Talált 3011 Eredmények: Oun

  • labonteV de oi andreV ta dwra tauta kai to argurion diploun elabon en taiV cersin autwn kai ton beniamin kai anastanteV katebhsan eiV aigupton kai esthsan enantion iwshf (Gênesis 43, 15)

  • eipen de autoiV ilewV umin mh fobeisqe o qeoV umwn kai o qeoV twn paterwn umwn edwken umin qhsaurouV en toiV marsippoiV umwn to de argurion umwn eudokimoun apecw kai exhgagen proV autouV ton sumewn (Gênesis 43, 23)

  • kai to kondu mou to arguroun embalate eiV ton marsippon tou newterou kai thn timhn tou sitou autou egenhqh de kata to rhma iwshf kaqwV eipen (Gênesis 44, 2)

  • ina ti ekleyate mou to kondu to arguroun ou touto estin en w pinei o kurioV mou autoV de oiwnismw oiwnizetai en autw ponhra suntetelesqe a pepoihkate (Gênesis 44, 5)

  • ean oun labhte kai touton ek proswpou mou kai sumbh autw malakia en th odw kai kataxete mou to ghraV meta luphV eiV adou (Gênesis 44, 29)

  • nun oun ean eisporeuwmai proV ton paida sou patera de hmwn kai to paidarion mh h meq' hmwn h de yuch autou ekkrematai ek thV toutou yuchV (Gênesis 44, 30)

  • nun oun paramenw soi paiV anti tou paidiou oikethV tou kuriou to de paidion anabhtw meta twn adelfwn (Gênesis 44, 33)

  • nun oun mh lupeisqe mhde sklhron umin fanhtw oti apedosqe me wde eiV gar zwhn apesteilen me o qeoV emprosqen umwn (Gênesis 45, 5)

  • nun oun ouc umeiV me apestalkate wde all' h o qeoV kai epoihsen me wV patera faraw kai kurion pantoV tou oikou autou kai arconta pashV ghV aiguptou (Gênesis 45, 8)

  • speusanteV oun anabhte proV ton patera mou kai eipate autw tade legei o uioV sou iwshf epoihsen me o qeoV kurion pashV ghV aiguptou katabhqi oun proV me kai mh meinhV (Gênesis 45, 9)

  • idou oi ofqalmoi umwn blepousin kai oi ofqalmoi beniamin tou adelfou mou oti to stoma mou to laloun proV umaV (Gênesis 45, 12)

  • apaggeilate oun tw patri mou pasan thn doxan mou thn en aiguptw kai osa eidete kai tacunanteV katagagete ton patera mou wde (Gênesis 45, 13)


“É difícil tornar-se santo. Difícil, mas não impossível. A estrada da perfeição é longa, tão longa quanto a vida de cada um. O consolo é o repouso no decorrer do caminho. Mas, apenas restauradas as forças, é necessário levantar-se rapidamente e retomar a viagem!” São Padre Pio de Pietrelcina