1. Todo el mundo era de un mismo lenguaje e idénticas palabras.

1. erat autem terra labii unius et sermonum eorundem

2. Al desplazarse la humanidad desde oriente, hallaron una vega en el país de Senaar y allí se establecieron.

2. cumque proficiscerentur de oriente invenerunt campum in terra Sennaar et habitaverunt in eo

3. Entonces se dijeron el uno al otro: «Ea, vamos a fabricar ladrillos y a cocerlos al fuego.» Así el ladrillo les servía de piedra y el betún de argamasa.

3. dixitque alter ad proximum suum venite faciamus lateres et coquamus eos igni habueruntque lateres pro saxis et bitumen pro cemento

4. Después dijeron: «Ea, vamos a edificarnos una ciudad y una torre con la cúspide en los cielos, y hagámonos famosos, por si nos desperdigamos por toda la haz de la tierra.»

4. et dixerunt venite faciamus nobis civitatem et turrem cujus culmen pertingat ad cælum et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras

5. Bajó Yahveh a ver la ciudad y la torre que habían edificado los humanos,

5. descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrem quam ædificabant filii Adam

6. y dijo Yahveh: «He aquí que todos son un solo pueblo con un mismo lenguaje, y este es el comienzo de su obra. Ahora nada de cuanto se propongan les será imposible.

6. et dixit ecce unus est populus et unum labium omnibus cœperuntque hoc facere nec desistent a cogitationibus suis donec eas opere conpleant

7. Ea, pues, bajemos, y una vez allí confundamos su lenguaje, de modo que no entienda cada cual el de su prójimo.»

7. venite igitur descendamus et confundamus ibi linguam eorum ut non audiat unusquisque vocem proximi sui

8. Y desde aquel punto los desperdigó Yahveh por toda la haz de la tierra, y dejaron de edificar la ciudad.

8. atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras et cessaverunt ædificare civitatem

9. Por eso se la llamó Babel; porque allí embrolló Yahveh el lenguaje de todo el mundo, y desde allí los desperdigó Yahveh por toda la haz de la tierra.

9. et idcirco vocatum est nomen ejus Babel quia ibi confusum est labium universæ terræ et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum

10. Estos son los descendientes de Sem: Sem tenía cien años cuando engendró a Arpaksad, dos años después del diluvio.

10. hæ generationes Sem Sem centum erat annorum quando genuit Arfaxad biennio post diluvium

11. Vivió Sem, después de engendrar a Arpaksad, quinientos años, y engendró hijos e hijas.

11. vixitque Sem postquam genuit Arfaxad quingentos annos et genuit filios et filias

12. Arpaksad era de 35 años de edad cuando engendró a Sélaj.

12. porro Arfaxad vixit triginta quinque annos et genuit Sale

13. Y vivió Arpaksad, después de engendrar a Sélaj, 403 años, y engendró hijos e hijas.

13. vixitque Arfaxad postquam genuit Sale trecentis tribus annis et genuit filios et filias

14. Era Sélaj de treinta años cuando engendró a Héber.

14. Sale quoque vixit triginta annis et genuit Eber

15. Y vivió Sélaj, después de engendrar a Héber, 403 años, y engendró hijos e hijas.

15. vixitque Sale postquam genuit Eber quadringentis tribus annis et genuit filios et filias

16. Era Héber de 34 años cuando engendró a Péleg.

16. vixit autem Eber triginta quattuor annis et genuit Faleg

17. Y vivió Héber después de engendrar a Péleg 430 años, y engendró hijos e hijas.

17. et vixit Eber postquam genuit Faleg quadringentis triginta annis et genuit filios et filias

18. Era Péleg de treinta años cuando engendró a Reú.

18. vixit quoque Faleg triginta annis et genuit Reu

19. Y vivió Péleg, después de engendrar a Reú, 209 años, y engendró hijos e hijas.

19. vixitque Faleg postquam genuit Reu ducentis novem annis et genuit filios et filias

20. Era Reú de 32 años cuando engendró a Serug.

20. vixit autem Reu triginta duobus annis et genuit Sarug

21. Y vivió Reú después de engendrar a Serug, 207 años, y engendró hijos e hijas.

21. vixitque Reu postquam genuit Sarug ducentis septem annis et genuit filios et filias

22. Era Serug de treinta años cuando engendró a Najor.

22. vixit vero Sarug triginta annis et genuit Nahor

23. Y vivió Serug, después de engendrar a Najor, doscientos años, y engendró hijos e hijas.

23. vixitque Sarug postquam genuit Nahor ducentos annos et genuit filios et filias

24. Era Najor de veintinueve años cuando engendró a Téraj.

24. vixit autem Nahor viginti novem annis et genuit Thare

25. Y vivió Najor, después de engendrar a Téraj, 119 años, y engendró hijos e hijas.

25. vixitque Nahor postquam genuit Thare centum decem et novem annos et genuit filios et filias

26. Era Téraj de setenta años cuando engendró a Abram, a Najor y a Harán.

26. vixitque Thare septuaginta annis et genuit Abram et Nahor et Aran

27. Estos, son los descendientes de Téraj: Téraj engendró a Abram, a Najor y a Harán. Harán engendró a Lot.

27. hæ sunt autem generationes Thare Thare genuit Abram et Nahor et Aran porro Aran genuit Loth

28. Harán murió en vida de su padre Téraj, en su país natal, Ur de los caldeos.

28. mortuusque est Aran ante Thare patrem suum in terra nativitatis suæ in Ur Chaldeorum

29. Abram y Najor se casaron. La mujer de Abram se llamaba Saray, y la mujer de Najor, Milká, hija de Harán, el padre de Milká y de Jiská.

29. duxerunt autem Abram et Nahor uxores nomen autem uxoris Abram Sarai et nomen uxoris Nahor Melcha filia Aran patris Melchæ et patris Jeschæ

30. Saray era estéril, sin hijos.

30. erat autem Sarai sterilis nec habebat liberos

31. Téraj tomó a su hijo Abram, a su nieto Lot, el hijo de Harán, y a su nuera Saray, la mujer de su hijo Abram, y salieron juntos de Ur de los caldeos, para dirigirse a Canaán. Llegados a Jarán, se establecieron allí.

31. tulit itaque Thare Abram filium suum et Loth filium Aran filium filii sui et Sarai nurum suam uxorem Abram filii sui et eduxit eos de Ur Chaldeorum ut irent in terram Chanaan veneruntque usque Haran et habitaverunt ibi

32. Fueron los días de Téraj 205 años, y murió en Jarán.

32. et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum et mortuus est in Haran





“A sua função é tirar e transportar as pedras, e arrancar os espinhos. Jesus é quem semeia, planta, cultiva e rega. Mas seu trabalho também é obra de Jesus. Sem Ele você nada pode fazer.” São Padre Pio de Pietrelcina