Löydetty 278 Tulokset: Ahaz rex Damascus Ezechias templum Aram et Pecaa

  • deditque Ezechias omne argentum quod reppertum fuerat in domo Domini et in thesauris regis (Liber II Regum 18, 15)

  • in tempore illo confregit Ezechias valvas templi Domini et lamminas auri quas ipse adfixerat et dedit eas regi Assyriorum (Liber II Regum 18, 16)

  • quod si dixeritis mihi in Domino Deo nostro habemus fiduciam nonne iste est cujus abstulit Ezechias excelsa et altaria et præcepit Judæ et Hierusalem ante altare hoc adorabitis in Hierusalem (Liber II Regum 18, 22)

  • hæc dicit rex non vos seducat Ezechias non enim poterit eruere vos de manu mea (Liber II Regum 18, 29)

  • quæ cum audisset rex Ezechias scidit vestimenta sua et opertus est sacco ingressusque est domum Domini (Liber II Regum 19, 1)

  • qui dixerunt hæc dicit Ezechias dies tribulationis et increpationis et blasphemiæ dies iste venerunt filii usque ad partum et vires non habet parturiens (Liber II Regum 19, 3)

  • itaque cum accepisset Ezechias litteras de manu nuntiorum et legisset eas ascendit in domum Domini et expandit eas coram Domino (Liber II Regum 19, 14)

  • in diebus illis ægrotavit Ezechias usque ad mortem et venit ad eum Esajas filius Amos prophetes dixitque ei hæc dicit Dominus Deus præcipe domui tuæ morieris enim et non vives (Liber II Regum 20, 1)

  • obsecro Domine memento quomodo ambulaverim coram te in veritate et in corde perfecto et quod placitum est coram te fecerim flevit itaque Ezechias fletu magno (Liber II Regum 20, 3)

  • revertere et dic Ezechiæ duci populi mei hæc dicit Dominus Deus David patris tui audivi orationem tuam vidi lacrimam tuam et ecce sanavi te die tertio ascendes templum Domini (Liber II Regum 20, 5)

  • dixerat autem Ezechias ad Esajam quod erit signum quia Dominus me sanabit et quia ascensurus sum die tertio templum Domini (Liber II Regum 20, 8)

  • et ait Ezechias facile est umbram crescere decem lineis nec hoc volo ut fiat sed ut revertatur retrorsum decem gradibus (Liber II Regum 20, 10)


“Apóie-se, como faz Nossa Senhora, à cruz de Jesus e nunca lhe faltará conforto”. São Padre Pio de Pietrelcina