Katholische Bibel
 

Prva knjiga Ljetopisa, 7

2. Tolini sinovi: Uzi, Refaja, Jeriel, Jahmaj, Jibsam i Samuel, glavari obitelji od Tole, hrabri junaci svrstani po srodstvu; bilo ih je na broju za Davidova vremena dvadeset i dvije tisuæe i šest stotina.

Verse im Zusammenhang mit Prva knjiga Ljetopisa, 7:

1 Ljetopis 7 je poglavlje koje govori o obiteljima Isacara, Benjamina i Naphtalija, opisujući njihove potomke i njihove zemlje. Neke su obuhvaćene teme važnost genealogije, podjela zemlje između plemena Izraela i prosperiteta nacije.

Brojevi 26:23-25: "Potomci Isacara prema njihovim obiteljima: glupi, obitelj Tolanita; od Puá, obitelj Puatita; iz Jasuba, obitelj Jasubitas; od Sinrom, obitelj Sinromiti. " Ovaj stih spominje pleme Issacar, koje je jedno od plemena upućenih u 1. kronika 7 i čiji su potomci navedeni u poglavlju.

Joshua 19:32-39: "Šesta lota izašla je u klanove sinova Naphtali (...) Cislon, Hamá, Quitz, Ran, dvadeset i tri grada sa svojim selima." Ovaj stih govori o zemljama koje su date plemenu Naftali, drugo pleme spomenuto u 1 kronika 7.

Joshua 18:21-28: "Deveta lota izašla je plemenima sinova Benjamina (...) Gibeá, Ramá, Berote, dvadeset i jedan gradovi sa svojim selima." Ovaj stih spominje zemlje koje su date plemenu Benjamina, koje je također obrađeno u 1 kronika 7.

1. Kronike 7:23: "Bilo je mnogo djece Naphtalija koja su se rodila tih dana, bilo je sedmero djece, najmlađi, Jael, postalo je najpoznatije među svima njima." Ovaj stih govori o velikoj količini djece rođene iz plemena Naftali i ističe Jaela kao najpoznatije od njih.

1 Kronike 7:40: "Sve su to bili potomci Aser, šefovi obitelji, hrabri ljudi, prinčevi. Zabilježene su u skladu s njihovim genealogije za vojnu službu: 26.000 muškaraca." Ovaj stih spominje pleme Aser i njegovih potomka, koji su bili hrabri ljudi i prikladni za vojnu službu, a također ističe važnost genealogije u organizaciji nacije Izraelove.





“O Senhor sempre orienta e chama; mas não se quer segui-lo e responder-lhe, pois só se vê os próprios interesses. Às vezes, pelo fato de se ouvir sempre a Sua voz, ninguém mais se apercebe dela; mas o Senhor ilumina e chama. São os homens que se colocam na posição de não conseguir mais escutar.” São Padre Pio de Pietrelcina