Księga Przysłów, 2
1. Jeśli, synu, nauki me przyjmiesz i zachowasz u siebie wskazania,
1. fili mi si susceperis sermones meos et mandata mea absconderis penes te
2. ku mądrości nachylisz swe ucho, ku roztropności nakłonisz swe serce,
2. ut audiat sapientiam auris tua inclina cor tuum ad noscendam prudentiam
3. tak, jeśli wezwiesz rozsądek, przywołasz donośnie rozwagę,
3. si enim sapientiam invocaveris et inclinaveris cor tuum prudentiæ
4. jeśli szukać jej poczniesz jak srebra i pożądać jej będziesz jak skarbów -
4. si quæsieris eam quasi pecuniam et sicut thesauros effoderis illam
5. to bojaźń Pańską zrozumiesz, osiągniesz znajomość Boga.
5. tunc intelleges timorem Domini et scientiam Dei invenies
6. Bo Pan udziela mądrości, z ust Jego - wiedza, roztropność:
6. quia Dominus dat sapientiam et ex ore ejus scientia et prudentia
7. dla prawych On chowa swą pomoc, On - tarczą żyjącym uczciwie.
7. custodiet rectorum salutem et proteget gradientes simpliciter
8. On strzeże ścieżek prawości, ochrania drogi pobożnych.
8. servans semitas justitiæ et vias sanctorum custodiens
9. Wtedy sprawiedliwość pojmiesz i prawość, i rzetelność - i każdą dobrą ścieżkę,
9. tunc intelleges justitiam et judicium et æquitatem et omnem semitam bonam
10. gdyż mądrość zagości w twym sercu, wiedza ucieszy twą duszę.
10. si intraverit sapientia cor tuum et scientia animæ tuæ placuerit
11. Rozwaga pilnować cię będzie, roztropność na straży twej stanie.
11. consilium custodiet te prudentia servabit te
12. Ustrzeże cię od drogi występku, od ludzi mówiących przewrotnie,
12. ut eruaris de via mala ab homine qui perversa loquitur
13. co opuścili ścieżki prawości, by chodzić mrocznymi drogami -
13. qui relinquunt iter rectum et ambulant per vias tenebrosas
14. radością ich czynić nieprawość, ze zła, przewrotności się cieszą,
14. qui lætantur cum malefecerint et exultant in rebus pessimis
15. bo drogi ich pełne są fałszu i błądzą po swoich ścieżkach.
15. quorum viæ perversæ et infames gressus eorum
16. Aby cię ustrzec przed cudzą żoną, przed obcą, co mowę ma gładką,
16. ut eruaris a muliere aliena et ab extranea quæ mollit sermones suos
17. co przyjaciela młodości rzuciła, Bożego przymierza niepomna.
17. et relinquit ducem pubertatis suæ
18. Już dom jej ku śmierci się chyli, ku cieniom Szeolu jej droga:
18. et pacti Dei sui oblita est inclinata est enim ad mortem domus ejus et ad impios semitæ ipsius
19. każdy, kto idzie do niej, nie wraca, nie odnajdzie ścieżek życia.
19. omnes qui ingrediuntur ad eam non revertentur nec adprehendent semitas vitæ
20. Dlatego będziesz iść drogą prawych, trzymać się ścieżek uczciwych;
20. ut ambules in via bona et calles justorum custodias
21. gdyż ludzie prawi ziemię posiądą, uczciwi rozmnożą się na niej;
21. qui enim recti sunt habitabunt in terra et simplices permanebunt in ea
22. nieprawych wygładzą z ziemi, z korzeniami wyrwie się przewrotnych.
22. impii vero de terra perdentur et qui inique agunt auferentur ex ea
