Księga Psalmów, 115
7. Mają ręce, lecz nie dotykają; nogi mają, ale nie chodzą; gardłem swoim nie wydają głosu.
7. Mają ręce, lecz nie dotykają; nogi mają, ale nie chodzą; gardłem swoim nie wydają głosu.
Psalm 115 jest psalmem uwielbienia dla prawdziwego i żywego Boga, kontrastując z nim z bezużytecznymi bożkami wykonanymi przez ludzkie ręce. Następujące wersety podkreślają wielkość i wierność Boga, podkreślając pewność siebie, że musimy mieć szkodę dla czegokolwiek innego:
Izajasza 44:6: „Tak mówi Pan, król Izraela, Jego Odkupiciela, Pan gospodarzy: jestem pierwszym i ostatnim, poza mną, nie ma Boga”. Ten werset podkreśla wyjątkowość Boga i jego rolę jako Stwórcę i Władca Wszechświata.
Przysłów 3:5-6: „Zaufaj Panu całego serca i nie mieszaj we własnym zrozumieniu. Rozpoznaje go na wszystkie twoje sposoby, a on wyprostuje twoje ścieżki”. Ten werset podkreśla znaczenie zaufania Bogu i poszukiwania Jego orientacji we wszystkich okolicznościach.
Powtórzonego Prawa 7:9: „Unisz, że Pan twój Bóg jest Bogiem, wiernym Bogiem, który utrzymuje koncert i miłosierdzie tysiąc pokoleń tym, którzy go kochają i zachowują Jego przykazania”. Ten werset podkreśla wierność Boga, aby wypełnić Jego obietnice i utrzymywać swoje przymierza ze swoim ludem.
Psalm 118:8-9: „Lepiej zaufać Panu niż zaufać człowiekowi. Lepiej zaufać Panu niż zaufać książętom”. Werset ten wzmacnia przesłanie, że zaufanie musi być zdeponowane w Bogu, a nie ludzkim ludowi lub instytucjom.
Rzymian 8:28: „I wiemy, że wszystkie rzeczy przyczyniają się do dobra tych, którzy kochają Boga, tych, którzy są nazywani ich dekretem”. Ten werset przynosi komfort i bezpieczeństwo, pamiętając, że Bóg działa na dobro swoich dzieci, nawet w trudnych okolicznościach.
“Na igreja se fala somente com Deus.” São Padre Pio de Pietrelcina
