Ewangelia Mateusza, 22
1. A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich:
1. et respondens Jesus dixit iterum in parabolis eis dicens
2. Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi.
2. simile factum est regnum cælorum homini regi qui fecit nuptias filio suo
3. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść.
3. et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias et nolebant venire
4. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!
4. iterum misit alios servos dicens dicite invitatis ecce prandium meum paravi tauri mei et altilia occisa et omnia parata venite ad nuptias
5. Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa,
5. illi autem neglexerunt et abierunt alius in villam suam alius vero ad negotiationem suam
6. a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali.
6. reliqui vero tenuerunt servos ejus et contumelia adfectos occiderunt
7. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.
7. rex autem cum audisset iratus est et missis exercitibus suis perdidit homicidas illos et civitatem illorum succendit
8. Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni.
8. tunc ait servis suis nuptiæ quidem paratæ sunt sed qui invitati erant non fuerunt digni
9. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie.
9. ite ergo ad exitus viarum et quoscumque inveneritis vocate ad nuptias
10. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.
10. et egressi servi ejus in vias congregaverunt omnes quos invenerunt malos et bonos et impletæ sunt nuptiæ discumbentium
11. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny.
11. intravit autem rex ut videret discumbentes et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali
12. Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał.
12. et ait illi amice quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem at ille obmutuit
13. Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
13. tunc dixit rex ministris ligatis pedibus ejus et manibus mittite eum in tenebras exteriores ibi erit fletus et stridor dentium
14. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.
14. multi autem sunt vocati pauci vero electi
15. Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie.
15. tunc abeuntes Pharisæi consilium inierunt ut caperent eum in sermone
16. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką.
16. et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis dicentes magister scimus quia verax es et viam Dei in veritate doces et non est tibi cura de aliquo non enim respicis personam hominum
17. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?
17. dic ergo nobis quid tibi videatur licet censum dare Cæsari an non
18. Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy?
18. cognita autem Jesus nequitia eorum ait quid me temptatis hypocritæ
19. Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara.
19. ostendite mihi nomisma census at illi obtulerunt ei denarium
20. On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis?
20. et ait illis Jesus cujus est imago hæc et suprascriptio
21. Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.
21. dicunt ei Cæsaris tunc ait illis reddite ergo quæ sunt Cæsaris Cæsari et quæ sunt Dei Deo
22. Gdy to usłyszeli, zmieszali się i zostawiwszy Go, odeszli.
22. et audientes mirati sunt et relicto eo abierunt
23. W owym dniu przyszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli go
23. in illo die accesserunt ad eum Sadducæi qui dicunt non esse resurrectionem et interrogaverunt eum
24. w ten sposób: Nauczycielu, Mojżesz powiedział: Jeśli kto umrze bezdzietnie, niech jego brat weźmie wdowę po nim i wzbudzi potomstwo swemu bratu.
24. dicentes magister Moses dixit si quis mortuus fuerit non habens filium ut ducat frater ejus uxorem illius et suscitet semen fratri suo
25. Otóż było u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a ponieważ nie miał potomstwa, zostawił swoją żonę bratu.
25. erant autem apud nos septem fratres et primus uxore ducta defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo
26. Tak samo drugi i trzeci - aż do siódmego.
26. similiter secundus et tertius usque ad septimum
27. W końcu po wszystkich umarła ta kobieta.
27. novissime autem omnium et mulier defuncta est
28. Do którego więc z tych siedmiu należeć będzie przy zmartwychwstaniu? Bo wszyscy ją mieli [ za żonę ].
28. in resurrectione ergo cujus erit de septem uxor omnes enim habuerunt eam
29. Jezus im odpowiedział: Jesteście w błędzie, nie znając Pisma ani mocy Bożej.
29. respondens autem Jesus ait illis erratis nescientes scripturas neque virtutem Dei
30. Przy zmartwychwstaniu bowiem nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie Boży w niebie.
30. in resurrectione enim neque nubent neque nubentur sed sunt sicut angeli Dei in cælo
31. A co do zmartwychwstania umarłych, nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach:
31. de resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis
32. Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba? Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych.
32. ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Jacob non est Deus mortuorum sed viventium
33. A tłumy, słysząc to, zdumiewały się nad Jego nauką.
33. et audientes turbæ mirabantur in doctrina ejus
34. Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem,
34. Pharisæi autem audientes quod silentium inposuisset Sadducæis convenerunt in unum
35. a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał , wystawiając Go na próbę:
35. et interrogavit eum unus ex eis legis doctor temptans eum
36. Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?
36. magister quod est mandatum magnum in lege
37. On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem.
37. ait illi Jesus diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua
38. To jest największe i pierwsze przykazanie.
38. hoc est maximum et primum mandatum
39. Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego.
39. secundum autem simile est huic diliges proximum tuum sicut te ipsum
40. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.
40. in his duobus mandatis universa lex pendet et prophetæ
41. Gdy faryzeusze byli zebrani, Jezus zadał im takie pytanie:
41. congregatis autem Pharisæis interrogavit eos Jesus
42. Co sądzicie o Mesjaszu? Czyim jest synem? Odpowiedzieli Mu: Dawida.
42. dicens quid vobis videtur de Christo cujus filius est dicunt ei David
43. Wtedy rzekł do nich: Jakżeż więc Dawid natchniony przez Ducha może nazywać Go Panem, gdy mówi:
43. ait illis quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum dicens
44. Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje.
44. dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
45. Jeśli więc Dawid nazywa Go Panem, to jak może być [tylko] jego synem?
45. si ergo David vocat eum Dominum quomodo filius ejus est
46. I żaden z nich nie mógł Mu odpowiedzieć. Nikt też od owego dnia nie odważył się więcej Go pytać.
46. et nemo poterat respondere ei verbum neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare
