1. Job respondió:

1. Respondens autem Iob ait:

2. Siempre mi queja es una rebelión; su mano pesa sobre mis suspiros.

2. “Nunc quoque in amaritu tudine est querela mea, et manus eius aggravata est super gemitum meum.

3. ¡Oh, si supiera yo cómo alcanzarle, cómo llegar hasta su trono!

3. Quis mihi tribuat, ut cognoscam et inveniam illum et veniam usque ad solium eius?

4. Depondría delante de él mi causa, llenaría mi boca de argumentos.

4. Ponam coram eo iudicium et os meum replebo increpationibus,

5. Sabría cuál era su respuesta, comprendería lo que me dijera.

5. ut sciam verba, quae mihi respondeat, et intellegam quid loquatur mihi.

6. ¿Acaso con alarde de fuerza disputaría conmigo? No, sólo tendría que prestarme atención.

6. Num multa fortitudine contendet mecum? Non! Ipse tantum audiat!

7. Vería a un justo en quien con él disputa, y yo sería absuelto para siempre por mi juez.

7. Tunc iustus disceptabit cum illo, et ego evaderem in perpetuo a iudice meo.

8. Mas si voy hasta oriente, no está allí; si a occidente, no lo diviso.

8. Si ad orientem iero, non apparet; si ad occidentem, non intellegam eum.

9. Lo busco al norte, y no lo encuentro; y no lo veo si me vuelvo al mediodía.

9. Si ad sinistram pergam, non apprehendam eum; si me vertam ad dexteram, non videbo illum.

10. Él, sin embargo, conoce mis caminos. Póngame a prueba; saldré como oro puro.

10. Ipse vero scit viam meam, et, si probaverit me, quasi aurum egrediar.

11. A sus pasos se ha adherido mi pie, he seguido sin desviarme su camino.

11. Vestigia eius secutus est pes meus, viam eius custodivi et non declinavi ex ea.

12. No me he apartado de los preceptos de sus labios, he guardado en mi pecho la palabra de su boca.

12. A mandatis labiorum eius non recessi et in sinu meo abscondi verba oris eius.

13. Pero si él decide, ¿quién le hará retractarse? Lo que su alma traza, lleva a término.

13. Ipse enim solus est, et quis repellet eum? Et anima eius, quodcumque voluit, hoc fecit.

14. Así cumplirá su designio sobre mí, como tantos otros proyectos que él alberga.

14. Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia praesto sunt ei;

15. Por eso estoy ante su faz horrorizado; y cuanto más lo pienso, más me aterra.

15. et idcirco a facie eius turbatus sum et considerans eum timore sollicitor.

16. Dios me ha debilitado el corazón, el todopoderoso me ha llenado de espanto.

16. Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.

17. Pues de él me esconde la faz de las tinieblas, la oscuridad cubre mi rostro.

17. Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.





“Vive-se de fé, não de sonhos.” São Padre Pio de Pietrelcina