1. in finem pro populo qui a sanctis longe factus est David in tituli inscriptione cum tenuerunt eum Allophili in Geth

2. miserere mei Deus quoniam conculcavit me homo tota die inpugnans tribulavit me

3. conculcaverunt me inimici mei tota die quoniam multi bellantes adversum me

4. ab altitudine diei timebo ego vero in te sperabo

5. in Deo laudabo sermones meos in Deo speravi non timebo quid faciat mihi caro

6. tota die verba mea execrabantur adversum me omnia consilia eorum in malum

7. inhabitabunt et abscondent ipsi calcaneum meum observabunt sicut sustinuerunt animam meam

8. pro nihilo salvos facies illos in ira populos confringes Deus

9. vitam meam adnuntiavi tibi posuisti lacrimas meas in conspectu tuo sicut et in promissione tua

10. tunc convertentur inimici mei retrorsum in quacumque die invocavero te ecce cognovi quoniam Deus meus es

11. in Deo laudabo verbum in Domino laudabo sermonem in Deo speravi non timebo quid faciat mihi homo

12. in me sunt Deus vota tua quæ reddam laudationes tibi

13. quoniam eripuisti animam meam de morte et pedes meos de lapsu ut placeam coram Deo in lumine viventium





“Pobres e desafortunadas as almas que se envolvem no turbilhão de preocupações deste mundo. Quanto mais amam o mundo, mais suas paixões crescem, mais queimam de desejos, mais se tornam incapazes de atingir seus objetivos. E vêm, então, as inquietações, as impaciências e terríveis sofrimentos profundos, pois seus corações não palpitam com a caridade e o amor. Rezemos por essas almas desafortunadas e miseráveis, para que Jesus, em Sua infinita misericórdia, possa perdoá-las e conduzi-las a Ele.” São Padre Pio de Pietrelcina