1. quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem quæ in nobis conpletæ sunt rerum

1. Poiché molti han posto mano a stendere un racconto degli avvenimenti successi tra di noi,

2. sicut tradiderunt nobis qui ab initio ipsi viderunt et ministri fuerunt sermonis

2. come ce li hanno trasmessi coloro che ne furono testimoni fin da principio e divennero ministri della parola,

3. visum est et mihi adsecuto a principio omnibus diligenter ex ordine tibi scribere optime Theophile

3. così ho deciso anch'io di fare ricerche accurate su ogni circostanza fin dagli inizi e di scriverne per te un resoconto ordinato, illustre Teòfilo,

4. ut cognoscas eorum verborum de quibus eruditus es veritatem

4. perché ti possa rendere conto della solidità degli insegnamenti che hai ricevuto.

5. fuit in diebus Herodis regis Judææ sacerdos quidam nomine Zaccharias de vice Abia et uxor illi de filiabus Aaron et nomen ejus Elisabeth

5. Al tempo di Erode, re della Giudea, c'era un sacerdote chiamato Zaccaria, della classe di Abìa, e aveva in moglie una discendente di Aronne chiamata Elisabetta.

6. erant autem justi ambo ante Deum incedentes in omnibus mandatis et justificationibus Domini sine querella

6. Erano giusti davanti a Dio, osservavano irreprensibili tutte le leggi e le prescrizioni del Signore.

7. et non erat illis filius eo quod esset Elisabeth sterilis et ambo processissent in diebus suis

7. Ma non avevano figli, perché Elisabetta era sterile e tutti e due erano avanti negli anni.

8. factum est autem cum sacerdotio fungeretur in ordine vicis suæ ante Deum

8. Mentre Zaccaria officiava davanti al Signore nel turno della sua classe,

9. secundum consuetudinem sacerdotii sorte exiit ut incensum poneret ingressus in templum Domini

9. secondo l'usanza del servizio sacerdotale, gli toccò in sorte di entrare nel tempio per fare l'offerta dell'incenso.

10. et omnis multitudo erat populi orans foris hora incensi

10. Tutta l'assemblea del popolo pregava fuori nell'ora dell'incenso.

11. apparuit autem illi angelus Domini stans a dextris altaris incensi

11. Allora gli apparve un angelo del Signore, ritto alla destra dell'altare dell'incenso.

12. et Zaccharias turbatus est videns et timor inruit super eum

12. Quando lo vide, Zaccaria si turbò e fu preso da timore.

13. ait autem ad illum angelus ne timeas Zaccharia quoniam exaudita est deprecatio tua et uxor tua Elisabeth pariet tibi filium et vocabis nomen ejus Johannem

13. Ma l'angelo gli disse: «Non temere, Zaccaria, la tua preghiera è stata esaudita e tua moglie Elisabetta ti darà un figlio, che chiamerai Giovanni.

14. et erit gaudium tibi et exultatio et multi in nativitate ejus gaudebunt

14. Avrai gioia ed esultanza e molti si rallegreranno della sua nascita,

15. erit enim magnus coram Domino et vinum et sicera non bibet et Spiritu Sancto replebitur adhuc ex utero matris suæ

15. poiché egli sarà grande davanti al Signore; non berrà vino né bevande inebrianti, sarà pieno di Spirito Santo fin dal seno di sua madre

16. et multos filiorum Israël convertet ad Dominum Deum ipsorum

16. e ricondurrà molti figli d'Israele al Signore loro Dio.

17. et ipse præcedet ante illum in spiritu et virtute Heliæ ut convertat corda patrum in filios et incredibiles ad prudentiam justorum parare Domino plebem perfectam

17. Gli camminerà innanzi con lo spirito e la forza di Elia, per ricondurre i cuori dei padri verso i figli e i ribelli alla saggezza dei giusti e preparare al Signore un popolo ben disposto».

18. et dixit Zaccharias ad angelum unde hoc sciam ego enim sum senex et uxor mea processit in diebus suis

18. Zaccaria disse all'angelo: «Come posso conoscere questo? Io sono vecchio e mia moglie è avanzata negli anni».

19. et respondens angelus dixit ei ego sum Gabrihel qui adsto ante Deum et missus sum loqui ad te et hæc tibi evangelizare

19. L'angelo gli rispose: «Io sono Gabriele che sto al cospetto di Dio e sono stato mandato a portarti questo lieto annunzio.

20. et ecce eris tacens et non poteris loqui usque in diem quo hæc fiant pro eo quod non credidisti verbis meis quæ implebuntur in tempore suo

20. Ed ecco, sarai muto e non potrai parlare fino al giorno in cui queste cose avverranno, perché non hai creduto alle mie parole, le quali si adempiranno a loro tempo».

21. et erat plebs expectans Zacchariam et mirabantur quod tardaret ipse in templo

21. Intanto il popolo stava in attesa di Zaccaria, e si meravigliava per il suo indugiare nel tempio.

22. egressus autem non poterat loqui ad illos et cognoverunt quod visionem vidisset in templo et ipse erat innuens illis et permansit mutus

22. Quando poi uscì e non poteva parlare loro, capirono che nel tempio aveva avuto una visione. Faceva loro dei cenni e restava muto.

23. et factum est ut impleti sunt dies officii ejus abiit in domum suam

23. Compiuti i giorni del suo servizio, tornò a casa.

24. post hos autem dies concepit Elisabeth uxor ejus et occultabat se mensibus quinque dicens

24. Dopo quei giorni Elisabetta, sua moglie, concepì e si tenne nascosta per cinque mesi e diceva:

25. quia sic mihi fecit Dominus in diebus quibus respexit auferre obprobrium meum inter homines

25. «Ecco che cosa ha fatto per me il Signore, nei giorni in cui si è degnato di togliere la mia vergogna tra gli uomini».

26. in mense autem sexto missus est angelus Gabrihel a Deo in civitatem Galilææ cui nomen Nazareth

26. Nel sesto mese, l'angelo Gabriele fu mandato da Dio in una città della Galilea, chiamata Nazaret,

27. ad virginem desponsatam viro cui nomen erat Joseph de domo David et nomen virginis Maria

27. a una vergine, promessa sposa di un uomo della casa di Davide, chiamato Giuseppe. La vergine si chiamava Maria.

28. et ingressus angelus ad eam dixit have gratia plena Dominus tecum benedicta tu in mulieribus

28. Entrando da lei, disse: «Ti saluto, o piena di grazia, il Signore è con te».

29. quæ cum vidisset turbata est in sermone ejus et cogitabat qualis esset ista salutatio

29. A queste parole ella rimase turbata e si domandava che senso avesse un tale saluto.

30. et ait angelus ei ne timeas Maria invenisti enim gratiam apud Deum

30. L'angelo le disse: «Non temere, Maria, perché hai trovato grazia presso Dio.

31. ecce concipies in utero et paries filium et vocabis nomen ejus Jesum

31. Ecco concepirai un figlio, lo darai alla luce e lo chiamerai Gesù.

32. hic erit magnus et Filius Altissimi vocabitur et dabit illi Dominus Deus sedem David patris ejus

32. Sarà grande e chiamato Figlio dell'Altissimo; il Signore Dio gli darà il trono di Davide suo padre

33. et regnabit in domo Jacob in æternum et regni ejus non erit finis

33. e regnerà per sempre sulla casa di Giacobbe e il suo regno non avrà fine».

34. dixit autem Maria ad angelum quomodo fiet istud quoniam virum non cognosco

34. Allora Maria disse all'angelo: «Come è possibile? Non conosco uomo».

35. et respondens angelus dixit ei Spiritus Sanctus superveniet in te et virtus Altissimi obumbrabit tibi ideoque et quod nascetur sanctum vocabitur Filius Dei

35. Le rispose l'angelo: «Lo Spirito Santo scenderà su di te, su te stenderà la sua ombra la potenza dell'Altissimo. Colui che nascerà sarà dunque santo e chiamato Figlio di Dio.

36. et ecce Elisabeth cognata tua et ipsa concepit filium in senecta sua et hic mensis est sextus illi quæ vocatur sterilis

36. Vedi: anche Elisabetta, tua parente, nella sua vecchiaia, ha concepito un figlio e questo è il sesto mese per lei, che tutti dicevano sterile:

37. quia non erit inpossibile apud Deum omne verbum

37. nulla è impossibile a Dio».

38. dixit autem Maria ecce ancilla Domini fiat mihi secundum verbum tuum et discessit ab illa angelus

38. Allora Maria disse: «Eccomi, sono la serva del Signore, avvenga di me quello che hai detto». E l'angelo partì da lei.

39. exsurgens autem Maria in diebus illis abiit in montana cum festinatione in civitatem Juda

39. In quei giorni Maria si mise in viaggio verso la montagna e raggiunse in fretta una città di Giuda.

40. et intravit in domum Zacchariæ et salutavit Elisabeth

40. Entrata nella casa di Zaccaria, salutò Elisabetta.

41. et factum est ut audivit salutationem Mariæ Elisabeth exultavit infans in utero ejus et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth

41. Appena Elisabetta ebbe udito il saluto di Maria, il bambino le sussultò nel grembo. Elisabetta fu piena di Spirito Santo

42. et exclamavit voce magna et dixit benedicta tu inter mulieres et benedictus fructus ventris tui

42. ed esclamò a gran voce: «Benedetta tu fra le donne e benedetto il frutto del tuo grembo!

43. et unde hoc mihi ut veniat mater Domini mei ad me

43. A che debbo che la madre del mio Signore venga a me?

44. ecce enim ut facta est vox salutationis tuæ in auribus meis exultavit in gaudio infans in utero meo

44. Ecco, appena la voce del tuo saluto è giunta ai miei orecchi, il bambino ha esultato di gioia nel mio grembo.

45. et beata quæ credidit quoniam perficientur ea quæ dicta sunt ei a Domino

45. E beata colei che ha creduto nell'adempimento delle parole del Signore».

46. et ait Maria magnificat anima mea Dominum

46. Allora Maria disse:

47. et exultavit spiritus meus in Deo salutari meo

47. e il mio spirito esulta in Dio, mio salvatore,

48. quia respexit humilitatem ancillæ suæ ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes

48. perché ha guardato l'umiltà della sua serva. D'ora in poi tutte le generazioni mi chiameranno beata.

49. quia fecit mihi magna qui potens est et sanctum nomen ejus

49. Grandi cose ha fatto in me l'Onnipotente e Santo è il suo nome:

50. et misericordia ejus in progenies et progenies timentibus eum

50. di generazione in generazione la sua misericordia si stende su quelli che lo temono.

51. fecit potentiam in brachio suo dispersit superbos mente cordis sui

51. Ha spiegato la potenza del suo braccio, ha disperso i superbi nei pensieri del loro cuore;

52. deposuit potentes de sede et exaltavit humiles

52. ha rovesciato i potenti dai troni, ha innalzato gli umili;

53. esurientes implevit bonis et divites dimisit inanes

53. ha ricolmato di beni gli affamati, ha rimandato a mani vuote i ricchi.

54. suscepit Israël puerum suum memorari misericordiæ

54. Ha soccorso Israele, suo servo, ricordandosi della sua misericordia,

55. sicut locutus est ad patres nostros Abraham et semini ejus in sæcula

55. come aveva promesso ai nostri padri, ad Abramo e alla sua discendenza, per sempre».

56. mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus et reversa est in domum suam

56. Maria rimase con lei circa tre mesi, poi tornò a casa sua.

57. Elisabeth autem impletum est tempus pariendi et peperit filium

57. Per Elisabetta intanto si compì il tempo del parto e diede alla luce un figlio.

58. et audierunt vicini et cognati ejus quia magnificavit Dominus misericordiam suam cum illa et congratulabantur ei

58. I vicini e i parenti udirono che il Signore aveva esaltato in lei la sua misericordia, e si rallegravano con lei.

59. et factum est in die octavo venerunt circumcidere puerum et vocabant eum nomine patris ejus Zacchariam

59. All'ottavo giorno vennero per circoncidere il bambino e volevano chiamarlo col nome di suo padre, Zaccaria.

60. et respondens mater ejus dixit nequaquam sed vocabitur Johannes

60. Ma sua madre intervenne: «No, si chiamerà Giovanni».

61. et dixerunt ad illam quia nemo est in cognatione tua qui vocetur hoc nomine

61. Le dissero: «Non c'è nessuno della tua parentela che si chiami con questo nome».

62. innuebant autem patri ejus quem vellet vocari eum

62. Allora domandavano con cenni a suo padre come voleva che si chiamasse.

63. et postulans pugillarem scripsit dicens Johannes est nomen ejus et mirati sunt universi

63. Egli chiese una tavoletta, e scrisse: «Giovanni è il suo nome». Tutti furono meravigliati.

64. apertum est autem ilico os ejus et lingua ejus et loquebatur benedicens Deum

64. In quel medesimo istante gli si aprì la bocca e gli si sciolse la lingua, e parlava benedicendo Dio.

65. et factus est timor super omnes vicinos eorum et super omnia montana Judææ divulgabantur omnia verba hæc

65. Tutti i loro vicini furono presi da timore, e per tutta la regione montuosa della Giudea si discorreva di tutte queste cose.

66. et posuerunt omnes qui audierant in corde suo dicentes quid putas puer iste erit etenim manus Domini erat cum illo

66. Coloro che le udivano, le serbavano in cuor loro: «Che sarà mai questo bambino?» si dicevano. Davvero la mano del Signore stava con lui.

67. et Zaccharias pater ejus impletus est Spiritu Sancto et prophetavit dicens

67. Zaccaria, suo padre, fu pieno di Spirito Santo, e profetò dicendo:

68. benedictus Deus Israël quia visitavit et fecit redemptionem plebi suæ

68. «Benedetto il Signore Dio d'Israele, perché ha visitato e redento il suo popolo,

69. et erexit cornu salutis nobis in domo David pueri sui

69. e ha suscitato per noi una salvezza potente nella casa di Davide, suo servo,

70. sicut locutus est per os sanctorum qui a sæculo sunt prophetarum ejus

70. come aveva promesso per bocca dei suoi santi profeti d'un tempo:

71. salutem ex inimicis nostris et de manu omnium qui oderunt nos

71. salvezza dai nostri nemici, e dalle mani di quanti ci odiano.

72. ad faciendam misericordiam cum patribus nostris et memorari testamenti sui sancti

72. Così egli ha concesso misericordia ai nostri padri e si è ricordato della sua santa alleanza,

73. jusiurandum quod juravit ad Abraham patrem nostrum

73. del giuramento fatto ad Abramo, nostro padre,

74. daturum se nobis ut sine timore de manu inimicorum nostrorum liberati serviamus illi

74. di concederci, liberati dalle mani dei nemici, di servirlo senza timore,

75. in sanctitate et justitia coram ipso omnibus diebus nostris

75. in santità e giustizia al suo cospetto, per tutti i nostri giorni.

76. et tu puer propheta Altissimi vocaberis præibis enim ante faciem Domini parare vias ejus

76. E tu, bambino, sarai chiamato profeta dell'Altissimo perché andrai innanzi al Signore a preparargli le strade,

77. ad dandam scientiam salutis plebi ejus in remissionem peccatorum eorum

77. per dare al suo popolo la conoscenza della salvezza nella remissione dei suoi peccati,

78. per viscera misericordiæ Dei nostri in quibus visitavit nos oriens ex alto

78. grazie alla bontà misericordiosa del nostro Dio, per cui verrà a visitarci dall'alto un sole che sorge

79. inluminare his qui in tenebris et in umbra mortis sedent ad dirigendos pedes nostros in viam pacis

79. per rischiarare quelli che stanno nelle tenebre e nell'ombra della morte e dirigere i nostri passi sulla via della pace».

80. puer autem crescebat et confortabatur spiritu et erat in deserto usque in diem ostensionis suæ ad Israël

80. Il fanciullo cresceva e si fortificava nello spirito. Visse in regioni deserte fino al giorno della sua manifestazione a Israele.





“Deve-se caminhar em nuvens cada vez que se termina uma confissão!” São Padre Pio de Pietrelcina