populi et pertransibunt, et auferent violentum absque conatu.

21. Pues sus ojos vigilan los caminos del hombre, todos sus pasos observa.

21. Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.

22. No hay tiniebla ni sombra mortal donde esconderse puedan los que obran la maldad.

22. Non sunt tenebrae, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi, qui operantur iniquitatem.

23. Pues no puso él un plazo al hombre para presentarse a juicio ante Dios.

23. Nec enim ultra homini ponit conveniendi locum, ut veniat ad Deum in iudicium.

24. Aplasta a los grandes sin previa indagación y pone a otros en su sitio.

24. Conteret potentes sine inquisitione et stare faciet alios pro eis.

25. Y puesto que conoce sus acciones, de noche los derriba y son pisoteados.

25. Novit enim opera eorum et idcirco inducet noctem, et conterentur.

26. Por su crueldad los hiere, en lugar visible los castiga,

26. Quasi impios percussit eos in loco videntium,

27. por haberse apartado de su seguimiento, sin querer conocer todos sus caminos,

27. qui quasi de industria recesserunt ab eo et omnes vias eius intellegere noluerunt,

28. hasta hacer llegar a él el lamento del mísero y hacerle oír el grito de los desgraciados.

28. cum induceret ad se clamorem egeni et audiret vocem pauperum.

29. Si él sigue inmóvil, ¿quién puede conmoverle? Si retira su rostro, ¿quién puede percibirle? Pero aún sigue vigilando sobre naciones e individuos,

29. Ipse enim si quieverit, quis est qui condemnet? Et si absconderit vultum, quis est qui contempletur eum, super gentem et super homines simul?

30. para que no dominen los criminales, los que al pueblo encadenan.

30. Ne regnet homo impius, ne sint laquei populo.

31. Si alguien dice a Dios: "He sido seducido, no volveré a obrar mal;

31. Si enim dixit quispiam Deo: “Ferre debui! Iam non perverse agam.

32. si he pecado, instrúyeme; si he cometido injusticias, no volveré a hacerlo";

32. Dum videam, tu doce me; si iniquitatem operatus sum, ultra non addam”.

33. ¿acaso, a juicio tuyo, tendría él que castigar? Como has rechazado su sentencia, como eres tú el que aprecias, que no yo, ¡di todo lo que sabes!

33. Numquid pro te Deus satisfaciet, quia respuisti? Tu enim eliges, et non ego; et si quid nosti melius, loquere.

34. Los hombres cuerdos me dirán, así como todo sabio que me escuche:

34. Viri intellegentes loquentur mihi, et vir sapiens, qui audiet me:

35. "No habla Job con criterio, les falta cordura a sus palabras.

35. “Iob autem non in sapientia locutus est, et verba illius non sonant disciplinam”.

36. Job, pues, será probado a fondo por sus respuestas dignas de un malvado;

36. Utique, probetur Iob usque ad finem de responsionibus hominum iniquitatis.

37. pues a su pecado añade rebeldía; contra nosotros bate palmas y multiplica sus palabras contra Dios".

37. Quia addit super peccata sua delictum, inter nos plaudit manibus et multiplicat sermones suos contra Deum”.





“Menosprezai vossas tentações e não vos demoreis nelas. Imaginai estar na presença de Jesus. O crucificado se lança em vossos braços e mora no vosso coração. Beijai-Lhe a chaga do lado, dizendo: ‘Aqui está minha esperança; a fonte viva da minha felicidade. Seguro-vos, ó Jesus, e não me aparto de vós, até que me tenhais posto a salvo’”. São Padre Pio de Pietrelcina