Księga Psalmów, 50
12. Gdybym był głodny, nie musiałbym tobie mówić, bo mój jest świat i to, co go napełnia.
12. Gdybym był głodny, nie musiałbym tobie mówić, bo mój jest świat i to, co go napełnia.
Psalm 50 to psalm, który mówi o boskiej sprawiedliwości i potrzebie ofiarowania Panu prawdziwym poświęceniu. Psalm zaczyna się od oświadczenia, że Bóg, Pan, wzywa ziemię od urodzenia do zachodu słońca i że przychodzi, by oceniać swój lud. Następnie wspomniane są ofiary, o które ludzie ofiarowani Bogu, a Bóg zwraca uwagę na fakt, że nie potrzebuje tych ofiar, ale szczerze serc i oferuje przebaczenie tym, którzy szukają Go za prawdę.
1 Królowie 8:23: „I powiedzieli:„ Panie, Bóg Izraela, nie ma Boga, jak ty w niebie, a także na ziemi, wy, którzy zachowują twoje przymierze miłości z waszymi sługami, którzy czczą cię całym sercem. " Ten werset mówi o miłości Boga do tych, którzy czczą Go całym sercem.
Psalm 51:16-17: „Bo nie usuwasz was w ofiarach; w przeciwnym razie przyniosłbym je; w holokaustu nie podoba ci się Nie gardzisz ”" Werset ten odnosi się do idei Psalmu 50, że Bóg nie potrzebuje ofiar, ale szczerech i skruszonych serc.
Izajasza 1:11: „Czym zależy na dużej liczbie jego ofiar?”, Mówi Pan. „Już mam dość holokaustów owiec i tłuszczu z tłuszczu. kóz. " Ten werset wzmacnia ideę, że Bóg nie potrzebuje ofiar, ale serc naprawdę oddanych Mu.
Ozeasza 6:6: „Bo chcę miłość, a nie ofiary; wiedza o Bogu zamiast Holokaustos”. Werset ten odnosi się do idei Psalmu 50, że Pan nie potrzebuje ofiar, ale szczerech i kochających serc.
Jeremiasza 7:22: „Kiedy zabrałem ich z Egiptu, nie rozmawiałem z nimi ani nie wydawałem im rozkazów na temat spalonej oferty i ofiar”. Ten werset wzmacnia ideę, że poświęcenie nie są esencją relacji z Bogiem, ale zewnętrznym wyrazem komunii z Nim.
“Deus quer que as suas misérias sejam o trono da Sua misericórdia.” São Padre Pio de Pietrelcina
