Ewangelia Mateusza, 20

1. Albowiem królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy.

1. simile est enim regnum cælorum homini patri familias qui exiit primo mane conducere operarios in vineam suam

2. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy.

2. conventione autem facta cum operariis ex denario diurno misit eos in vineam suam

3. Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie,

3. et egressus circa horam tertiam vidit alios stantes in foro otiosos

4. i rzekł do nich: Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam.

4. et illis dixit ite et vos in vineam et quod justum fuerit dabo vobis

5. Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił.

5. illi autem abierunt iterum autem exiit circa sextam et nonam horam et fecit similiter

6. Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?

6. circa undecimam vero exiit et invenit alios stantes et dicit illis quid hic statis tota die otiosi

7. Odpowiedzieli mu: Bo nas nikt nie najął. Rzekł im: Idźcie i wy do winnicy!

7. dicunt ei quia nemo nos conduxit dicit illis ite et vos in vineam

8. A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych!

8. cum sero autem factum esset dicit dominus vineæ procuratori suo voca operarios et redde illis mercedem incipiens a novissimis usque ad primos

9. Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze.

9. cum venissent ergo qui circa undecimam horam venerant acceperunt singulos denarios

10. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze.

10. venientes autem et primi arbitrati sunt quod plus essent accepturi acceperunt autem et ipsi singulos denarios

11. Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi,

11. et accipientes murmurabant adversus patrem familias

12. mówiąc: Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzyśmy znosili ciężar dnia i spiekoty.

12. dicentes hii novissimi una hora fecerunt et pares illos nobis fecisti qui portavimus pondus diei et æstus

13. Na to odrzekł jednemu z nich: Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czy nie o denara umówiłeś się ze mną?

13. at ille respondens uni eorum dixit amice non facio tibi iniuriam nonne ex denario convenisti mecum

14. Weź, co twoje i odejdź! Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie.

14. tolle quod tuum est et vade volo autem et huic novissimo dare sicut et tibi

15. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?

15. aut non licet mihi quod volo facere an oculus tuus nequam est quia ego bonus sum

16. Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi.

16. sic erunt novissimi primi et primi novissimi multi sunt enim vocati pauci autem electi

17. Mając udać się do Jerozolimy, Jezus wziął osobno Dwunastu i w drodze rzekł do nich:

17. et ascendens Jesus Hierosolymam adsumpsit duodecim discipulos secreto et ait illis

18. Oto idziemy do Jerozolimy: tam Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą Go na śmierć

18. ecce ascendimus Hierosolymam et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum et scribis et condemnabunt eum morte

19. i wydadzą Go poganom na wyszydzenie, ubiczowanie i ukrzyżowanie; a trzeciego dnia zmartwychwstanie.

19. et tradent eum gentibus ad deludendum et flagellandum et crucifigendum et tertia die resurget

20. Wtedy podeszła do Niego matka synów Zebedeusza ze swoimi synami i oddając Mu pokłon, o coś Go prosiła.

20. tunc accessit ad eum mater filiorum Zebedæi cum filiis suis adorans et petens aliquid ab eo

21. On ją zapytał: Czego pragniesz? Rzekła Mu: Powiedz, żeby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie.

21. qui dixit ei quid vis ait illi dic ut sedeant hii duo filii mei unus ad dexteram tuam et unus ad sinistram in regno tuo

22. Odpowiadając Jezus rzekł: Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić? Odpowiedzieli Mu: Możemy.

22. respondens autem Jesus dixit nescitis quid petatis potestis bibere calicem quem ego bibiturus sum dicunt ei possumus

23. On rzekł do nich: Kielich mój pić będziecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej i lewej, ale [dostanie się ono] tym, dla których mój Ojciec je przygotował.

23. ait illis calicem quidem meum bibetis sedere autem ad dexteram meam et sinistram non est meum dare vobis sed quibus paratum est a Patre meo

24. Gdy dziesięciu [pozostałych] to usłyszało, oburzyli się na tych dwóch braci.

24. et audientes decem indignati sunt de duobus fratribus

25. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł: Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę.

25. Jesus autem vocavit eos ad se et ait scitis quia principes gentium dominantur eorum et qui majores sunt potestatem exercent in eos

26. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą.

26. non ita erit inter vos sed quicumque voluerit inter vos major fieri sit vester minister

27. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym,

27. et qui voluerit inter vos primus esse erit vester servus

28. na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu.

28. sicut Filius hominis non venit ministrari sed ministrare et dare animam suam redemptionem pro multis

29. Gdy wychodzili z Jerycha, towarzyszył Mu wielki tłum ludu.

29. et egredientibus eis ab Hiericho secuta est eum turba multa

30. A oto dwaj niewidomi, którzy siedzieli przy drodze, słysząc, że Jezus przechodzi, zaczęli wołać: Panie, ulituj się nad nami, Synu Dawida!

30. et ecce duo cæci sedentes secus viam audierunt quia Jesus transiret et clamaverunt dicentes Domine miserere nostri Fili David

31. Tłum nastawał na nich, żeby umilkli; lecz oni jeszcze głośniej wołali: Panie, ulituj się nad nami, Synu Dawida!

31. turba autem increpabat eos ut tacerent at illi magis clamabant dicentes Domine miserere nostri Fili David

32. Jezus przystanął, kazał ich przywołać i zapytał: Cóż chcecie, żebym wam uczynił?

32. et stetit Jesus et vocavit eos et ait quid vultis ut faciam vobis

33. Odpowiedzieli Mu: Panie, żeby się oczy nasze otworzyły.

33. dicunt illi Domine ut aperiantur oculi nostri

34. Jezus więc zdjęty litością dotknął ich oczu, a natychmiast przejrzeli i poszli za Nim.

34. misertus autem eorum Jesus tetigit oculos eorum et confestim viderunt et secuti sunt eum